รูปแบบการสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาจังหวัดนครราชสีมา
Patterns for Building Citizens Participation in Local Elections Case study in NakhonRatchasima.
คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วม, การเลือกตั้ง, ท้องถิ่นบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์1)เพื่อศึกษารูปแบบการสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาจังหวัดนครราชสีมา และ2)เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคลที่มีผลต่อรูปแบบการสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น ประชากรที่ศึกษาคือประชาชนที่อาศัยอยู่ในจังหวัดนครราชสีมากำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรคำนวณของ ทาโร ยามาเน ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คนเครื่องมือการวิจัยคือ แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบt-test แบบ Independent samples และ F-test (one way ANOVA)
ผลการศึกษาพบว่า
1. ประชาชนมีส่วนร่วมต่อรูปแบบการสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาจังหวัดนครราชสีมา โดยรวมอยู่ในระดับมากเมื่อพิจารณาตามช่วงเวลา พบว่า ช่วงในวันเลือกตั้ง อยู่ในระดับมาก ช่วงก่อนวันเลือกตั้ง และช่วงหลังวันเลือกตั้ง อยู่ในระดับมาก
2. ประชาชนที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพ ต่างกันมีส่วนร่วมต่อรูปแบบการสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาจังหวัดนครราชสีมา โดยรวมและรายช่วงเวลาไม่แตกต่างกัน ผลการวิจัยนำไปสู่แนวทางการพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้ง ในช่วงเวลาก่อนวันเลือกตั้งต้องมีการประชาสัมพันธ์และร่วมรณรงค์ในการเลือกตั้ง พูดคุยและติดตามข่าวสารเกี่ยวกับผู้สมัคร ในช่วงเวลาในวันเลือกตั้งประชาชนทุกคนต้องไปใช้สิทธิในการลงคะแนนเสียงเพื่อไม่ให้เป็นผู้นอนหลับทับสิทธิ ในช่วงเวลาหลังวันเลือกตั้งประชาชนมีสิทธิในการติดตามผลการเลือกตั้งและตรวจสอบผลการดำเนินงานของผู้ได้รับการเลือกตั้ง
เอกสารอ้างอิง
ไพรัตน์ เดชะรินทร์. (2527). นโยบายและกลวิธีการมีส่วนของชุมชนในยุทธศาสตร์การพัฒนาในปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: โสภาการพิมพ์. 6-21.
กระมล ทองธรรมชาติ. (2511). คำอธิบายรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (พุทธศักราช 2511) เรียงตามมาตราและคำอธิบายรัฐธรรมนูญทั่วไปโดยย่อ. พระนครศรีอยุธยา : บารุงสาส์น.
เจนจิรา พระบาง. (2547). พฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาองค์การบริหารสวนตําบลหนองหอย อําเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม. การคนควาอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการเมืองการ ปกครอง, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เจมส์ แอล. เครย์ตัน. (2551). “คู่มือการมีส่วนร่วมของประชำชนในกำรตัดสินใจของชุมชน” จาก A guide book for involving citizens in community decision making แปลโดย วันชัย วัฒนศัพท์ และคณะ. นนทบุรี : สถาบันพระปกเกล้า.
พรเลิศ สุทธิลักษณ์ และสิทธิกร ศักดิ์แสง (2551) การมีส่วนร่วมทางการเมืองโดยตรงของประชาชน กรณีศึกษาเปรียบเทียบการให้สิทธิประชาชนเข้าชื่อเสนอกฎหมายตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 กับ 2550. ค้นจาก http://law.tapee.ac.th/work_of_ teacher2.html (วันที่ 3 มิถุนายน 2563).
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2545). สังคมวิทยาการเมือง. ขอนแก่น : โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีรยาสาส์น.
วารุณี ล้อมลิ้ม. (2548). “ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนภายหลังการปฏิรูปการเมือง พ.ศ. 2540 : ศึกษาเฉพาะพื้นที่เขตการปกครองของกรุงเทพมหานคร” วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุวิทย์ รุ่งวิสัย. (2541). ปัจจัยประกอบการตัดสินใจของผู้ใช้สิทธิเลือกตั้งในการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
จรรยาบรรณผู้เขียนบทความ
ผู้เขียนบทความต้องรับรองว่าบทความนี้ไม่เคยตีพิมพ์ในวารสารใดหรือสิ่งพิมพ์อื่นๆ มาก่อน ต้องไม่คัดลอกผลงานผู้อื่นมาปรับแต่งเป็นบทความของตน และไม่ได้อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ อีกทั้งยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาและการตรวจแก้ไขบทความต้นฉบับโดยกองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจพิจารณาทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์และมีความเชี่ยวชาญตรงตามสาขาของบทความ ซึ่งผู้เขียนต้องแก้ไขตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุฒิภายในระยะเวลาที่กำหนด หากไม่เป็นไปตามกำหนดกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์และยกเลิกการตีพิมพ์โดยจะแจ้งให้ทราบต่อไป
ข้อความที่ปรากฏในบทความของวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนครราชสีมาแต่อย่างใด และกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตรวจประเมินบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารของวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
