การประยุกต์ใช้หลักศีล 5 ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนบ้านห้วยคู ตำบลสำนักแต้ว อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

 บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุนชนบ้านห้วยคู ตำบลสำนักแต้ว อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา เพื่อศึกษาหลักศีล 5 ที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท เพื่อประยุกต์ใช้หลักศีล 5 ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนบ้านห้วยคู ในตำบลสำนักแต้ว อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ และนำเสนอในรูปแบบการเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาคุณภาพชีวิต คือ การทำคุณภาพชีวิตที่ดีอยู่เดิมให้ดียิ่งขึ้น ให้มีความเจริญก้าวหน้าประสบความสำเร็จ จำเป็นต้องพัฒนาทั้งทางด้านกาย วาจา และจิตใจ เพื่อให้ดำรงชีวิตอย่างเหมาะสม มีคุณธรรมสามารถพึ่งพาตนเองและเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น สังคม ชุมชนต่อไป 2) ศีล 5 คือ ความปกติของธรรมชาติ เป็นข้อกําหนดการปฏิบัติทางพระพุทธศาสนา โดยบัญญัติขึ้นไว้สำหรับการประพฤติปฏิบัติเพื่อให้เกิดภาวะปกติ อันได้แก่ 1) ปาณาติปาตา เวรมณี (การไม่ฆ่าสัตว์) 2) อทินฺนาทานา เวรมณี (การไม่ลักทรัพย์) 3) กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี (การไม่ประพฤติผิดในกาม) 4) มุสาวาท เวรมณี (การไม่พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดเพ้อเจ้อ 5) สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี (การไม่ดื่มสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท) 3) การประยุกต์ใช้หลักศีล 5 ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนบ้านห้วยคู ตำบลสำนักแต้ว อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา พบว่า หลักศีล 5 นั้นมีความสำคัญเป็นอย่างมาก หากประชาชนบ้านห้วยคูมีศีลวัตรสมบูรณ์ ปัญหาการทะเลาะวิวาท การลักขโมย เรื่องชู้สาว การพูดโกหก และการดื่มสุราในชุมชนก็จะไม่เกิดขึ้น ส่งผลให้มีการพัฒนาคุณภาพชีวิตเป็นไปอย่างเรียบร้อย ดีงาม และสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข