การพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในจังหวัดนนทบุรี
Community Development according to Sufficiency Economy Philosophy Principles in Nonthaburi Province
คำสำคัญ:
การพัฒนาชุมชน, หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง, การส่งเสริมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับการพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในจังหวัดนนทบุรี (2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในจังหวัดนนทบุรี และ (3) เพื่อเสนอแนวทางในการพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในจังหวัดนนทบุรี เป็นวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ ประชากร ได้แก่ ประชาชนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปมีภูมิลำเนาในจังหวัดนนทุรี กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณจำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงคุณภาพ คือผู้ให้สัมภาษณ์ จำนวน 18 คน จำแนกเป็น ผู้นำท้องถิ่น/ชุมชน 4 คน ประชาชนทั่วไป 14 คน เครื่องมือการวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์สหสัมพันธ์
ผลการศึกษาพบว่า
1. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยเรียงค่าเฉลี่ยมากไปน้อย คือ ด้านกระบวนการจัดการชุมชน ด้านผู้นำชุมชน ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นและวัฒนธรรมชุมชน ด้านการมีส่วนร่วมของประชาชน ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ด้านสังคม ด้านจิตใจ ด้านเทคโนโลยี และด้านเศรษฐกิจ ตามลำดับ
2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชน ด้านผู้นำชุมชน ด้านกระบวนการจัดการชุมชน ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และด้านจิตใจพบว่าส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในจังหวัดนนทบุรี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05
3. ควรส่งเสริมให้ประชาชนมีสภาพจิตใจที่พร้อมจะเรียนรู้ พร้อมที่จะนำความรู้ด้านเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ในการประกอบอาชีพ และใช้ชีวิตประจำวัน
References
ขวัญกมล ดอนขวา. (2557). แบบจำลองปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และเศรษฐกิจสร้างสรรค์ มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย. สาขาวิชาเทคโนโลยีการจัดการ สำนักวิชาเทคโนโลยีสังคม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุนารี.
ณพิชญา วาจามธุระ. (2552). กระบวนการพัฒนาและปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จ ในการขับเคลื่อน ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษา 4 ชุมชน จาก 4 ภูมิภาค. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ธนากร สังเขป. (2556). การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 2. สำนักพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประทีป มากมิตร. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จต่อการพัฒนาชุมชนพูนบำเพ็ญ เขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร.วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์ปี ที่ 19 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม 2560.
ปิติณัช ไศลบาท. (2550). การจัดการฐานทรัพยากรและโครงสร้างทางเศรษฐกิจสังคมที่เอื้อต่อการ พัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาบ้านนาฝาย ตำบลหัวเรืออำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.
พีรพัฒน์ พันศิริ. (2559). การพัฒนาองค์กรชุมชน. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม.
มูลนิธิชัยพัฒนา. (2553). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารมูลนิธิชัยพัฒนา, ฉบับประจำเดือนสิงหาคม 2553.
มูลนิธิปิดทองหลังพระ สืบสานแนวพระราชดำริ.(2555).พระสืบสานแนวพระราชดำริ แนวคิด ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง พ.ศ. 2555. สถาบันส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมปิดทองหลัง.
วิทูลย์ แก้วสุวรรณ. (2559). การพัฒนาชุมชนตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในกลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง. รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมถ์.
สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (2550). เศรษฐกิจพอเพียง : ปรัชญาชี้ถึงแนวทางการดำรงชีวิต. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ.
สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (2555). โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริเพื่อประโยชน์แห่งทวยราษฎร. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2554). การทรงงานพัฒนาประเทศของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
เสกสรร สนวา. (2559). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อการจัดการตนเองของชุมชนอย่างยั่งยืน.
อุษณากร ทาวะรมย์. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเข้มแข็งของชุมชนหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ อำเภอเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี. ชลบุรี : วิทยาลัยบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Test. (5th ed.). New York: Harper Collins.
Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd Ed. New York. Harper and Row Publications.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
จรรยาบรรณผู้เขียนบทความ
ผู้เขียนบทความต้องรับรองว่าบทความนี้ไม่เคยตีพิมพ์ในวารสารใดหรือสิ่งพิมพ์อื่นๆ มาก่อน ต้องไม่คัดลอกผลงานผู้อื่นมาปรับแต่งเป็นบทความของตน และไม่ได้อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ อีกทั้งยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาและการตรวจแก้ไขบทความต้นฉบับโดยกองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจพิจารณาทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์และมีความเชี่ยวชาญตรงตามสาขาของบทความ ซึ่งผู้เขียนต้องแก้ไขตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุฒิภายในระยะเวลาที่กำหนด หากไม่เป็นไปตามกำหนดกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์และยกเลิกการตีพิมพ์โดยจะแจ้งให้ทราบต่อไป
ข้อความที่ปรากฏในบทความของวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนครราชสีมาแต่อย่างใด และกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตรวจประเมินบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารของวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์