นโยบายความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการ ของโรงไฟฟ้าขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์องค์ความรู้ความรับผิดชอบต่อสังคมในการพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการของโรงไฟฟ้าขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) นำเสนอนโยบายความรับผิดชอบต่อสังคมในการพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการ และ 3) สร้างเครือข่ายความรับผิดชอบต่อสังคมในการพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการใช้วิธีการวิจัยแบบผสานวิธีโดยการวิจัยเชิงปริมาณเป็นหลักและเชิงคุณภาพสนับสนุนร่วมกับการวิจัยเชิงปฏิบัติการ เก็บข้อมูลผ่านกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 395 กลุ่ม ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 24 คน กลุ่มผู้เข้าอบรม 30 คน และผู้ทรงคุณวุฒิในการสนทนากลุ่ม 9 คน เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย แบบสอบถามแบบสัมภาษณ์ แบบทดสอบ แบบสังเกตการณ์ และแบบสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ความรู้ความรับผิดชอบต่อสังคมในการพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการของโรงไฟฟ้าขนอมสังเคราะห์แล้วมี 5 ด้าน ได้แก่ การบริหารบนพื้นฐานความไว้วางใจของชุมชน การเสริมสร้างสุขอนามัยและสิ่งแวดล้อมการเสริมสร้างพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับชุมชน การสนับสนุนส่งเสริมการศึกษา ศาสนาและศิลปวัฒนธรรม และการสร้างเครือข่ายความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการ ภาพรวมความเห็นของกลุ่มตัวอย่างต่อระดับความรับผิดชอบอยู่ในระดับมาก ( = 4.33, S.D. = 0.66) 2) นโยบายความรับผิดชอบต่อสังคมสามารถบูรณาการหลักพุทธธรรมได้ครบทุกด้าน 3) การสร้างเครือข่ายความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการ ได้รูปแบบการส่งถ่ายข้อมูลนโยบายความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อพัฒนาชุมชนเชิงพุทธบูรณาการให้กับชุมชนผ่านพนักงาน ผู้นำภาครัฐ เอกชน กลุ่มพัฒนาอาชีพ และสื่อสังคมออนไลน์เพื่อปักหมุด “องค์กรธุรกิจบนฐานพุทธธรรม” เพื่อหนุนเสริมความเข้มแข็งอย่างยั่งยืนให้กับโรงไฟฟ้าขนอมได้โมเดลชื่อ “COMMITS Model”
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
โรงไฟฟ้าขนอม. (2564). โครงการด้านความรับผิดชอบต่อสังคม. เรียกใช้เมื่อ 28 เมษายน 2567 จาก https://shorturl.asia/TP8iL
กัลยา ทองนุช และคณะ. (2564). รูปแบบพุทธบูรณาการการพัฒนาคุณภาพชีวิตในการทำงานของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์. วารสารวิจัยวิชาการ, 4(3), 184-186.
คณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2560). แผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561 - 2580). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
ณพัชร ประพันธ์พจน์ และคณะ. (2556). การมีส่วนร่วมในกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของพนักงานบริษัท ยูนิลีเวอร์ ไทยโฮลดิ้ง จำกัด. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 1224-1241.
พระครูอาทรวชิรกิจ และคณะ. (2566). รูปแบบการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนตามแนววิถีพุทธในงานต่อต้านการทุจริต และการสร้างเครือข่ายต่อต้านการทุจริตอย่างยั่งยืน. วารสารวิจัยวิชาการ, 6(3), 49-64.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตโต). (2543). พุทธธรรมฉบับปรับปรุงและขยายความ. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). ธรรมนูญชีวิตพุทธจริยธรรมเพื่อชีวิตที่ดีงาม. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
วรวรรณ เอกพันธ์ และปธาน สุวรรณมงคล. (2565). การประเมินผลสัมฤทธิ์นโยบายความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารกรุงไทย จำกัด (มหาชน). วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 23(2), 339-340.
สถาบันไทยพัฒน์ (Thaipat Institute). (2556). คุณลักษณะของ CSR. เรียกใช้เมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://shorturl.asia/WxIAT
สานิตย์ หนูนิล และคณะ. (2559). ความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรธุรกิจ: ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลลัพธ์. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 10(2), 304-321.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพมหานคร: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (2566). สถิติประชากรทางการทะเบียนราษฎร. เรียกใช้เมื่อ 15 กันยายน 2566 จาก https://shorturl.asia/tj7X9
สิทธิชัย เครือวุฒิกุล. (2563). รูปแบบการพัฒนาระบบเครือข่ายและความรับผิดชอบต่อสังคมของอุตสาหกรรมผลิตแก้วไทย. วารสาร มจร. การพัฒนาสังคม, 5(1), 51-57.
องค์การสหประชาชาติ (ประจำประเทศไทย). (2565). SDG Move: ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับ SDGs. เรียกใช้เมื่อ 17 กันยายน 2567 จาก https://www.SDgmove.com/intro-to-SDgs
อวยชัย รางชัยกุล. (2566). ความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) ตามหลักสังคหวัตถุธรรมขององค์กรภาคเอกชน. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 6(3), 137-151.
Carroll, A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility: Toward the moral management of organizational stakeholders. Business Horizons, 34(4), 39-48.
Davis, K. (1967). Human relation at work: The dynamic of organizational behavior. New York: McGraw-Hill.
Ortendahl, D. B. (2024). University-Industry Partnerships, A Phenomenological Study of Corporate Social Responsibility Efforts at STEM Universities in a Post-2020 Period. In Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Education. Graduate School.
SCGP. (2567). ความยั่งยืน 3 มิติ ที่จับต้องได้. เรียกใช้เมื่อ 12 พฤษภาคม 2567 จาก https://shorturl.asia/RXm9z
Shaw, J. A. (2024). Critical Success Factors of United States Small Businesses: Insights From Socially Responsible Business Practices. In Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Education. Graduate School.