การมีส่วนร่วมของคณะสงฆ์ในการสาธารณะสงเคราะห์: กรณีศึกษาคณะสงฆ์ธรรมยุต อำเภอโนนศิลา จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาแนวคิดทฤษฎีการมีส่วนร่วมของคณะสงฆ์ในการสาธารณะสงเคราะห์ ศึกษางานสาธารณะสงเคราะห์ของคณะสงฆ์ธรรมยุตนิกาย และวิเคราะห์การมีส่วนร่วมในการสาธารณะสงเคราะห์ของคณะสงฆ์ธรรมยุตนิกาย อำเภอโนนศิลา จังหวัดขอนแก่น เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร ตำรา หนังสือ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า การมีส่วนร่วมในการสาธารณะสงเคราะห์ เป็นการเสริมสร้างพลังทำงานร่วมกันตามแนวคิดทฤษฎีของโคเฮน และอัพฮอฟฟ์ มี 4 ด้าน ได้แก่ 1) การมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ 2) การมีส่วนร่วมในการปฏิบัติการ 3) การมีส่วนร่วมในผลประโยชน์ และ 4) การมีส่วนร่วมในการประเมินผล ส่วนงานสาธารณะสงเคราะห์ของคณะสงฆ์ธรรมยุต ฯ เป็นการดำเนินการเพื่อให้การสงเคราะห์ตามระเบียบ การปกครองคณะสงฆ์ไทย มี 4 ด้าน ได้แก่ 1) การดำเนินกิจการเพื่อช่วยเหลือเกื้อกูล 2) การช่วยเหลือเกื้อกูลกิจการของผู้อื่น ซึ่งเป็นไปเพื่อการสาธารณประโยชน์ 3) การช่วยเหลือเกื้อกูลสถานที่อันเป็นสาธารณสมบัติ และ 4) การช่วยเหลือเกื้อกูลประชาชนทั่วไป และผลการวิเคราะห์การมีส่วนร่วมของคณะสงฆ์ในการสาธารณะสงเคราะห์ มี 4 ด้าน ได้แก่ 1) คณะสงฆ์มีส่วนร่วมในการดำเนินกิจการเพื่อช่วยเหลือเกื้อกูล โดยจัดทำโครงการต่อลมหายใจไถ่ชีวิตโคกระบือ 2) คณะสงฆ์มีส่วนร่วมให้การช่วยเหลือกิจการของผู้อื่นซึ่งเป็นไปเพื่อการสาธารณประโยชน์ โดยทำโครงการมอบทุนการศึกษาพร้อมอุปกรณ์การเรียนแก่เด็กนักเรียน 3) คณะสงฆ์มีส่วนร่วมให้การช่วยเหลือสถานที่อันเป็นสาธารณสมบัติ โดยทำโครงการสร้างหอระฆัง วัดป่าธรรมรังสี และ 4) คณะสงฆ์มีส่วนร่วมให้การช่วยเหลือประชาชน โดยทำโครงการช่วยเหลือผู้ประสบภัย