การวิเคราะห์องค์ประกอบการจัดกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนสาขาวิชาช่างอากาศยานให้มีสมรรถนะตามมาตรฐานสากล โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ผลกระทบไขว้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความต้องการจำเป็นการจัดกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนสาขาวิชาช่างอากาศยานให้มีสมรรถนะตามมาตรฐานสากล 2) วิเคราะห์องค์ประกอบการจัดกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนสาขาวิชาช่างอากาศยาน ให้มีสมรรถนะตามมาตรฐานสากล โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ผลกระทบไขว้ ไม่อิงเนื้อหาตามหลักสูตร กลุ่มเป้าหมาย ประกอบด้วย ผู้บริหาร หัวหน้าแผนก ครู รวมทั้งสิ้น 120 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีเลือกแบบเจาะจง ผลการวิจัยพบว่า มีความต้องการจำเป็นของแต่ละสมรรถนะ (Trainee competency: TC) ดังนี้ TC1 ลำดับที่ 1 สร้างเอกสารการทำงานได้ครบอย่างถูกต้อง TC2 ลำดับ ที่ 1 จัดการความเครียดด้านสิ่งแวดล้อม สิ่งรบกวน TC3 ลำดับที่ 1 ประเมินสถานการณ์และรายงานความเบี่ยงเบน TC4 ลำดับที่ 1 ตอบคำถามทางเทคนิคได้อย่างแม่นยำ TC5 ลำดับที่ 1 ประเมินวัตถุประสงค์ด้านความปลอดภัย TC6 ลำดับที่ 1 ใช้รูปแบบข้อความมาตรฐานและโปรโตคอลประสานงานที่ไม่ใช่คำพูด TC7 ลำดับที่ 1 ตัดสินใจตามผลการประเมินความเสี่ยง TC8 ลำดับที่ 1 คาดการณ์และตอบสนองความต้องการของผู้อื่นอย่างเหมาะสม TC9 ลำดับที่ 1 จัดลำดับความสำคัญอย่างมีประสิทธิผล TC10 ลำดับที่ 1 จัดการความเครียดในลักษณะที่เหมาะสม TC11 ลำดับที่ 1 เลือกวิธีการสื่อสารที่เหมาะสม องค์ประกอบการจัดกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนสาขาวิชาช่างอากาศยาน ให้มีสมรรถนะตามมาตรฐานสากล คือ เลือกวิธีการสื่อสารที่เหมาะสม มีองค์ประกอบที่เกิดผลกระทบ 9 องค์ประกอบ คือ 1) สร้างเอกสารการทำงานได้ครบอย่างถูกต้อง 2) ประเมินสถานการณ์และรายงานความเบี่ยงเบน 3) จัดการความเครียดด้านสิ่งแวดล้อม สิ่งรบกวน 4) ตอบคำถามทางเทคนิคได้อย่างแม่นยำ 5) ตัดสินใจตามผลการประเมินความเสี่ยง 6) ใช้รูปแบบข้อความมาตรฐานและโปรโตคอลประสานงานที่ไม่ใช่คำพูด 7) ประเมินวัตถุประสงค์ด้านความปลอดภัย 8) คาดการณ์และตอบสนองความต้องการของผู้อื่นอย่างเหมาะสม และ 9) จัดการความเครียดในลักษณะที่เหมาะสม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ขวัญทิพย์ มีสมกรณ์ และคณะ. (2565). การพัฒนารูปแบบศักยภาพ ช่างอากาศยานเพื่อเตรียมความพร้อมสู่การเป็นหัวหน้างานในยุคดิจิทัล. วารสารศิลปะการจัดการ, 7(1), 70-91.
นพภัสสร ศรีเบ็ญรัตน์ และคณะ. (2566). แนวทางพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาหลักสูตรนายช่างภาคพื้นดินสถาบันการบินพลเรือนเพื่อตอบสนองความต้องการของสถาน ประกอบการ. วารสารการวิจัยการบริหารและพัฒนา, 13(4), 1034-1050.
พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2558). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: คณะครุศาสตร์ อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
ยศพล เวณุโกเศศ. (2567). อาชีวะเดินหน้ารุกอุตสาหกรรมการบิน ผลิตกำลังคนสมรรถนะสูงตรงตามมาตรฐานสากลเป้าหมายการขับเคลื่อนประเทศ. เรียกใช้เมื่อ 5 มีนาคม 2567 จาก https://shorturl.asia/qzXHG
ศูนย์บริหารเครือข่ายการผลิตและพัฒนากำลังคนอาชีวศึกษาสาขาวิชาช่างอากาศยาน. (2567). Quality Management System. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนาข้าราชการครูและบุคลากรอาชีวศึกษา.
สถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ. (2561). แผนแม่บทขับเคลื่อนการพัฒนากำลั งคนด้านช่างอากาศยาน พ.ศ. 2562 - 2568. เรียกใช้เมื่อ 28 ตุลาคม 2568 จาก https://shorturl.asia/axfVS
สำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศไทย. (2564). GUIDANCE MATERIAL FOR COMPETENCY-BASED TRAINING ASSESSMENT (CBTA). เรียกใช้เมื่อ 3 พฤศจิกายน 2568 จาก https://shorturl.asia/m9PXJ
สุวิมล ว่องวาณิช. (2548). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญยาณีย์ เกตุพันธุ์ และคณะ. (2565). แนวทางการจัดการการผลิตช่างอากาศยานของสถาบันฝึกอบรมช่างอากาศยาน ในประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
Gordon, T. J. (1994). Cross-impact method. Retrieved November 3, 2025, from https://shorturl.asia/IBE4u
