ทุนทางสังคมบนฐานวิถีพุทธธรรมกับการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตในบริบทสังคมและวัฒนธรรมของชุมชนท้องถิ่น จังหวัดชัยนาท
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ทุนทางสังคมบนฐานวิถีพุทธธรรมเป็นหลักการพื้นฐานในการพัฒนาชุมชนและส่งเสริมให้ผู้คนเข้าใจและปฏิบัติตามค่านิยมที่เน้นการช่วยเหลือและสร้างสังคมที่ดี การเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นกระบวนการที่สำคัญในการพัฒนาบุคลิกภาพและชุมชนโดยทำให้ประชาชนมีความพร้อมทั้งทางความรู้และทักษะที่จำเป็นในการปรับตัวต่อสถานการณ์ใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้นและเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การผสมผสานการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของพุทธธรรมทำให้การเรียนรู้มีคุณค่าและเชื่อมโยงกับการเติบโตจิตใจของบุคคล การทำงานตามวิถีพุทธธรรมและการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตต้องใช้บทบาทของชุมชนท้องถิ่นเป็นหลักโดยการสร้างพื้นที่และโอกาสให้แก่ประชาชนในชุมชนได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมและโครงการที่สร้างสรรค์ความเข้มแข็งและยั่งยืน บทความนี้มุ่งนำเสนอความสัมพันธ์ระหว่างสังคมบนฐานวิถีพุทธธรรม การเรียนรู้ตลอดชีวิต และการใช้ทุนทางสังคมในการส่งเสริมวัฒนธรรมและบริบทของชุมชนท้องถิ่น ภาพรวมของสังคมบนฐานวิถีพุทธธรรมเน้นการดำเนินชีวิตตามหลักศีลธรรม ความเมตตา และการอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข การเรียนรู้ตลอดชีวิตในวิถีพุทธธรรมเน้นการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง โดยมีคำสอนของพระพุทธศาสนาเป็นแนวทาง การส่งเสริมการเรียนรู้โดยนำทุนทางสังคมมาใช้จะส่งผลให้เกิดการเสริมสร้างความสัมพันธ์ในชุมชน การเชื่อมโยงและความร่วมมือระหว่างบุคคล และการสร้างวัฒนธรรมชุมชนที่เข้มแข็งและมั่นคง นอกจากนี้ การส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตจะนำไปสู่การประยุกต์ใช้ทุนทางสังคมบนฐานวิถีพุทธธรรมอย่างมีประสิทธิภาพ ส่งผลให้ชุมชนมีความเจริญก้าวหน้าและมีคุณธรรมที่ดีร่วมกัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการอำนวยการงานพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน (พชช.). (2565). รายงานคุณภาพชีวิตของคนไทย จากข้อมูลความจำเป็นพื้นฐาน (จปฐ.) ปี 2565. กรุงเทพมหานคร: บริษัท บีทีเอส เพรส จำกัด.
จินตนา สุจจานันท์. (2554). การศึกษาตลอดชีวิตและการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ณฏฐพร สิงห์สร และคณะ. (2566). การเรียนรู้ตลอดชีวิตโดยใช้ชุมชนเป็นฐานตามวิถีพุทธธรรม : กรณีศึกษาวัดป่าเลไลกย์วรวิหาร อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารมานุษยวิทยาพุทธศาสนา, 8(4), 315-325.
เทศบาลเมืองชัยนาท. (2565). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566-2570). ชัยนาท: เทศบาลเมืองชัยนาท.
นิภาวรรณ เจริญลักษณ์ และคณะ. (2567). พระสงฆ์กับการส่งเสริมคุณภาพชีวิตเด็กเยาวชนกลุ่มเปราะบาง: ประสบการณ์การพัฒนาชุมชนวัดใหม่สี่หมื่น อำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 42(6), 933-947.
ประกาศ เรื่อง ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). (2561). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก หน้า 1-61: (13 ตุลาคม 2561).
พระครูโอภาสนนทกิตติ์ (ศักดา โอภาโส) และพระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน (บุดดาวงษ์). (2562). แนวคิดทางการศึกษาสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (พิมพ์ครั้งที่ 2). อ่างทอง: วรศิลป์การพิมพ์ 89.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2548). สู่การศึกษาแนวพุทธ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: บริษัทพิมพ์สวน จำกัด.
วรวุฒิ โรมรัตนพันธ์. (2548). ทุนทางสังคม. กรุงเทพมหานคร: เสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.).
วิทย์ วิศทเวทย์ และเสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2553). หนังสือเรียน รายวิชาพื้นฐาน พระพุทธศาสนา ม.4 : ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. กรุงเทพมหานคร: บริษัทอักษรเจริญทัศน์ อจท. จำกัด.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2559). พุทธธรรม ฉบับเดิม. (พิมพ์ครั้งที่ 31). กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2560). บทนำสู่พุทธธรรม ชีวิตงาม สังคมดี ธรรมชาติเป็นรมณีย์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ส. ไพบูลย์การพิมพ์.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2564). การศึกษาเพื่อพัฒนาอารยธรรมให้สมนาม สยามสามไตร ศึกษา 3 พัฒนา 4. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: บริษัท พิมพ์สวย จำกัด.
สมบูรณ์ วัฒนะ และคณะ. (2566). การบูรณาการพระพุทธศาสนาเพื่อสร้างคุณค่าตามคติสุวรรณภูมิ กรณีวัดพระปฐมเจดีย์. วารสารธรรมธารา, 9(1), 80-111.
สำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัดชัยนาท. (2565). แผนปฏิบัติการด้านการพัฒนาอุตสาหกรรมจังหวัดชัยนาท พ.ศ. 2566-2570. ชัยนาท: กลุ่มนโยบายและแผนงาน.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2567). แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่บูรณาการมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมสำหรับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาและมาตรฐานการศึกษา.
สินาด ตรีวรรณไชย. (2561). ทุนทางสังคม: ความหมายและความสำคัญ. เรียกใช้เมื่อ 20 พฤษภาคม 2567 จาก https://prachatai.com/journal/2005/01/2262
สุรพล พยอมแย้ม. (2556). จิตวิทยาในงานชุมชน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ส. เจริญการพิมพ์ จำกัด.
อมรวิชช์ นาครทรรพ และคณะ. (2548). การศึกษาในวิถีชุมชน: การสังเคราะห์ประสบการณ์ในชุดโครงการวิจัยด้านการศึกษากับชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
Hirschman, A. O. (1984). Getting A head Collectivity, Grassroot Experiences in Latin America. New York: Pergaman.
Putnam, R. D. et al. (1993). Making Democracy Work: Civic Traditions in Modern Italy. New Jersey: Princeton University Press.
