การพัฒนารูปแบบการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ต สำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬา

Main Article Content

วิพงษ์ชัย ร้องขันแก้ว

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ตสำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬาที่มีคุณภาพ 2) เพื่อศึกษาผลการทดลองใช้รูปแบบการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ตสำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬา เป็นการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้รับชมการถ่ายทอดสด จำนวน 385 คน โดยใช้สูตรการคำนวณขนาดตัวอย่างของทาโร่ ยามาเน่ เครื่องมือวิจัย คือ รูปแบบการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ตสำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬา แบบประเมินคุณภาพรูปแบบถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ต และแบบสอบถามพฤติกรรมการรับชม การใช้ประโยชน์ และความพึงพอใจ ของผู้ชมการถ่ายทอดสด หาคุณภาพเครื่องมือโดยหาความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา พิจารณาค่าดัชนีความสอดคล้อง และหาค่าความเชื่อมั่นโดยวิธีหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณา ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนารูปแบบการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ตสำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬา โดยให้ผู้เชี่ยวชาญสื่อและการผลิตรายการถ่ายทดสด จำนวน 5 ท่าน ประเมินคุณภาพ พบว่า รูปแบบดังกล่าวมีคุณภาพโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก สำหรับผลการทดลองใช้ การถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ตสำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬา พบว่า ผู้ชมส่วนใหญ่รับชมผ่านโทรศัพท์มือถือหรือสมาร์ทโฟนมากที่สุด มักรับชมสลับกับรายการอื่น ระยะเวลารับชมต่อครั้งน้อยกว่า 1 ชั่วโมงอยู่ในระดับมากที่สุด โดยสถานที่รับชมหลัก คือ ที่บ้านหรือที่พัก การใช้ประโยชน์จากเนื้อหาการถ่ายทอดสดโดยรวมอยู่ในระดับมาก และผู้ชมมีความพึงพอใจต่อรูปแบบการถ่ายทอดสดโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด แสดงให้เห็นว่ารูปแบบดังกล่าวมีความเหมาะสมทั้งด้านคุณภาพและการตอบสนองต่อความต้องการของผู้ชม

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ร้องขันแก้ว ว. . (2025). การพัฒนารูปแบบการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ทางอินเทอร์เน็ต สำหรับโปรแกรมนันทนาการประเภทเกมกีฬา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 12(8), 155–164. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/291701
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชลิตา จังวิจิตรกุล. (2560). ปัจจัยที่สงผลต่อพฤติกรรมการรับชมการถ่ายทอดสดออนไลน์ (Live Streaming). ใน สารนิพนธ์จัดการมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.

ธนพล พันโน และคณะ. (2565). การศึกษาความรู้ ความเข้าใจ ตระหนักถึงคุณค่าการใช้เวลาว่างและความพึงพอใจของผู้เข้าร่วมที่มีผลต่อการจัดกิจกรรมห้องเรียนสร้างสรรค์สนุกกันกับนันทนาการผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ออนไลน์ของกรมพลศึกษา. ใน สารนิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาผู้นำนันทนาการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ปิญญ์สลิชา เจริญพูล. (2561). รูปแบบและวิธีการการถ่ายทอดสดผ่านเฟซบุ๊คของร้านขายสินค้าแฟชั่นออนไลน์. ใน วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

มนทวัส ศรีภูสิตโต. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจรับชมการสตรีมมิ่งผ่านทางแพลตฟอร์มทวิตช์ของผู้ชมในประเทศไทย. วารสารระบบสารสนเทศด้านธุรกิจ, 8(2), 50-67.

วิพงษ์ชัย ร้องขันแก้ว. (2566). การพัฒนารูปแบบการถ่ายทอดสดบนสื่อสังคมออนไลน์สำหรับกิจกรรมการตระหนักรู้การใช้เวลาว่างของนิสิตระดับปริญญาตรี สาขาวิชาผู้นำนันทนาการ คณะพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนคริน ทรวิโรฒ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 3(17), 31-43.

วิพงษ์ชัย ร้องขันแก้ว. (2568). เทคโนโลยีและสื่อดิจิทัลเพื่อนันทนาการ. นครนายก: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สาธิดา ยุวทองไท. (2565). ปัจจัยทีส่งผลต่อการเลือกรับชมไลฟสดผ่านช่องทาง Facebook ซึงส่งผลต่อทัศนคติในตัวแบรนด์. ใน สารนิพนธ์จัดการมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.

Luo, X. et al. (2025). Live streaming commerce: A review and research agenda. Journal of Computer Information Systems, 65(3), 376-399.

Rossman, J. R. & Schlatter, B. E. (2019). Recreation programming: Designing, staging, and managing the delivery of leisure experiences. (8th ed.). Champaign, Illinois: Sagamore Publishing.

Wilson, R. et al. (2019). Torkildsen's Sport and Leisure Management. London: England: Routledge.