การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการพัฒนาชุมชนบ้านหนองบ่อ ตำบลโคกทราย อำเภอป่าบอน จังหวัดพัทลุง

Main Article Content

วรกานต์ สุ่มมาตย์
พระครูวิจิตรศีลาจาร ชาตวณฺโณ (กิติโกฬะ)
พระครูโฆสิตวัฒนานุกูล อนุวฑฺฒโน (ปานประดิษฐ์)
พระครูประสุตโพธิคุณ อนาลโย (สุวรรณรงค์)
พระครูวาทีธรรมวิภัช ฐิตญาโณ (บุรินทราพิทักษ์)

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชน บ้านหนองบ่อ ตำบลโคกทราย อำเภอป่าบอน จังหวัดพัทลุง 2) ศึกษาหลักพรหมวิหาร 4 ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และ 3) ประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการพัฒนาชุมชนบ้านหนองบ่อ ตำบลโคกทราย อำเภอ ป่าบอน จังหวัดพัทลุง เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยสำรวจและเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ ประมวลความ สรุปผล และนำเสนอในรูปแบบการเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาชุมชน คือ การเปลี่ยนแปลงชุมชนให้ดีขึ้นหรือเจริญขึ้น เพื่อสร้างความเจริญก้าวหน้าทั้งประชาชนและชุมชน สร้างองค์ความรู้ คู่คุณธรรม และมีความรับผิดต่อส่วนรวมเพื่อความก้าวหน้าและพัฒนาต่อไป 2) พรหมวิหาร 4 เป็นหมวดธรรมที่เป็นเครื่องอยู่ของผู้ใหญ่อย่างประเสริฐ เป็นหลักธรรมประจำใจ และเป็นหลักธรรมสำหรับทุก ๆ คน 4 ประการ คือ เมตตา ความรักใคร่ ปรารถนาจะให้เขาเป็นสุข กรุณา ความสงสาร คิดจะช่วยให้เขาพ้นทุกข์ มุทิตา ความพลอยยินดี เมื่อผู้อื่นได้ดี อุเบกขา ความวางเฉย ไม่เอนเอียงด้วยรักและชัง 3) การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการพัฒนาชุมชนบ้านหนองบ่อ ตำบลโคกทราย อำเภอป่าบอน จังหวัดพัทลุงเพื่อ แก้ปัญหาด้านเศรษฐกิจ แก้ปัญหาความขัดแย้ง และแก้ปัญหาการขาดความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พบว่า การให้ด้วยเมตตาไม่หวังผลตอบแทน การเสียสละเพื่อให้เขาพ้นทุกข์ การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ด้วยความจริงใจ และการดำรงรักษาไว้ ซึ่งธรรมอุเบกขา นอกจากจะช่วยทำให้เกิดความสุขในด้านร่างกายและจิตใจแล้ว ยังเป็นการส่งเสริมในการพัฒนาชุมชนให้เป็นชุมชนที่เข้มแข็งและอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุขในชุมชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุ่มมาตย์ ว. ., ชาตวณฺโณ (กิติโกฬะ) พ. ., อนุวฑฺฒโน (ปานประดิษฐ์) พ. ., อนาลโย (สุวรรณรงค์) พ. ., & ฐิตญาโณ (บุรินทราพิทักษ์) พ. . (2024). การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการพัฒนาชุมชนบ้านหนองบ่อ ตำบลโคกทราย อำเภอป่าบอน จังหวัดพัทลุง. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 11(9), 129–136. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/280653
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กิตติทัศน์ ผกาทอง. (2551). ภาวะผู้นําตามแนวพุทธ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

แก้ว ชิดตะขบ. (2548). รวมวิชาธรรมศึกษาชั้นตรี ตามหลักสูตรของสนามหลวงแผนกธรรม พ.ศ. 2546. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.

ณรงค์ ศรีสวัสดิ. (2542). สังคมวิทยาชนบท. กรุงเทพมหานคร: คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ดนัย ไชยโยธา. (2544). พจนานุกรมพุทธศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเอส พริ้นติ้งเฮาส์.

พระกิตติราช จารุวณฺโณ (เนตรแสงสี). (2559). “การศึกษาการบริหารโรงเรียนตามหลักพรหมวิหาร 4 ของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา ในเขตหนองแขม สังกัดกรุงเทพมหานคร”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูวิวัฒน์ธรรมานุกูล ธมฺมปาโล (อ๊อด). (2559). “ความคิดเห็นของครูที่มีต่อผู้บริหารสถานศึกษาตาม หลักพรหมวิหาร 4 ของโรงเรียนประถมศึกษา เขตสายไหม สังกัดกรุงเทพมหานคร”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระคําพูน ขนฺติปญฺโญ (สิทธิชัย). (2558). “การใช้หลักธรรมพรหมวิหาร 4 ในการบริหารบุคลากรโรงเรียน ประถมศึกษา เขตธนบุรีกรุงเทพมหานคร”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระอดิศักดิ์สารโท (เตือนสันเทียะ). (2557). “การบริหารงานบุคคลตามหลักพรหมวิหาร 4 โรงเรียน ประถมศึกษาอำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พัฒน์ บุณยรัตนพันธ์. (2517). การสร้างพลังชุมชนโดยขบวนการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: วัฒนาพานิช.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.