ข้อเสนอเชิงนโยบายและกฎหมายเพื่อพิทักษ์สิทธิเด็ก จากความรุนแรงตามกรอบความตกลงอาเซียน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) รวบรวม วิเคราะห์ กรอบความตกลงอาเซียนเกี่ยวกับความรุนแรงต่อเด็ก 2) รวบรวม วิเคราะห์ นโยบาย และกฎหมายภายในประเทศเกี่ยวกับความรุนแรงต่อเด็ก และ 3) จัดทำข้อเสนอเชิงนโยบาย และกฎหมายเพื่อพิทักษ์สิทธิเด็กจากความรุนแรงตามกรอบความตกลงอาเซียน โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการวิจัยเชิงเอกสาร การสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และการสังเกตอย่างไม่มีส่วนร่วม กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับเด็ก เช่น ครู นักจิตวิทยา ผู้พิพากษา อัยการ ตำรวจ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง และแบบลูกโซ่ ผลการวิจัย พบว่า เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่นในกลุ่มอาเซียนประเทศไทยสามารถดำเนินการตามพันธกรณีได้มากกว่าหลายประเทศ ทั้งการกำหนดนโยบาย การแก้ไขกฎหมาย และกลไกคุ้มครองสิทธิเด็กภายในประเทศ ปัญหาด้านนโยบาย ได้แก่ การตั้งครรภ์ในวัยรุ่น ความซ้ำซ้อนของจำนวนโครงการที่มีลักษณะเดียวกัน ปัญหาด้านกฎหมาย ได้แก่ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ไม่ได้รับรองสิทธิในการทำงานของเด็ก ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ. 2468 กำหนดเกณฑ์อายุขั้นต่ำในการหมั้น และการสมรสขัดต่ออนุสัญญาสิทธิเด็ก ปัญหาในการปฏิบัติงานส่วนหนึ่งเกิดจากทัศนคติของผู้ปฏิบัติงาน และกระบวนการยุติธรรมที่ล่าช้า ดังนั้น ต้องนำเด็กที่ตั้งครรภ์ในวัยรุ่นกลับเข้าสู่ระบบการศึกษาเน้นการสร้างอาชีพ บูรณาการภารกิจระหว่างหน่วยงานเพื่อลดความซ้ำซ้อนของโครงการ แก้ไขการรับรองสิทธิในการทำงานของเด็กรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 แก้ไขประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ. 2468 กำหนดเกณฑ์อายุขั้นต่ำในการหมั้น และการสมรส เป็น 18 ปีบริบูรณ์ มาตรา 1562 ให้เด็กสามารถฟ้องบุพการีได้ในกลุ่มคดีที่เป็นความรุนแรงต่อเด็ก ปรับทัศนคติของผู้ปฏิบัติงาน กำหนดให้คดีความรุนแรงต่อเด็กมีความสำคัญลำดับหนึ่ง