ประสิทธิผลการรักษาด้วยการยืดกล้ามเนื้อโดยอาศัยแรงผู้อื่นช่วย ในกลุ่มผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรัง

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบระดับความเจ็บปวด ภาวะทุพพลภาพ และระยะห่างของการเคลื่อนไหวกระดูกสันหลังระดับเอว ก่อนและหลังการรักษาในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม 2) เพื่อเปรียบเทียบระดับความเจ็บปวด ภาวะทุพพลภาพ และระยะห่างของการเคลื่อนไหวกระดูกสันหลังระดับเอว หลังการรักษาระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม จำนวน 60 ราย เครื่องมือการวิจัย ประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบประเมินความเจ็บปวด แบบสอบถามทุพพลภาพโรแลนด์-มอร์รีส และแบบประเมิน Oswestry Disability Index ผ่านการตรวจสอบจากผู้เชี่ยวชาญ 3 ราย ดำเนินการทดลองและเก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือน สิงหาคมถึงธันวาคม 2563 แบ่งเป็น 2 กลุ่ม 1) ให้การรักษาทางกายภาพบำบัด 2) ให้การรักษาทางกายภาพบำบัดและโปรแกรมการยืดกล้ามเนื้อโดยอาศัยแรงผู้อื่น ประเมินระดับความเจ็บปวด ระยะการเคลื่อนของหลัง วัดผลก่อนหลังการรักษาโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมานในการวิเคราะห์ข้อมูล เปรียบเทียบผลการรักษาระหว่างกลุ่มโดยใช้สถิติวิเคราะห์ Mann Whitney U test จากการศึกษาเกี่ยวกับการรักษาด้วยการยืดกล้ามเนื้อโดยอาศัยแรงผู้อื่นช่วย การศึกษาความเปลี่ยนแปลงก่อนหลังการรักษาระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุม จากการศึกษานี้เผยให้เห็นว่าผลก่อนหลังการรักษาทั้งสองกลุ่มสามารถลดระดับความรุนแรงของอาการปวดและภาวะทุพพลภาพได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และมีระยะห่างของการเคลื่อนไหวของกระดูกสันหลังระดับเอวเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p = 0.001 ผลเปรียบเทียบภายหลังการรักษาระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุมสามารถลดระดับความรุนแรงของอาการปวดและภาวะทุพพลภาพได้มากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กลุ่มทดลองมีระยะห่างของการเคลื่อนไหวของกระดูกสันหลังระดับเอวเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p = 0.02