การจัดการการสื่อสารดิจิทัลของพรรคการเมืองสมัยใหม่ เพื่อส่งเสริมระบอบประชาธิปไตยในประเทศไทย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความต้องการระบบการสื่อสารดิจิทัลของพรรคการเมืองสมัยใหม่ 2) ศึกษากระบวนการพัฒนาการจัดการการสื่อสารดิจิทัลของพรรคการเมืองสมัยใหม่ และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนานโยบายและแผนการจัดการการสื่อสารดิจิทัลของพรรคการเมืองสมัยใหม่ การวิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบผสมเชิงอธิบาย โดยการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) ประชาชนชาวไทยอายุ 18 ปีขึ้นไป 2) สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จำนวน 196 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม และการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลจากผู้ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการสื่อสารดิจิทัลทางการเมืองรวมทั้งสิ้น 18 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบมีโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า พรรคการเมืองสมัยใหม่มีความต้องการระบบการสื่อสารดิจิทัลที่ชัดเจนและเป็นระบบ โดยระบบที่มีความสำคัญในระดับสูงสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ ระบบการเผยแพร่ข่าวสารสู่สาธารณะ ( = 4.15) ซึ่งควรเน้นการนำเสนอข้อมูลที่ครบถ้วน ชัดเจน เข้าถึงได้ง่าย และทันต่อสถานการณ์ ระบบการจัดทำนโยบายแบบมีส่วนร่วม ( = 4.10) ที่เปิดโอกาสให้ประชาชนมีส่วนร่วมในทุกขั้นตอนของกระบวนการนโยบาย และระบบการจัดการการสื่อสารแบรนด์พรรคการเมือง ( = 4.05) ซึ่งมุ่งสร้างภาพลักษณ์และความเข้าใจร่วมกันของพรรคอย่างเป็นเอกภาพ นอกจากนี้ กระบวนการพัฒนาการสื่อสารดิจิทัล ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ได้แก่ การกำหนดข้อกำหนดงาน การออกแบบระบบ การจัดทำต้นแบบ และการประเมินผลและปรับปรุง ซึ่งต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่องและเป็นระบบ แนวทางการพัฒนานโยบายและแผนการสื่อสารดิจิทัลควรมุ่งสร้างระบบที่เปิดกว้าง โปร่งใส และมีส่วนร่วม