องค์ความรู้และตำบลต้นแบบนวัตกรรมชุมชนเข้มแข็ง ของสภาองค์กรชุมชนในเขตพื้นที่ภาคใต้
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทการก่อเกิดและคุณลักษณะของกลุ่มองค์กรชุมชนที่ไปสู่นวัตกรรมชุมชนเข้มแข็ง 2) ศึกษาองค์ความรู้และรูปแบบตำบลต้นแบบนวัตกรรมชุมชนเข้มแข็ง และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาการวางแผนเชิงพื้นที่ในชุมชน ภายใต้โครงการถอดองค์ความรู้การพัฒนาตำบลต้นแบบนวัตกรรมชุมชนเข้มแข็ง ประจำปี 2565 เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ 1) สภาองค์กรชุมชนตำบลหนองหงส์ 2) สภาองค์กรชุมชนตำบลนาเตย 3) สภาองค์กรชุมชนเทศบาลตำบลวิชิต 4) สภาองค์กรชุมชนเทศบาลตำบลบ้านเชี่ยวหลาน โดยใช้เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่มกับผู้ให้ข้อมูล ทั้งหมด 84 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) บริบทการก่อเกิดและคุณลักษณะของกลุ่มองค์กรชุมชนที่ไปสู่นวัตกรรมชุมชนเข้มแข็ง พบว่า สภาองค์กรชุมชนตำบล 4 พื้นที่ มีบริบทการก่อเกิดและคุณลักษณะของกลุ่มที่นำไปสู่ความเข้มแข็งของชุมชนตามพระราชบัญญัติสภาองค์กรชุมชน พ.ศ. 2551 และผู้นำกลุ่มมีวิสัยทัศน์ การมีส่วนร่วมของสมาชิก การทำกิจกรรมอย่างต่อเนื่อง การแลกเปลี่ยนเรียนรู้และการสร้างภาคีเครือข่ายของสภาองค์กรชุมชน 2) องค์ความรู้และรูปแบบตำบลต้นแบบนวัตกรรมชุมชนเข้มแข็ง พบว่า สภาองค์กรชุมชนทั้ง 4 พื้นที่ ได้การขับเคลื่อนการพัฒนาชุมชนด้วยกลุ่มสตรี การจัดทำแผนชุมชนและการพัฒนาหลักสูตรการเรียนรู้ การคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ และการสร้างภาคีเครือข่าย มีผู้นำนักประสาน บนฐานทรัพยากรชุมชน 3) แนวทางการพัฒนาการวางแผนเชิงพื้นที่ในชุมชน พบว่า สภาองค์กรชุมชนในเขตภาคใต้ทั้ง 4 พื้นที่มีแนวทางการพัฒนาเชิงพื้นที่ เช่น การสร้างศูนย์การเรียนรู้ชุมชน การท่องเที่ยวชุมชน แผนชุมชน การสร้างคนรุ่นใหม่ การสร้างเครือข่ายด้านการจัดการภัยพิบัติ และมีหลักสูตรของชุมชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
โกวิทย์ พวงงาม. (2553). การจัดการตนเองของชุมชนและท้องถิ่นการจัดการตนเองของชุมชนและท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: บริษัทบพิธการพิมพ์ จำกัด.
ชนัญชิดา ทิพย์ญาณ. (2564). นวัตกรรมการจัดการตนเองของชุมชนไชยาเพื่อความมั่นคงทางเศรษฐกิจบนฐานวัฒนธรรมชุมชน. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 5(1), 47-60.
ธีระพงษ์ แก้วหาวงษ์. (2543). กระบวนการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็ง: ประชาคม ประชาสังคม. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
ประยูร อิมิวัตร์ และคณะ. (2561). ท้องถิ่นอภิวัตน์ : นวัตกรรมการจัดการชุมชนตำบลหัวง้ม อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย. วารสารการบริหารปกครอง, 7(2), 173-193.
ไฟศอล มาหะมะ และคณะ. (2562). การสร้างรูปแบบนวัตกรรมชุมชนของโครงการร่วมสร้างชุมชนน่าอยู่: กรณีศึกษาบ้านศรีท่าน้ำ ตำบลธารโต อำเภอธารโต จังหวัดยะลา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 14(1), 39-52.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (2561 - 2580). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักพัฒนานวัตกรรมชุมชนจัดการความรู้และการสื่อสาร. (2563). นวัตกรรมชุมชนท้องถิ่นจัดการตนเอง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน).
สุธิดา บัวสุขเกษม และคณะ. (2565). การพัฒนาชุมชนเข้มแข็งพึ่งพาตนเอง และเท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงโดยอาศัยการดำเนินงานอย่างบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหมิตรพริ้นติ้ง แอนด์ พับลิสชิ่ง จำกัด.
สุภาวดี ขุนทองจันทร์ และคณะ. (2566). การศึกษาเพื่อถอดองค์ความรู้การพัฒนาตำบลเข้มแข็งมิติคนมีคุณภาพ และมิติการประยุกต์ใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีเชิงพื้นที่. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน).
อุดมศักดิ์ เดโชชัย. (2565). การขับเคลื่อนสภาองค์กรชุมชนจังหวัดนครศรีธรรมราชเพื่อการจัดการตนเอง. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.