การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาอย่างยั่งยืนของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
คำสำคัญ:
ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน, การบริหารจัดการ, ความยั่งยืน, การพัฒนาการศึกษาบทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอความท้าทายในการพัฒนาการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนอย่างยั่งยืน ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเป็นกลไกสำคัญในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา การบริหารจัดการให้เกิดความยั่งยืนยังต้องมีความท้าทายหลายประการ ได้แก่ การสร้างความตระหนักและการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วน การพัฒนาทักษะของบุคลากร การบูรณาการเทคโนโลยี การจัดสรรทรัพยากรอย่างเหมาะสม การปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคม การประเมินผลและการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง การรักษาความเป็นส่วนตัวและจริยธรรม และการสร้างความยั่งยืนในระยะยาว บทความนี้วิเคราะห์ความท้าทายดังกล่าวพร้อมเสนอแนวทางในการจัดการ โดยเน้นย้ำความสำคัญของความร่วมมือจากทุกภาคส่วน การวางแผนระยะยาว และการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนสามารถตอบสนองต่อความต้องการของนักเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). แนวทางการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). แนวทางการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จริยา เนียมสวัสดิ์. (2557). คู่มือการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 13. ตรัง: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 13
จารุวรรณ จันทรา. (2562). การติดตามผลและประเมินผลระยะยาวในการดูแลนักเรียน. วารสารวิจัยการศึกษา, 7(2), 89-102.
จารุวรรณ จันทรา. (2562). การประเมินผลการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 20(2), 121-135.
ธนกฤต ศรีสุวรรณ. (2562). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(3), 57-72.
ธนกฤต ศรีสุวรรณ. (2562). การสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ในโรงเรียน.วารสารการศึกษา, 8(2), 45-60.
พรทิพย์ สมบัติ. (2561). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(4), 290-303.
พรทิพย์ สมบัติ. (2561). การสนับสนุนจากครอบครัวและชุมชนในการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. วารสารวิจัยการศึกษา, 5(1), 102-120.
ภัทรียา ดังก้อง. (2549). การศึกษาผลสำเร็จการดาเนินงานการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ในสหวิทยาเขตเวียงโกศัย 1 จังหวัดแพร่. วิทยานิพนธ์ ค.ม. อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
วนิดา วิริยะสวัสดิ์. (2562). การพัฒนาศักยภาพครูผู้สอนในการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. วารสารครุศาสตร์, 9(3), 75-90.
วนิดา วิริยะสวัสดิ์. (2562). การพัฒนาสมรรถนะครูในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 11(2), 146-161.
วิฑูรย์ สิมะโชคดี. (2545). คุณภาพ คือ การบูรณาการ. กรุงเทพฯ: ส.ส.ท.
สมบัติ เพชรชื่น. (2561). การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนขนาดเล็ก. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 15(29), 48-56.
สมบัติ เพชรชื่น. (2561). การประสานงานในการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. วารสารการศึกษา, 6(3), 112-130.
สมาคมนักจิตวิทยาการศึกษา. (2563). จรรยาบรรณในการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: สมาคมนักจิตวิทยาการศึกษา.
สมาคมนักจิตวิทยาการศึกษา. (2563). แนวทางการป้องกันและแก้ไขปัญหาพฤติกรรมนักเรียน. กรุงเทพฯ: สมาคมนักจิตวิทยาการศึกษา..
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). คู่มือการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). คู่มือการจัดระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คู่มือการประเมินระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานปฏิรูปการศึกษา. (2547). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2549. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2552). คู่มือการจัดระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ:กระทรวงศึกษาธิการ.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
จรรยาบรรณผู้เขียนบทความ
ผู้เขียนบทความต้องรับรองว่าบทความนี้ไม่เคยตีพิมพ์ในวารสารใดหรือสิ่งพิมพ์อื่นๆ มาก่อน ต้องไม่คัดลอกผลงานผู้อื่นมาปรับแต่งเป็นบทความของตน และไม่ได้อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ อีกทั้งยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาและการตรวจแก้ไขบทความต้นฉบับโดยกองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจพิจารณาทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์และมีความเชี่ยวชาญตรงตามสาขาของบทความ ซึ่งผู้เขียนต้องแก้ไขตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุฒิภายในระยะเวลาที่กำหนด หากไม่เป็นไปตามกำหนดกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์และยกเลิกการตีพิมพ์โดยจะแจ้งให้ทราบต่อไป
ข้อความที่ปรากฏในบทความของวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนครราชสีมาแต่อย่างใด และกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตรวจประเมินบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารของวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
