ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะเชิงวัฒนธรรม กับการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนเอกชนสามัญสอนศาสนาอิสลาม เขตพัฒนาพื้นที่พิเศษเฉพาะกิจชายแดนใต้
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะเชิงวัฒนธรรมกับการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนเอกชนสามัญสอนศาสนาอิสลาม เขตพัฒนาพื้นที่พิเศษเฉพาะกิจชายแดนใต้ โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูโรงเรียนเอกชนสามัญสอนศาสนาอิสลาม เขตพัฒนาพื้นที่พิเศษเฉพาะกิจชายแดนภาคใต้ รวม 400 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สมรรถนะเชิงวัฒนธรรมและแบบสอบถามการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 แบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่น 0.914 และ .894 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า ครูในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ เพศหญิง 307 คน คิดเป็นร้อยละ 76.75 เพศชาย 93 คน คิดเป็นร้อยละ 23.75 อายุ 30 ปีลงมา 223 คน คิดเป็นร้อยละ 55.75 อายุ 31 ปีขึ้นไป 177 คน คิดเป็นร้อยละ 44.25 ประสบการณ์ในการทำงาน 6 ปีขึ้นไป 158 คน คิดเป็นร้อยละ 39.50 ประสบการณ์การทำงาน 5 ปีลงมา 127 คน ร้อยละ 31.75 และพบว่า สมรรถนะเชิงวัฒนธรรมทั้ง 5 ด้าน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ทั้งภาพรวมและรายด้านทั้ง 8 ด้าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 พิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า สมรรถนะเชิงวัฒนธรรม ด้านการมองโลกในภาพกว้างมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โดยภาพรวมสูงสุด รองลงมา คือ ด้านความเข้าใจผู้อื่น และด้านความสามารถในการปรับตัว และด้านที่มีความสัมพันธ์ต่ำสุด คือ ด้านความแวดไวทางวัฒนธรรม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ ตังธนกานนท์ และคณะ. (2566). องค์ประกอบสมรรถนะเชิงวัฒนธรรมที่ส่งผลต่อทักษะการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลของนิสิตนักศึกษา. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 36(1), 76-94.
กองทุนส่งเสริมการศึกษา. (2568). ภาษาไทยอาจไม่เป็นปัญหาเท่าสายตารัฐไทย: มองการศึกษาวิถีอิสลามให้พ้นกรอบความมั่นคง กับ อับดุลสุโก ดินอะ. เรียกใช้เมื่อ 21 เมษายน 2568 จาก https://www.eef.or.th/islamic-education-challenges/
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การวิจัยสำหรับครู. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
วิจารณ์ พานิช. (2556). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสยามกัมมาจล.
วิจารณ์ พานิช. (2564). การเรียนรู้เพื่อศตวรรษที่ 21 ในยุคแห่งความพลิกผัน. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิ สยามกัมมาจล.
สถาบันวิจัยและพัฒนาสุขภาพภาคใต้. (2562). รายงานสถานการณ์ความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้: ผลกระทบต่อการศึกษาและคุณภาพชีวิต. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สมใจ กงเติม. (2564). สมรรถนะเชิงวัฒนธรรมของนักศึกษาครูในสถาบันอุดมศึกษา: การศึกษาเชิงเปรียบเทียบ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(2), 112-125.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2562). รายงานการพัฒนาการศึกษาของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. เรียกใช้เมื่อ 10 มิถุนายน 2563 จาก https://opec.go.th/
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). รายงานการติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาในพื้นที่พัฒนาพิเศษเฉพาะกิจจังหวัดชายแดนภาคใต้. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุธาสินี บุญญาพิทักษ์. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางวัฒนธรรมกับทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 21(2), 152-169.
อรอนงค์ ฤทธิ์ชัย. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะเชิงวัฒนธรรมกับทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษามหาวิทยาลัย. วารสารศึกษาศาสตร์, 41(2), 115-132.
อาซิซัน เกปัน. (2557). อัตลักษณ์และวิถีชีวิตของชาวไทยมุสลิมในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. ปัตตานี: มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
Ang, S. et al. (2007). Cultural intelligence: Its measurement and effects on cultural judgment and decision making. Management and Organization Review, 3(3), 335-371.
Banks, J. A. (2022). Cultural competence and communication skills in diverse environments. Journal of Cross-Cultural Studies, 15(3), 278-295.
Bennett, M. J. (2023). Global mindset as a foundation for intercultural learning and 21st century skills. International Journal of Intercultural Relations, 92(2023), 145-162.
Chen, W. et al. (2024). The relationship between information technology competency and digital learning skills among university students. Educational Technology Research and Development, 72(1), 125-143.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. (2nd ed.). Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Deardorff, D. K. (2021). Intercultural competence as a foundation for 21st century learning: Theory, practice and assessment. International Journal of Intercultural Relations, 83(2021), 14-29.
Johnson, B. & Christensen, L. (2004). Educational Research: Quantitative, Qualitative and Mixed Approach. (2nd ed.). Boston: Pearson Education.
Partnership for 21st Century Skills. (2009). P21 framework definitions. Retrieved October 10, 2020, from https://static.battelleforkids.org/documents/p21/p21_framework_definitionsbfk.pdf
Sue, D. W. (2001). Multidimensional facets of cultural competence. The Counseling Psychologist, 29(6), 790-821.
Thompson, M. R. (2023). Understanding others: The bridge to ethical development in contemporary education. Ethics and Education, 18(2), 183-197.