รูปแบบการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาภายใน เพื่อประสิทธิผลการเรียนรู้ ของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในสถานศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาภายใน เพื่อประสิทธิผลการเรียนรู้ ของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในสถานศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน แบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอน ดังนี้ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาภายใน โดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้อำนวยการหรือรองผู้อำนวยการ ครูหัวหน้าฝ่ายวิชาการ และศึกษานิเทศก์ รวมจำนวน 269 คน ได้มาจากการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของ เครจซีและมอร์แกน โดยสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย ขั้นตอนที่ 2 พัฒนารูปแบบการบริหารงานการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์เกี่ยวกับการประกันคุณภาพภายใน จำนวน 5 คน ได้มาเลือกแบบเจาะจง และขั้นตอนที่ 3 ทดลองใช้และประเมินผลการใช้รูปแบบ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้อำนวยการ รองผู้อำนวยการ และครูผู้สอน รวมทั้งสิ้น จำนวน 104 คน ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจัยที่มีต่อผลการบริหารจัดการการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) การพัฒนารูปแบบการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาภายใน มี 2 องค์ประกอบ คือ องค์ประกอบการบริหารจัดการการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน มี 8 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) กำหนดมาตรฐานการศึกษา 2) จัดทำแผนพัฒนาการศึกษา 3) ดำเนินงานตามแผนพัฒนา 4) ประเมินคุณภาพภายใน 5) ติดตามและรายงานผล 6) พัฒนาเครือข่ายนวัตกรรมคุณภาพ 7) ถอดบทเรียนสถานศึกษาดีเยี่ยม และ 8) บูรณาการความร่วมมือในห้องเรียน และระบบการบริหารสถานศึกษา มี 6 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การวางแผนการศึกษา 2) การจัดทำหลักสูตร 3) การจัดการทรัพยากร 4) การสอนและการเรียนรู้ 5) การประเมินผล และ 6) การบริหารจัดการโรงเรียน และ 3) ผลการทดลองใช้รูปแบบที่พัฒนาขึ้น พบว่า มีความเป็นประโยชน์และความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). กฎกระทรวงการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. ประกาศวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2561. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. เรียกใช้เมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2563 จาก https://shorturl.asia/seo1H
ทรงพล เจริญคำ. (2562). รูปแบบความเป็นเลิศของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ประภาพรรณ พูลเจริญศิลป์ และคณะ. (2567). สภาพการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 5(3), 363-371.
ปรีดา บุญเพลิง และคณะ. (2562). การนำรูปแบบการบริหารโรงเรียนนิติบุคคลไปสู่การปฏิบัติระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 8(1), 85-95.
เยาวทิวา นามคุณ และฤตินันท์ สมุทร์ทัย. (2559). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการประกันคุณภาพภายใน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 10(3), 55-67.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). กรอบทิศทางการพัฒนาการศึกษา ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2550 - 2554) ที่สอดคล้องกับแผนการศึกษาแห่งชาติ (พ.ศ. 2545 - 2559) ฉบับสรุป. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2563). แนวทางการพัฒนาระบบการประกันคุณภาพการศึกษา ตามกฎกระทรวงการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
Becket, N. & Brookes, M. (2006). Evaluating quality management in university departments. Quality Assurance in Education, 14(2), 123-142.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Kusek, J. Z. & Rist, R. C. (2004). Ten Steps to a Results-based Monitoring and Evaluation System: A Handbook for Development Practitioners. Washington, D.C.: The International Bank for Reconstruction and Development/The World Bank.
Stufflebeam, D. L. & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation Theory, Models, & Application, San. Francisco: Jossey-Bass.
