ตามรอยปณิธานของพุทธทาสภิกขุ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ตามรอยการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของพุทธทาสภิกขุ 3 ประการ ได้แก่ 1) พยายามเข้าถึงหัวใจศาสนาของตน 2) ทำความเข้าใจระหว่างศาสนา 3) การนำโลกออกมาเสียจากวัตถุนิยมเพื่อหนุนนำเสริมคุณภาพชีวิตของเยาวชนจังหวัดสุราษฎร์ธานี และได้ร่วมสร้างภาคีเครือข่ายของเยาวชนจังหวัดสุราษฎร์ธานี โดยได้ดำเนินการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามรอยปณิธานพุทธทาสภิกขุ ที่มั่นคงของเยาวชนตามบริบทจังหวัดสุราษฎร์ธานีใน 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านสุขภาพและร่างกาย เยาวชนที่แข็งแรงปลอดโรคภัยเป็นฐานในการปฏิบัติธรรม 2) ด้านสังคมและเศรษฐกิจ เยาวชนมีสังคมที่ดีงาม และเศรษฐกิจของครอบครัวที่ไปได้ 3) ด้านจิตใจ เยาวชนก็มีจิตใจ ที่ประกอบด้วย สติปัญญารู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลงของโลก และ 4) ด้านสิ่งแวดล้อม เยาวชนต้องสามารถอยู่ในสิ่งแวดล้อมได้อย่างเอื้อเฟื้อและเกื้อกูลตามรอยปณิธาน ที่กล่าวถึงเป็นส่วนหนึ่งในการตามรอยปณิธานพุทธทาสภิกขุ จึงรวบรวมเป็นรอยปณิธานได้ ดังนี้ 1) วิถีพุทธทาสภิกขุ เน้นการทำความเข้าใจธรรมชาติของจิตใจ และการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงความจริงและหลุดพ้นจากความทุกข์ หลักสำคัญ 2) ศึกษาธรรมอย่างถูกวิธี เรียนรู้ความเป็นมนุษย์เข้าถึงปณิธาน 3 ประการ และเรียนรู้ถึงความเป็นจริงของชีวิตอย่างถูกต้องแห่งวิวัฒนาการ รวมถึงมีการพัฒนาจิตใจ 3) วิถีธรรมชาติ ท่านเน้นให้เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ 4) การศึกษาธรรมและการสอนธรรม ท่านเน้นที่ถึงความเข้าใจ และปฏิบัติตามหลักธรรมะของพระพุทธเจ้าอย่างลึกซึ้งและเป็นรูปธรรม 5) การแสดงธรรม ท่านเน้นการนำเสนอหลักธรรมะในรูปแบบที่เรียบง่าย เข้าใจ และเข้าถึงได้ โดยมุ่งสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องและมีประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เกียรติศักดิ์ ดวงจันทร์. (2562). แนวคิดของพุทธทาสภิกขุกับการออกมาจากวัตถุนิยม. วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น, 3(2), 171-194.
นคร จันทราช และคณะ. (2563). พุทธทาสภิกขุ: ปณิธานข้อที่ 2 การทำความเข้าใจระหว่างศาสนา เพื่อเสริมสร้างสันติสุขในสังคมไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 8(5), 2029-2040.
ปัทวี สัตยวงศ์ทิพย์. (2558). การแก้ปัญหาวัยรุ่นไทยในทัศนะของท่านพุทธทาสภิกขุ. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 23(43), 85-104.
พระสมพงษ์ รติโก และคณะ. (2567). การวิเคราะห์เชิงอภิปรัชญาในงานนิพนธ์ของพุทธทาสภิกขุ. วารสารเสฏฐวิทย์ปริทัศน์, 4(3), 567-576.
ยุทธนา เพียรเวช. (2548). พุทธทาสสอนอะไร? ทำไม? อย่างไร? กรุงเทพมหานคร: สุขภาพใจ.
ละเอียด ศิลาน้อย และธานินท์ เหมบุตร. (2521). วิถีพุทธทาส วิถีสวนโมกข์. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้า.
สมเจตน์ ผิวทองงาม. (2557). พุทธทาสภิกขุกับการแนะแนวทางการดำเนินชีวิต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 6(2), 175-208.
สุดธิณีย์ ทองจันทร์ และคณะ. (2566). สุขภาพองค์รวมตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สำนักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 8(1), 1-11.
อัครา บุญทิพย์. (2548). กฤษณาสอนน้องคำฉันท์ฉบับกรุงธนบุรี. วารสารมนุษย์ศาสตร์ปริทรรศน์, 27(2), 7-15.
อินทุวรรณา เชยชื่นสกุล. (2551). การนําโลกออกมาเสียจากอำนาจวัตถุนิยมตามความคิดและการปฏิบัติของท่านอาจารย์พุทธทาส. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 1(2), 11-29.