การพัฒนารูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูที่ส่งเสริมทักษะด้านการคิดของผู้เรียน โรงเรียนบ้านโนนค้อ อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลของการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ 2) สร้างรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ 3) ทดลองใช้รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ และ 4) ประเมินและปรับปรุงรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูที่ส่งเสริมทักษะด้านการคิดของผู้เรียน โรงเรียนบ้านโนนค้อ อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี มี 4 ขั้นดังนี้ ขั้นที่ 1 ศึกษาข้อมูลของรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา รองผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 2 คน ครูจำนวน 23 คน บุคลากรโรงเรียนที่มีผลการปฏิบัติที่เป็นเลิศ จำนวน 15 คน ขั้นที่ 2 การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูล ประกอบด้วย ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย จำนวน 5 คน ขั้นที่ 3 ทดลองใช้รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ ด้วยการอบรม กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย ผู้บริหาร จำนวน 3 คน ครู จำนวน 33 คน และขั้นที่ 4 การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มเป้าหมาย จำนวน 23 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้นำมาวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้แบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัย พบว่า 1) ข้อมูลของการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ มี 4 ข้อมูลหลัก ดังนี้ 1) ด้านการบริหารจัดการองค์กร 2) ด้านการพัฒนาบุคคลแห่งการเรียนรู้ 3) ด้านการเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม และ 4) ด้านการสร้างวัฒนธรรมสนับสนุนการเรียนรู้ 2) รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ 3) ผลการพัฒนารูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ และ 4) ครูของโรงเรียนบ้านโนนค้อ อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์พึงพอใจต่อรูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ และนันทวรรณ ทิพย์เนตร. (2560). รายงานโครงการวิจัยการพัฒนานวัตกรรมการเรียนการสอนของครูโดยการใช้กระบวนการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 1. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กัมพล เจริญรักษ์. (2559). การสร้างชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพเพื่อปฏิรูปโรงเรียน. วารสารวิชาการ, 19(2), 30-45.
ชวลิตร ชูกำแพง. (2560). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ของครู Professional Learning Community: PLC. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 23(2), 1-6.
ณัฐริกา นครสูงเนิน. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลยเขต 1. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 10(31), 7-18.
ดุษณี ดำมี. (2557). การศึกษาตลอดชีวิต : พัฒนาสังคมไทยสู่สังคมแห่งการเรียนรู้. วารสาร Mahidol R2R e-journal, 1(2), 12-30.
นราพร จันทร์โอชา. (2560). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC). เรียกใช้เมื่อ 10 มิถุนายน 2567 จาก https://www.youtube.com/watch?v=TBpt_PlOib4
นันทนัช นันทพงษ์. (2561). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (Professional Learning Community : PLC). เอกสารประกอบการประชุมนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย. เชียงใหม่: โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย.
พลภัทร ช่างสากล. (2563). กลยุทธ์ในการจัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทาง. เรียกใช้เมื่อ 3 มิถุนายน 2567 จาก https://www.dongmuang.go.th/fileupload/3693633205.pdf
อนุสรา สุวรรณวงศ์. (2558). กลยุทธ์การบริหารเพื่อเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพส าหรับครูโรงเรียนเอกชน. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกศกาญจน์ ทองจันทร์แก้ว และจรัส อติวิทยาภรณ์. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในโรงเรียนมัธยมศึกษาสหวิทยาเขตนครหาดใหญ่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษาสงขลา สตูล ในการประชุมใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 13. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
เฉลิมชาติ เมฆแดง. (2558). แนวทางการพัฒนาความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาเอกชน. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 15(ฉบับพิเศษ), 171-179.
