สภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารจัดการโรงเรียนนานาชาติ ในประเทศไทยเพื่อเป็นศูนย์กลางการศึกษาของภูมิภาคอาเซียน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารจัดการโรงเรียนนานาชาติในประเทศไทยเพื่อเป็นศูนย์กลางการศึกษาของภูมิภาคอาเซียน ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารโรงเรียนนานาชาติ จำนวน 148 คน คำนวณตามตารางของ Krejcie & Morgan คัดเลือกด้วยวิธีสุ่มแบบง่ายจากโรงเรียนในทุกภูมิภาคเพื่อให้ได้ตัวแทนที่ครอบคลุม เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถามที่สร้างขึ้นตามกรอบแนวคิดการบริหารจัดการโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน การบริหารคุณภาพโดยรวม แนวคิดความเป็นนานาชาติในที่ตั้ง และองค์ประกอบของศูนย์กลางการศึกษา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความต้องการจำเป็นโดยใช้ Modified Priority Needs Index ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันของการบริหารจัดการโรงเรียนนานาชาติ อยู่ในระดับ “มาก” ( = 4.30, S.D. = 0.56) ส่วนสภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( = 4.70, S.D. = 0.40) ด้านที่เข้มแข็งที่สุด คือ “การปรับปรุงอย่างต่อเนื่องและความรับผิดชอบที่ตรวจสอบได้” (PNI _modified 0.01) สะท้อนระบบประกันคุณภาพที่มีความโปร่งใส และมีการพัฒนางานอย่างต่อเนื่อง ส่วนด้านที่มีความต้องการจำเป็นสูงสุด ได้แก่ “การบริหารแบบมีส่วนร่วมและการพัฒนาบุคลากร” และ “สภาพแวดล้อมการเรียนรู้และการพัฒนาทั้งระบบ” (PNI _modified 0.13) แสดงถึงความจำเป็นในการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของบุคลากร การพัฒนาวิชาชีพ การใช้เทคโนโลยีและนวัตกรรมเพื่อยกระดับการเรียนรู้ ผลการวิจัยสะท้อนว่า การขับเคลื่อนประเทศไทยสู่การเป็นศูนย์กลางการศึกษาของอาเซียนจำเป็นต้องมีนโยบายที่ชัดเจน กลไกสนับสนุนการร่วมลงทุนกับภาคเอกชนต่างชาติ การพัฒนาเครือข่ายความร่วมมือ และแผนกลยุทธ์ที่ต่อเนื่อง เพื่อเสริมศักยภาพของโรงเรียนนานาชาติในการเป็นกลไกหลักของระบบการศึกษานานาชาติของไทยอย่างมีประสิทธิภาพ