กลไกการพัฒนาชุมชนสันติสุขตามวิถีไทยพุทธ-มุสลิม ตำบลพืชอุดม อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี

Main Article Content

ธนาวุฒิ วงศ์อนันต์
ดรุณศักดิ์ ตติยะลาภะ
ณัฐพล สิทธิพราหมณ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง กลไกการพัฒนาชุมชนสันติสุขตามวิถีไทยพุทธ - มุสลิม ตำบลพืชอุดม อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี มีวัตถุประสงค์การวิจัย ได้แก่ 1) เพื่อศึกษาทบทวนและวิเคราะห์สถานการณ์ชุมชนในการสร้างชุมชนสันติสุขไทยพุทธ - มุสลิม 2) เพื่อสร้างกลไกการพัฒนาชุมชนสันติสุขตามวิถีไทยพุทธ - มุสลิม 3) เพื่อถอดบทเรียนกลไกการพัฒนาชุมชนสันติสุขตามวิถีไทยพุทธ - มุสลิม ตำบลพืชอุดม อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี โดยมีวิธีการวิจัยการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ การศึกษาเอกสาร (Documentary) การสนทนากลุ่ม (Group Interviews) การสนทนากลุ่มเฉพาะ (Focus group Interviews) สัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interviews) และการจัดเวทีสาธารณะ ในการถอดบทเรียน โดยมีประชากรในการศึกษาวิจัย ได้แก่ 1) ผู้นำชุมชนตำบลพืชอุดม จำนวน 10 คน 2) ชาวบ้านไทยพุทธ - มุสลิมในตำบลพืชอุดม จำนวน 10 คน 3) กลุ่มผู้สูงอายุในตำบลพืชอุดม จำนวน 15 คน และ 4) ภาคีเครือข่ายภายในและภายนอกตำบลพืชอุดม จำนวน 10 คน ผลการวิจัยสรุปได้ว่าชุนชนสามารถสร้างกลไกในการระงับความขัดแย้งของชุนชนจนนำไปสู่สันติสุขได้โดยผ่านคณะกรรมการสันติสุขชุมชนภายใต้ธรรมนูญการจัดการความขัดแย้ง ตำบลพืชอุดม เพื่อชุมชนสันติสุขตามวิถีไทยพุทธ - มุสลิม โดยมีการถอดบทเรียนการจัดการความขัดแย้งในพื้นที่ 6 กรณี 1) ความขัดแย้งจากปัญหาที่ดินทำกิน 2) ความขัดแย้งจากปัญหาการทะเลาะวิวาท 3) ความขัดแย้งจากปัญหาการปล่อยน้ำเสียของโรงงานอุตสาหกรรม 4) ความขัดแย้งจากปัญหายาเสพติด 5) ความขัดแย้งจากปัญหาการขาดแคลนน้ำอุปโภค บริโภค ทำการเกษตร และมีการแย่งน้ำกันระหว่างโรงงานอุตสาหกรรมและเกษตรกร และ 6) ความขัดแย้งจากปัญหาที่เกษตรกรผู้ทำนาไม่มีอำนาจต่อรอง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วงศ์อนันต์ ธ. ., ตติยะลาภะ ด. ., & สิทธิพราหมณ์ ณ. . (2025). กลไกการพัฒนาชุมชนสันติสุขตามวิถีไทยพุทธ-มุสลิม ตำบลพืชอุดม อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 12(11), 23–34. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/293918
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กอบกุล วิศิษฏ์สรศักดิ์. (2560). การจัดการความขัดแย้งในงานพัฒนาชุมชน. Veridian E-Journal Silpakorn University, 10(3), 1688-1700.

กิตติพงษ์ กิตยารักษ์. (2545). กระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์: ทางเลือกใหม่สำหรับกระบวนการยุติธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

คัมภีร์ ทองพูน. (2554). บทบาทของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ในการแก้ปัญหาความขัดแย้งในชุมชน: กรณีศึกษา อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชลัท ประเทืองรัตนา. (2560). โครงการถอดบทเรียนชุมชนสันติสุขในประเทศไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

ดิเรก ควรสมาคม. (2563). ความรู้ทั่วไปและหลักการพื้นฐานทางกฎหมาย. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.

ศูนย์คุณธรรม (องค์กรมหาชน). (2562). ธรรมนูญชุมชน สร้างสุขบนฐานที่สมดุล. เรียกใช้เมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://shorturl.asia/tRUuL

ทวิตรา เจรจา. (2560). รายงานฉบับสมบูรณ์เรื่องการเสริมสร้างแนวความคิดกระบวนการยุติธรรมชุมชนภายใต้บริบทของกฎหมายรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

นอร์เบิร์ต โรเปอร์ส. (2556). ปาฐกถา IPP ในบริบทของ PPP พื้นที่กลางสร้างสันติภาพจาก "คนใน" ภายใต้ บริบทของกระบวนการสันติภาพปาตานี ใน กระบวนการสันติภาพปาตานีในบริบทอาเซียน. เรียกใช้เมื่อ 18 มกราคม 2568 จาก https://shorturl.asia/nDB1L

พระราชบัญญัติการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท. (2562). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 136 ตอนที่ 67 ก หน้า 1-21 (22 พฤษภาคม 2562).

ศรีสมภพ จิตร์ภิรมย์ศรี. (2567). “ต้นแบบสันติภาพและสันติศึกษาในกรอบคิดของ Johan Galtung: ความรุนแรงทางตรง ความรุนแรงเชิงโครงสร้าง และความรุนแรงเชิงวัฒนธรรม”. วารสารความขัดแย้งและสันติศึกษา (Conflict and Peace Studies Journal CPSJ), 3(1), 1-15.

สุชาติ เศรษฐมาลินี. (2558). การสร้างสันติภาพในสังคมพหุลักษณ์ทางศาสนาชาติพันธุ์: กรณีศึกษาชุมชน มุสลิม ภาคเหนือของประเทศไทย ใน ชายแดนกับความหลากหลายของระบบความเชื่อ: การช่วงชิงพื้นที่ ศักดิ์สิทธิ์ และการครอบงำเชิงสัญลักษณ์. เชียงใหม่: ศูนย์ศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพ และภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Goldstein, H. (1990). Problem oriented policing. New York: McGraw-Hill.