ปัจจัยความสำเร็จทางการกีฬาประเภททีมสำหรับนักกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแรงจูงใจส่วนบุคคล สมรรถภาพทางกาย สมรรถภาพทางจิตใจ ศักยภาพและทักษะของนักกีฬา นโยบายและการสนับสนุน ทีมงานผู้ฝึกสอนและผู้สนับสนุน และสิ่งอำนวยความสะดวกทางกีฬาประเภททีม มหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย 2) วิเคราะห์องค์ประกอบของปัจจัยความสำเร็จทางการกีฬาประเภททีมสำหรับนักกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย เป็นวิจัยเชิงสำรวจ กรอบแนวคิดการวิจัยใช้แนวคิดของปัจจัยความสำเร็จกีฬาประเภททีม กลุ่มตัวอย่าง คือ นักกีฬามหาวิทยาลัยประเภททีม จำนวน 401 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .97 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจด้วยวิธีสกัดองค์ประกอบหลักแบบออโธโกนอลด้วยวิธีแวริแมกซ์ ผลการศึกษา พบว่า 1) นักกีฬามหาวิทยาลัยมีความคิดเห็นเกี่ยวกับแรงจูงใจส่วนบุคคลอยู่ในระดับมากที่สุด และด้านที่อยู่ในระดับมาก 3 ด้าน เรียงลำดับ ได้แก่ ด้านทีมงานผู้ฝึกสอนและผู้สนับสนุน ด้านนโยบายและการสนับสนุน และด้านสิ่งอำนวยความสะดวกทางการกีฬา ส่วนความคิดเห็นพฤติกรรมปฏิบัติด้านสมรรถภาพทางจิตใจ ด้านศักยภาพและทักษะของนักกีฬา และด้านสมรรถภาพทางกายอยู่ในระดับปฏิบัติบ่อยครั้ง 2) องค์ประกอบของปัจจัยความสำเร็จกีฬาประเภททีมสำหรับนักกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย มี 10 องค์ประกอบ บรรยายด้วย 72 ตัวแปร มีค่าน้ำหนักตัวประกอบระหว่าง .405 ถึง .830 สามารถอธิบายความแปรปรวนได้ร้อยละ 62.77 ชื่อองค์ประกอบ ได้แก่ 1) ทีมงานผู้ฝึกสอน 2) สิ่งอำนวยความสะดวกทางกีฬา 3) สมรรถภาพทางกาย 4) ศักยภาพและทักษะของนักกีฬา 5) นโยบายและการสนับสนุน 6) สมรรถภาพทางจิตใจ 7) การจัดการความเครียด 8) แรงจูงใจภายนอกบุคคล 9) แรงจูงใจภายในบุคคล และ 10) การพัฒนาศักยภาพทางกีฬา
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรณ์ทิพย์ ลิ่มนรรัตน์. (2565). จิตวิทยาการกีฬา. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 4(3), 1-16.
กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2556). จิตวิทยาการกีฬา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). คุณลักษณะทางจิตใจของนักกีฬาเยาวชนไทย: ทักษะการจัดการความเครียดทางการกีฬา. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กฤชญา พุ่มพิน. (2565). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของทีมกีฬาตะกร้อหญิงในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 5(2), 1-25.
เกษม ช่วยพนัง. (2562). คุณลักษณะของหัวหน้าทีมกีฬา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 10(2), 345-356.
เชาวรัตน์ เขมรัตน์ และคณะ. (2565). อิทธิพลของความเชื่อมั่นทางกีฬาที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการแข่งขันกีฬา. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 1(3), 24-32.
ณัฐกานต์ ขันทอง. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารด้านกีฬาโรงเรียนกีฬาในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2547). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพยาบาลศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ยูแอนด์ไอ อินเตอร์มีเดีย จำกัด.
พลากร ชาญณรงค์. (2565). รูปแบบการจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกทางกีฬาของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. ใน ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการกีฬา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ภูษณพาส สมนิล. (2558). จิตวิทยาการกีฬาและการออกกำลังกาย. ใน เอกสารประกอบการสอนวิชาจิตวิทยาการกีฬาและการออกกาลังกาย. คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2567). สูจิบัตรการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 49 นนทรีเกมส์ 2567. เรียกใช้เมื่อ 25 มกราคม 2567 จาก https://kps.ku.ac.th/nontrigames/index.php/
สมบัติ เกตุสม และคณะ. (2557). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของนักกีฬามหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ในการเข้าร่วมการแข่งขัน กีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 41 ณ จังหวัดขอนแก่น. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (14) ประเด็น ศักยภาพการกีฬา (พ.ศ. 2561-2580). เรียกใช้เมื่อ 22 เมษายน 2566 จาก http://nscr.nesdc.go.th/
สืบสาย บุญวีรบุตร และลัดดา เรืองมโนธรรม. (2558). ระบบการดำเนินการและปฏิบัติงานในการพัฒนานักกีฬาเป็นเลิศของประเทศไทยสู่ความยั่งยืน ต่อเนื่อง และมีประสิทธิผล. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 16(3), 1-14.
สุรศักดิ์ อมรรัตนศักดิ์ และคณะ. (2559). ระเบียบวิธีวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
อัศวิน จันทรสระสม และกรรณิการ์ อินชะนะ. (2564). ปัจจัยที่สัมพันธ์ต่อความสำเร็จของนักกีฬาที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาวอลเลย์บอลไทยแลนด์ลีค 2021. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 7(2), 74-84.
อัษ แสนภักดี. (2558). แนวคิดการจัดการกีฬาเพื่อความเป็นเลิศในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. วารสารศิลปศาสตร์และวิทยาการจัดการ, 2(2), 173-201.
Cahill, J. et al. (2018). Addressing teamwork problems in healthcare: lessons learned from aviation and sport. British Journal of Healthcare Management, 24(9), 448-457.
Durovic, D. et al. (2020). Psychological aspect of motivation in sport achievement. Physical Education and Sport, 18(20), 465-474.
Gano-Overwa, L.A. et al. (2024). Personal and situational factors that influence coaches’ ability to care. Sport and Exercise Psychology. เรียกใช้เมื่อ 15 February 2024 จาก https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/02640414.2024.2308412?
Halldorsson, V. et al. (2017). Teamwork in sport: A sociological analysis. Sport in Society, 20(9), 1-16.
McEwan, D. & Crawford, K. (2022). Why does teamwork execution break down? Experiences of university team sport athletes. Sport, Exercise, and Performance Psychology. เรียกใช้เมื่อ 15 May 2023 จาก https://www.researchgate.net/publication/359073208
Nova, A. et al. (2023). Analysis of Factors Affecting Policy Development of Achievement Sports in Aceh Province. International Journal of Human Movement and Sports Sciences, 11(5), 1121-1131.
Saward, C. et al. (2024). Motivational profiles and their relation to wellbeing, burnout, and dropout intentions in university football players in the UK: A mixed methods approach. Psychology of Sport & Exercise, 71, 1-13.
Trotter, M.G. et al. (2021). Social Support, Self-Regulation, and Psychological Skill Use in E-Athletes. Frontier Psychology, 2021(12), 722030.