รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์โดยใช้เบญจภาคีเครือข่ายเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพ ของนักเรียนโรงเรียนบ้านท่าแพ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์โดยใช้เบญจภาคีเครือข่ายเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพของนักเรียนโรงเรียนบ้านท่าแพ โดยมีวิธีวิจัยและพัฒนา ดังนี้ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน ได้แก่ ศึกษาสภาพโรงเรียน ความคิดเห็นของผู้ที่เกี่ยวข้อง และวิเคราะห์สภาพแวดล้อม 2) สร้างและพัฒนารูปแบบ ตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 7 คน 3) ทดลองใช้รูปแบบ และ 4) ศึกษาผลการประเมินรูปแบบ แหล่งข้อมูล คือ ครู 10 คน และนักเรียน 152 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือในการวิจัย คือ แบบบันทึก แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบสอบถาม และแบบประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลสถิติที่ใช้ คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์เนื้อหา และสรุปข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า 1) โรงเรียนมีประสิทธิภาพในการบริหารจัดการมีระบบการประกันคุณภาพภายในและภายนอกอย่างเป็นระบบ ความคิดเห็นของผู้ที่เกี่ยวข้อง อยู่ในระดับมากที่สุด และผลการวิเคราะห์สภาพแวดล้อม ปัจจัยภายในมีค่าเฉลี่ย 1.19 และปัจจัยภายนอกมีค่าเฉลี่ย 0.18 2) ได้รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์ 6 กลยุทธ์ คือ 2.1) ส่งเสริมการจัดการศึกษาเน้นสมรรถนะที่จำเป็น 2.2) พัฒนาการบริหารแบบมีส่วนร่วม 2.3) พัฒนาระบบบริหารคู่เทคโนโลยี 2.4) ส่งเสริมการบูรณาการกับหลักเศรษฐกิจพอเพียง 2.5) เสริมสร้างโอกาสและความเสมอภาค และ 2.6) เน้นความปลอดภัยแก่ผู้เรียน และผลการตรวจสอบคุณภาพรูปแบบ อยู่ในระดับมากที่สุด 3) ผลการทดลองใช้รูปแบบ พบว่า การประเมินทักษะอาชีพของนักเรียน และความพึงพอใจของผู้ปกครอง อยู่ในระดับมากที่สุด และ 4) ผลการประเมินรูปแบบจากความคิดเห็นของครูในการดำเนินการภายใต้กลยุทธ์ที่พัฒนา มีด้านความเหมาะสมและด้านความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.63, S.D. = 0.54) และ (
= 4.67, S.D. = 0.52)
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กนกอร สมปราชญ์. (2559). การจัดการเชิงกลยุทธ์เพื่อพัฒนาองค์การในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 12(1), 130-138.
งามทิพย์ มิตรสุภาพ. (2559). รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
จันทิมา บุญอนันต์วงศ์. (2561). รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์ของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
จุฑามาศ พันสวรรค์. (2562). การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของคณะกรรมการสถานศึกษาในการบริหารจัดการศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เทศบาลนครเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา การบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชลธิชา ร่มโพธิ์รี. (2561). การบริหารเชิงกลยุทธ์กับการจัดสภาพแวดล้อมของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา แผน ก แบบ ก 2. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฐพร อึ้งภาภรณ์. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ DONGSOM Model เพื่อส่งเสริมทักษะอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านดงซ่อม. กำแพงเพชร: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1.
ธีรนันท์ ตันพานิชย์. (2558). รูปแบบการบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ ด้านความรับผิดชอบต่อสังคมของการกีฬาแห่งประเทศไทย. ชลบุรี: วิทยาลัยวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา มหาวิทยาลัยบูรพา.
นาถธิดา เจริญสุข. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารเชิงกลยุทธ์กับองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
บังอร อยู่ยืน. (2565). รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์แบบมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนการสอน เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนวันครู 2502 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(8), 345-359.
พินิจ มีคำทอง และโกวิทย์ แสนพงษ์. (2562). เทคนิคการวิเคราะห์สภาพการพัฒนาเพื่อการวางแผนกลยุทธ์ของสถานศึกษา. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 9(3), 111-120.
พิบูล ทีปะปาล. (2546). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่. กรุงเทพมหานคร: อมรการพิมพ์.
เพ็ญนภา กุลนภาดล. (2557). การพัฒนาทักษะอาชีพและการดำรงชีพ สำหรับการเรียนรู้ศตวรรษที่ 21 ด้วยกระบวนการเชิงจิตวิทยาเสริมสร้างศักยภาพแห่งตน. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
เยาวลักษณ์ เกษรเกศรา. (2565). การพัฒนารูปแบบบริหารการเสริมสร้างทักษะชีวิตและอาชีพของนักเรียนโรงเรียนบ้านหมากหัววัง อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. ใน รายงานการการประชุมสัมมนาวิชาการนำเสนอผลงานวิชาการระดับชาติเครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ ครั้งที่ 22 “ชีวิตใหม่ของการศึกษาในสังคมดิจิทัล (16 สิงหาคม 2565). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วิชาการ. (2565). การวางแผนเชิงกลยุทธ์ และการบริหารเชิงกลยุทธ์. เรียกใช้เมื่อ 18 กันยายน 2565 จาก https://thaipalad.com/804/
ศศิธร ศิริบูชา. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการตัดสินใจมาท่องเที่ยวประเทศไทย กรณีเปรียบเทียบนักท่องเที่ยวกลุ่มประเทศประชาคมอาเซียนและเอเชียตะวันออก. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาธุรกิจระหว่างประเทศ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สกันฌ์วุฒิ เศรษฐีกมล. (2566). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษา เพื่อส่งเสริมทักษะชีวิตและอาชีพ ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนโรงเรียนเทศบาลอินทปัญญา วัดใหญ่อินทาราม สังกัดเทศบาลเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 7(2), 646-656.
สายเพ็ญ บุญทองแก้ว. (2563). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพสำหรับนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติพ.ศ. 2561 - 2580 (ฉบับย่อ). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุปรียา ชินพะวอ. (2562). การพัฒนาแนวทางการบริหารเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุพัตรา ฤกษ์บ่าย. (2565). ทักษะอาชีพคือหลักสูตรแห่งอนาคต: การศึกษาขยายโอกาสของ‘โรงเรียนวิชูทิศ’ เตรียมความพร้อมเยาวชนสู่ตลาดแรงงาน. เรียกใช้เมื่อ 15 กรกฎาคม 2565 จาก https://research.eef.or.th/wichutit-school/