แนวทางการปรับปรุงประสิทธิภาพของการจัดการเหตุการณ์วิกฤตฉับพลัน ในมหาวิทยาลัยของรัฐในหนานจิง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางในการปรับปรุงประสิทธิภาพของการจัดการเหตุการณ์วิกฤตฉับพลันในมหาวิทยาลัยของรัฐในหนานจิง ประชากรของการวิจัยนี้ ประกอบด้วย ผู้บริหารระดับกลาง จำนวน 265 คน จากมหาวิทยาลัยของรัฐในหนานจิง 6 ประเภท โดยกลุ่มผู้เชี่ยวชาญในการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ ได้แก่ ผู้บริหารระดับสูงหรือนักวิชาการอาวุโส 6 คน และผู้บริหารหน่วยงานภาครัฐ 3 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ 1) การป้องกันภาวะวิกฤต 2) การเตรียมพร้อมรับภาวะวิกฤต 3) การตอบสนองต่อภาวะวิกฤต 4) การฟื้นตัวจากภาวะวิกฤต 5) การเรียนรู้และการไตร่ตรอง โดยมีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ระหว่าง 0.80-1.00 มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .94 สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) สถานการณ์ปัจจุบันประสิทธิภาพการจัดการเหตุการณ์วิกฤตฉับพลันในมหาวิทยาลัยของรัฐในหนานจิง ทั้ง 5 ด้าน อยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณาผลลัพธ์ตั้งแต่ระดับสูงสุดจนถึงต่ำสุด มีดังนี้ การฟื้นตัวจากภาวะวิกฤต คือค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ การเรียนรู้และการไตร่ตรอง และการป้องกันภาวะวิกฤต คือ ค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) แนวทาง การปรับปรุงประสิทธิภาพการจัดการเหตุการณ์วิกฤตฉับพลันในมหาวิทยาลัยของรัฐในหนานจิง ใน 5 ด้าน ประกอบด้วย 42 มาตรการ มี 10 มาตรการ ในการปรับปรุงการป้องกันภาวะวิกฤต 8 มาตรการ ในการปรับปรุงการเตรียมพร้อมรับมือภาวะวิกฤต 8 มาตรการ ในการปรับปรุงการตอบสนองต่อภาวะวิกฤต 7 มาตรการในการปรับปรุงการฟื้นตัวจากภาวะวิกฤต 9 มาตรการ ในการปรับปรุงการเรียนรู้และการไตร่ตรอง 3) ผลการประเมินความเหมาะสมของแนวปฏิบัติอยู่ในระดับสูงสุด มีความเป็นไปได้ของแนวปฏิบัติอยู่ในระดับสูง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Akerkar, R. & Hong, M. (2020). Introduction to Emergency Management Big Data in Emergency Management. Exploitation Techniques for Social and Mobile Data, 12(08), 1-14.
Bairašauskiene, L. (2018). School management change in the context of educational manag ement paradigms shift. Tiltai, 6(2), 161-172.
Huang, Q. & Shi, L. (2021). Education Management Reform of Private Colleges and Universities Based on Artificial Intelligence. In Jemal H. Abawajy (Editors). 2020 International Conference on Applications and Techniques in Cyber Intelligence: Applications and Techniques in Cyber Intelligence (334-340). New York: Springer International.
Hudtohan, E. T. (2021). Frameworks for Management, Innovation and Education in the COVID 19 Era. International Journal of Management and Education in Human Development, 1(4), 79-83.
Jarvis, A. & Mishra, P. K. (2020). Leadership for learning: Lessons from the great lockdown.Intern ational Journal of Leadership in Education, 13(8), 1-16.
Li, W. (2021). Innovation and development of university education management informationi zation in the environment of wireless communication and big data. Wireless Communi cations and Mobile Computing, 13(2), 1-6.
Maiorov, A. A. (2021). Management of a higher education institution and ways to implement effectively its innovation policy. Economic consultant, 34(2), 189-190.
Mihalcea, S. et al. (2020). Educational Management by Implementation of Non-Living Tertiary Education as Necessity to National Economy. LUMEN Proceedings, 10(17), 252-261.
Xiangwei, W. (2021). Research on emergency management of College Students. In E3S Web of Conferences. EDP Sciences, 4(1), 137-138.