อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมที่ส่งผลต่อการพัฒนา การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ชุมชนลานข่อย จังหวัดพัทลุง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเชิงปริมาณฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมที่ส่งผลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในชุมชนลานข่อย จังหวัดพัทลุง ซึ่งเป็นชุมชนที่ได้รับผลกระทบโดยตรงจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด - 19 ทำให้จำนวนนักท่องเที่ยวที่เดินทางมายังพื้นที่ดังกล่าวยังไม่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่ ผู้วิจัยจึงสนใจที่จะศึกษาแนวทางการบริหารจัดการและพัฒนาชุมชนให้สามารถดำรงอยู่ได้อย่างมั่นคงและยั่งยืนในระยะยาว การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ โดยกลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาในชุมชนลานข่อย ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ และสามารถเก็บรวบรวมแบบสอบถามที่สมบูรณ์ได้จำนวนทั้งสิ้น 387 ชุด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 ท่าน เพื่อประเมินความเหมาะสมของเนื้อหา โดยใช้ค่าดัชนีความตรงของเนื้อหา (IOC) ผลการประเมิน พบว่า ค่าดัชนีของแต่ละข้ออยู่ในช่วงระหว่าง 0.67 ขึ้นไป ซึ่งอาจถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่สามารถใช้งานได้ จากนั้นทำการทดสอบความเชื่อมั่นของแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่างนำร่อง จำนวน 30 คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเพื่อทดสอบสมมติฐาน ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยทั้งอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมส่งผลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งจากผลการวิจัยบ่งชี้ว่าชุมชนควรให้ความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และขนบธรรมเนียมท้องถิ่นแก่นักท่องเที่ยว นอกจากนี้ ในปัจจัยการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมนั้น ควรส่งเสริมให้นักท่องเที่ยวปฏิบัติตามกฎระเบียบของชุมชน เช่น การสนับสนุนให้ใช้ผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จินตนา กสินันท์ และคณะ. (2566). การออกแบบและพัฒนาสื่อประชาสัมพันธ์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวหลังวิกฤตโควิด - 19 กรณีศึกษา พื้นที่ชุมชนตำบลลานข่อย อำเภอป่าพะยอม จังหวัดพัทลุง. วารสารราชภัฏมหาสารคาม, 17(1), 34-43.
ปุณยนุช รุธิรโก และคณะ. (2567). มิติด้านสิ่งแวดล้อมในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในพื้นที่เทศบาลตำบลลานข่อย อำเภอป่าพะยอม จังหวัดพัทลุง. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 17(1), 37-47.
มนรัตน์ ใจเอื้อ และยงยุทธ แก้วอุดม. (2566). แนวทางการเสริมสร้างความสุขของนักท่องเที่ยวในการเดินทางท่องเที่ยวภายใต้วิถีชีวิตใหม่. วารสารวิเทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 13(1), 170-216.
สุภมาส อังศุโชติ และคณะ. (2554). สถิติวิเคราะห์ สาหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
อรรถพล ศิริเวชพันธุ์. (2566). การพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนโดยกลไกประชารัฐ ตามยุทธศาสตร์ การท่องเที่ยวไทย กรณีศึกษาชุมชนลุ่มน้ำมูลในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวอารยธรรมอีสานใต้. วารสารสหวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 7(2), 65-76.
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(1), 179-211.
Chen, Z. (2021). Research on ecological rural tourism development based on green environmental protection model. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 769(2), 1-7.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. (3rd ed.). New York: John Wiley & Sons.
Fu, Y. & Luo, J. M. (2023). An empirical study on cultural identity measurement and its influence mechanism among heritage tourists. Frontiers in Psychology, 13(1), 1-13.
Pallant, J. (2007). SPSS survival manual: A step by step guild to data analysis using SPSS for Windows (Version 15). (3rd ed.). Crows Nest: Allen & Unwin.
Prayitno, G. et al. (2024). Social capital for sustainable tourism development in Indonesia. Cogent Social Sciences, 10(1), 1-23.
Putri, F. K. et al. (2022). Local wisdom of the Tengger Tribe, East Java, Indonesia in environmental conservation. Asian Journal of Ethnobiology, 5(1), 20-34.
Sondhi, S. et al. (2023). Relationship between social cause, environment conservation and environmental attitude, towards promoting green purchasing behavior. Serbian Journal of Management, 18(1), 27-43.
Stojanović, T. et al. (2024). Natural and sociocultural values of a tourism destination in the function of sustainable tourism development-An example of a protected area. Sustainability, 16(2), 1-18.
Tang, M. & Xu, H. (2023). Cultural integration and rural tourism development: A scoping literature review. Tourism and Hospitality, 4(1), 75-90.
