โมเดลสมการโครงสร้างความรอบรู้ทางการเงินของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความรอบรู้ทางการเงินของนักเรียนเป็นพื้นฐานสำคัญในการสร้างพฤติกรรมทางการเงินที่เหมาะสม การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุของความรอบรู้ทางการเงินที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ 2) ศึกษาอิทธิผลทางตรงและทางอ้อมของปัจจัยที่ส่งผลต่อความรอบรู้ทางการเงิน และ 3) พัฒนาวิธีการส่งเสริมความรอบรู้ทางการเงินของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย ประชากรวิจัย คือ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) จำนวน 973,953 คน ตัวอย่างวิจัย จำนวน 720 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอนการเก็บรวบรวมข้อมูลใช้เครื่องมือแบบสอบถามออนไลน์ และแบบสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า โมเดลเชิงสาเหตุของความรอบรู้ทางการเงินมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (KMO = 0.848, Bartlett’s test: p < 0.0009) โดยมีตัวแปรที่ส่งผลต่อความรอบรู้ทางการเงิน ได้แก่ อิทธิพลทางการเงินจากสังคม (Influence) การจัดการเรียนรู้ของครู (Management) และประสบการณ์ทางการเงินของนักเรียน (Experience) ซึ่งอิทธิพลทางการเงินจากสังคมมีอิทธิพลทั้งทางตรง (β = 0.560) และทางอ้อมผ่านประสบการณ์ทางการเงิน (β = 0.222) รวมเป็นอิทธิพลรวม 0.782 ขณะที่ประสบการณ์ทางการเงิน (β = 0.333) และการจัดการเรียนรู้ของครู (β = 0.415) มีอิทธิพลทางตรงอย่างมีนัยสำคัญ และวิธีการส่งเสริมพัฒนาความรอบรู้ทางการเงินมี 6 วิธี ได้แก่ 1) การจัดกิจกรรมที่เชื่อมโยงกับประสบการณ์จริง 2) การมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชน 3) การใช้เทคโนโลยีและสื่อที่น่าสนใจ 4) การสร้างวัฒนธรรมโรงเรียนที่ส่งเสริมพฤติกรรมการเงินที่ดี 5) การเชื่อมโยงกับแหล่งเรียนรู้นอกห้องเรียน และ 6) การติดตามและสะท้อนพฤติกรรมการเงินอย่างต่อเนื่อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลชนก สกนธวัฒน์. (2562). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ทางเศรษฐศาสตร์โดยใช้แนวคิดการเรียนรู้แบบฉากทัศน์เป็นฐาน เพื่อส่งเสริมความฉลาดรู้การเงินของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. ในวิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรยุทธ พิริยะอารยะกูล. (2562). การพัฒนาต้นแบบที่เหมาะสมในการส่งเสริมความรอบรู้ด้านการเงินของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต: การประยุกต์ใช้โมสต์และสมาร์ท. ในดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประกายแก้ว ไกรสงคราม และสุรศักดิ์ เก้าเอี้ยน. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความฉลาดรู้ทางการเงินของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย: การวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับ. วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 12(3), 27-40.
ปรินทร์ ทองเผือก. (2562). ผลการจัดการเรียนการสอนเศรษฐศาสตร์โดยใช้เกมจำลองสถานการณ์ที่มีต่อการรู้เรื่องการเงินของ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรม. (2565). รายงานภาวะเศรษฐกิจอุตสาหกรรมไทย ไตรมาสที่ 3/2565. เรียกใช้เมื่อ 16 สิงหาคม 2566 จาก https://shorturl.asia/OfcEv
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
Lusardi, A. (2008). Financial literacy: An essential tool for informed consumer choice. Retrieved May 5, 2024, from https://www.nber.org/papers/w14084
Lyons, A. C. (2006). Translating financial education into behavior change for low-income populations. Journal of Financial Counseling and Planning, 17(2), 27-45.
Moreno-Herrero, D. et al. (2018). Factors that influence the level of financial literacy among young people: The role of parental engagement and students' experiences with money matters. Children and Youth Services Review, 95, 334-351. https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2018.10.042
OECD. (2018). G20/OECD INFE policy guidance: Digitalisation and financial literacy. Retrieved May 24, 2024, from https://shorturl.asia/B1WLo
Porto, N. & Xiao, J. J. (2016). Financial Literacy Overconfidence and Financial Advice Seeking. Journal of Financial Service Professionals, 70(4), 109-267.
Sawatzki, C. M. & Sullivan, P. A. (2017). Teachers’ Perceptions of Financial Literacy and the Implications for Professional Learning. Australian Journal of Teacher Education, 42(5), 51-65.
Swiecka, B. et al. (2020). Financial literacy: The case of Poland. Sustainability, 12(2), 110-123.
