รูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัลของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างรูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัลของครู กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 10 คน ใช้วิธีเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบประเมิน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ 2) ทดลองใช้และประเมินรูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัลของครู กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และครูของโรงเรียนมัธยมวัดสุทธาราม รวมทั้งสิ้น 63 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบทดสอบ และแบบประเมิน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน คะแนนทดสอบเทียบกับเกณฑ์ และคะแนนพัฒนาการสัมพัทธ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัล ใช้ชื่อว่า “2P2S6D Model” ประกอบด้วย 1) การวางแผน 2) การพัฒนาครูด้วย Professional Learning Community 3) การนิเทศหรือการติดตามและประเมินผล และ 4) การพัฒนาปรับปรุงอย่างสม่ำเสมอ และความเป็นพลเมืองดิจิทัล มี 6 ด้าน คือ 1) การรู้เท่าทันสื่อเทคโนโลยีดิจิทัล 2) การเข้าถึงสื่อเทคโนโลยีดิจิทัล 3) การสื่อสารด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล 4) การเคารพต่อกฎหมายและสิทธิของตนเองและผู้อื่น 5) การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลอย่างปลอดภัย และ 6) การทำธุรกรรมพาณิชย์ทางดิจิทัล และผลการประเมินความถูกต้องและความเหมาะสมของรูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัลของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และ 2) การทดลองใช้และประเมินรูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองดิจิทัลของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร พบว่า ผลการทดสอบความเป็นพลเมืองดิจิทัล ในภาพรวมผ่านเกณฑ์ ร้อยละ 87.6 ผลการทดสอบพัฒนาการความเป็นพลเมืองดิจิทัล โดยภาพรวมอยู่ในระดับสูง (ค่าเฉลี่ยของคะแนน เท่ากับ 72.3) และผลการประเมินรูปแบบมีความถูกต้อง เหมาะสม ความเป็นไปได้ และเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
รัตนะ บัวสนธ์. (2552). วิจัยเชิงคุณภาพทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2553). สถิติประยุกต์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สุวิริยสาส์น.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2552). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2561). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานกรุงเทพมหานคร ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2554 - 2569). กรุงเทพมหานคร: สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ 2560 - 2579. กรุงเทพมหานคร: ปริกวรรณ กราฟิก.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). รายงานการศึกษาแนวทางการสร้างและส่งเสริมการรู้หนังสือทางดิจิทัลสำหรับครู. กรุงเทพมหานคร: ปริกวรรณ กราฟฟิก.
Lawshe, C. H. (1975). A Quantitative Approach to Content Validity. Personnel Psychology, 28(4), 563-575.
Likert, S. (1967). New Patterns of Management. New York: McGraw-Hill.
Stufflebeam, D. L. et al. (1971). Educational Evaluation and Decision Marking Itasca. Illinoes: Peacock Publishing.
