การขับเคลื่อนกระบวนการยุทธศาสตร์การพัฒนาสังคมอุดมสุข อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา

Main Article Content

คารม ทองหนูรุ่ง
สมเกียรติ สายธนู
ทวีศักดิ์ พุฒสุขขี
วันชัย ธรรมสัจการ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการ พัฒนากระบวนการและประเมินกระบวนการยุทธศาสตร์การพัฒนาสังคมอุดมสุขอำเภอเทพา จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี คือ การวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ เครือข่ายดาหลาบารูระดับหมู่บ้าน เลือกแบบเจาะจง จำนวน 260 คน ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ นายอำเภอ ปลัดอำเภอ หัวหน้าส่วนราชการ ผู้บริหารท้องถิ่น และผู้นำท้องที่ เลือกแบบเจาะจง จำนวน 42 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์เชิงลึกกึ่งโครงสร้าง เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม การสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม สถิติวิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติพรรณนาวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า กระบวนการยุทธศาสตร์การพัฒนาสังคมอุดมสุข อำเภอเทพา โดยภาคีเครือข่ายการพัฒนา ประกอบด้วย ภาคประชาสังคม ภาครัฐ และภาควิชาการ ได้พัฒนาขึ้น โดยรูปแบบประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือและตามหลักการปกครองของศาสนาอิสลาม (อัชชูรอ) ด้วยศักยภาพของชุมชนในการกำหนดและผลักดันวาระเป้าหมายการพัฒนาพื้นที่และจริยธรรมาภิบาล ซึ่งกำหนดวิสัยทัศน์ “เทพาแผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง แผ่นดินแห่งความสงบ-สุข” เป็นแผนแม่บท การพัฒนากระบวนการยุทธศาสตร์ฯ มีการพัฒนาได้อย่างเหมาะสม สอดคล้องกับความต้องการ บริบทของชุมชนและสถานการณ์ปัจจุบัน โดยได้จัดทำแผนพัฒนาพื้นที่เชิงบูรณาการด้วย “โครงการดาหลาบารูสู่ความพอเพียงอำเภอเทพา” ซึ่งเป็นโครงการอำเภอนำร่องบำบัดทุกข์ บำรุงสุขแบบบูรณาการฯ โดยกระทรวงมหาดไทย ผลการประเมินกระบวนการยุทธศาสตร์การพัฒนาสังคมอุดมสุขอำเภอเทพา ทำให้มีความสุขเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ปัจจัยที่สำคัญ คือ มีเป้าหมายชัดเจน มีภาวะผู้นำ มีส่วนร่วมของชุมชน การสื่อสารสังคม การสร้างขวัญกำลังใจและการติดตามประเมินผล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทองหนูรุ่ง ค. ., สายธนู ส. ., พุฒสุขขี ท. ., & ธรรมสัจการ ว. . (2025). การขับเคลื่อนกระบวนการยุทธศาสตร์การพัฒนาสังคมอุดมสุข อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 12(2), 256–267. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/285163
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาสัก เต๊ะขันหมาก. (2553). หลักการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัทสุวีริยาสาส์น จำกัด.

กิตติพัฒน์ ตั้งโพธิธรรม และนิวดี สาหีม. (2560). ทิศทางในการพัฒนาและแก้ไขปัญหาพื้นที่ 4 อำเภอที่มีความรุนแรงในจังหวัดสงขลาโดยศึกษาจากระดับความต้องการของประชาชนในพื้นที่. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์.

ธีระภัทรา เอกผาชัยสวัสดิ์. (2554). ชุมชนศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บริษัทแอคทีฟ พริ้นท์ จำกัด.

นที พรมภักดี และคณะ. (2559). นายอำเภอกับการบริหารงานพื้นที่เชิงบูรณาการ กรณีการจัดทำแผนพัฒนาอำเภอในบทบาทนายอำเภอกับการบริหารจัดการงานพื้นที่เชิงบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อาสารักษาดินแดน.

สติธร ธนานิธิโชติ และวิชุดา สาธิตพร. (2557). การพัฒนานโยบายสาธารณะโดยกระบวนการประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือ : แนวคิด รูปแบบและข้อสังเกตบางประการ. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 12(2), 55-61.

สนธยา พลศรี. (2553). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พรินติ้งเฮ้าส์.

สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2562). คู่มือการจัดทำและประสานแผนพัฒนาในระดับพื้นที่หมู่บ้าน ชุมชน ตำบลและอำเภอ. กรุงเทพมหานคร: บริษัทอมรินทร์พริ้นตั้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.

สิทธิชัย เทพภูษา. (2564). แนวทางการขับเคลื่อนงานศูนย์ปฏิบัติการอำเภอของฝ่ายปกครองกรณีศึกษา การจัดทำและบูรณาการแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาอำเภอเทพา จังหวัดสงขลา. กรุงเทพมหานคร: สถาบันดำรงราชานุภาพ กระทรวงมหาดไทย.

สิน พันธุ์พินิจ. (2554). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: บริษัทวิทยพัฒน์จำกัด.

สุดจิต นิมิตกุล. (2545). ความสำคัญและแนวคิดประชาสังคมกับการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารดํารงราชานุภาพ, 2(5), 55-72.

สุวิมล ติรกานันท์. (2543). การประเมินโครงการ : แนวทางสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 2) . กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อำเภอเทพา. (2561). ยุทธศาสตร์การพัฒนาอำเภอเทพา (พ.ศ. 2561 - พ.ศ 2570). กรุงเทพมหานคร: กระทรวง มหาดไทย.

อำเภอเทพา. (2566). รายงานสรุปผลโครงการดาหลาบารูสู่ความพอเพียง ภายใต้โครงการอำเภอนำร่อง “บำบัดทุกข์ บำรุงสุข” แบบบูรณาการและสร้างนักขับเคลื่อนยุทธศาสตร์นำการเปลี่ยนแปลง กระทรวงมหาดไทย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงมหาดไทย.