รูปแบบการส่งเสริมและกำกับติดตามการนำผลการประเมินคุณภาพภายนอก ไปใช้พัฒนาคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กที่สามารถดำรงอยู่ได้ด้วยตนเอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการส่งเสริมและกำกับติดตามการนำผลการประเมินคุณภาพภายนอกไปใช้พัฒนาคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กที่สามารถดำรงอยู่ได้ด้วยตนเอง ใช้ระเบียบวิธีวิจัยการวิจัยและพัฒนา ประชากร ได้แก่ โรงเรียนขนาดเล็กคุณภาพ Stand Alone 1,303 โรง กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเจาะจงเป็นโรงเรียนขนาดเล็กที่สามารถดำรงตนอยู่ได้ด้วยตนเองอย่างมีคุณภาพ (Stand Alone) ที่เข้าร่วมโครงการในระยะที่ 1 ในปีการศึกษา 2566 จำนวน 42 โรง ผู้ให้ข้อมูล จำนวน 168 คน ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 18 คน ผู้บริหารการศึกษา ศึกษานิเทศก์ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู จำนวน 16 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบประเมินความถูกต้องและความเป็นไปได้ แบบประเมินสภาพการดำเนินการ แบบประเมินความพึงพอใจ และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นประโยชน์ ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา ด้วยการหาค่าดัชนีความสอดคล้องของข้อคำถามกับวัตถุประสงค์ โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน ค่าดัชนีความสอดคล้องของข้อคำถาม อยู่ในช่วง 0.80 - 1.00 แบบสังเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง ตรวจสอบด้านเนื้อหาและวิธีวิทยาเพื่อประเมินความครอบคลุมของประเด็น โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ดัชนีลำดับความต้องการจำเป็น และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า APDCA Promoting and Monitoring Model มีองค์ประกอบของรูปแบบ 5 องค์ประกอบ ดังนี้ 1) หลักการ 2) วัตถุประสงค์ 3) ระบบการส่งเสริมและกำกับติดตาม 4) แนวทางการประเมินผล และ 5) ปัจจัยความสำเร็จ การตรวจสอบความถูกต้อง ( = 4.52) และความเป็นไปได้ (
= 4.54) อยู่ในระดับมาก การประเมินคุณภาพ พบว่า สภาพการดำเนินงาน (
= 4.35) ความพึงพอใจ (
= 4.06) อยู่ในระดับมาก และความเหมาะสม (
= 4.27) และ ความเป็นประโยชน์ (
= 4.33) อยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จุไรรัตน์ หลักชุม. (2553). การใช้ผลการประเมินคุณภาพภายนอกเพื่อพัฒนาระบบการประกัน คุณภาพภายในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา อุบลราชธานี เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการสึกษา. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ และคณะ. (2560). การพัฒนารูปแบบการนำผลการประเมินคุณภาพภายนอกไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาคุณภาพ สถานศึกษาขั้นพื้นฐานขนาดเล็ก ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(3), 2405-2419.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: สุวิริยาสาส์น.
วิจิตรา โคตรบัญชา และคณะ. (2562). การศึกษารูปแบบการบริหารจัดการโรงเรียนขนาดเล็กโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
วิชัย ลาธิ. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กที่สามารถดำรงอยู่ได้ด้วยตนเอง เพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษา กลุ่มจังหวัดร้อยแก่นสารสินธุ์. วารสาร Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(12), 27-33.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). กฎกระทรวงว่าด้วยระบบหลักเกณฑ์และวิธีการประกันคุณภาพ การศึกษา พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสงขลา. (2564). การศึกษาปัจจัยส่งผลต่อความสำเร็จในการขับเคลื่อนนโยบายโรงเรียน Stand Alone ในพื้นที่จังหวัดสงขลา. สงขลา: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสงขลา.
สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2554). การกำหนดมาตรฐานการศึกษา ตามกฎกระทรวงว่าด้วยระบบ หลักเกณฑ์และวิธีการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์แห่งประเทศไทย.
Gilgun, J. F. (2012). Reflexivity and Qualitative Research. Current Issue in Qualitative Research, 1(2), 1-8.
Madaus, G. et al. (1983). Evaluation models viewpoints on educational and human services evaluation. (8th ed.). Boston: Khuwer-Nijhoff Publishing.
