แนวทางการสอนและการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21

Main Article Content

ทวีโชค เหรียญไกร
อนุชิต ปราบพาล

บทคัดย่อ

ในศตวรรษที่ 21 ที่โลกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและซับซ้อน การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการพัฒนาศักยภาพของผู้เรียนให้พร้อมสำหรับความท้าทายในอนาคต บทความนี้จะสำรวจวิธีการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาที่เหมาะสมกับศตวรรษที่ 21 เน้นที่ทักษะที่จำเป็น แนวทางการสอน และการใช้เทคโนโลยี ทักษะที่จำเป็นของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ต้องมีทักษะที่หลากหลายเพื่อประสบความสำเร็จในโลกที่ซับซ้อน ทักษะที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้สังคมศึกษารวมถึง ทักษะการคิดวิเคราะห์และการแก้ปัญหา ผู้เรียนต้องสามารถวิเคราะห์ข้อมูล ประเมินข้อโต้แย้ง และหาทางแก้ไขปัญหาได้อย่างมีวิจารณญาณ ทักษะด้านการสื่อสาร ผู้เรียนต้องสามารถสื่อสารความคิดและความคิดเห็นได้อย่างชัดเจนทั้งในรูปแบบการพูดและการเขียน ทักษะด้านความร่วมมือ ผู้เรียนต้องสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นในโครงการและการอภิปรายได้อย่างมีประสิทธิผล ทักษะการรู้เท่าทันข้อมูล ผู้เรียนต้องสามารถประเมินความน่าเชื่อถือของแหล่งข้อมูลและระบุอคติได้ ทักษะด้านความฉลาดทางวัฒนธรรม ผู้เรียนต้องมีความเข้าใจและความเคารพในวัฒนธรรมที่หลากหลาย ทั้งนี้ผู้สอนมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าใจในส่วนของแนวทางการสอนและการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21 และต้องใช้แนวทางการสอนที่เน้นการมีส่วนร่วมของผู้เรียน การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ รวมถึงการเรียนรู้แบบโครงการ ผู้เรียนทำงานในโครงการที่เน้นการวิจัย การแก้ปัญหา และการนำเสนอ การเรียนรู้แบบร่วมมือผู้เรียนทำงานร่วมกันในกลุ่มเพื่อสำรวจหัวข้อและพัฒนามุมมอง การเรียนรู้แบบพลิกกลับผู้เรียน เรียนรู้เนื้อหาพื้นฐานที่บ้านและใช้เวลาในชั้นเรียนเพื่อการอภิปรายและกิจกรรมแบบโต้ตอบ เป็นต้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เหรียญไกร ท., & ปราบพาล อ. (2024). แนวทางการสอนและการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 11(5), 244–252. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/277095
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กนก จันทร์ทอง. (2560). การสอนสังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 28(2), 227 - 241.

กรมวิชาการ. (2554). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: ไทยร่มเกล้าจำกัด.

กระทรวงมหาดไทย. (2556). การทำงานร่วมกัน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อาสารักษาดินแดน กรมการปกครอง.

สำนักงานคณะกรรมการมาตรฐานการบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น. (2565). การทำงานเป็นทีม. เรียกใช้เมื่อ 2 มีนาคม 2567 จาก http://www.local.moi.go.th/team.html

ฐากร สิทธิโชค. (2022). แนวทางในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์.

บริษัท เอชซีดี อินโนเวชั่น จำกัด (สำนักงานใหญ่). (2566). 5 ขั้นตอนคิดเชิงวิเคราะห์ (Analytical Thinking). เรียกใช้เมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://www.sasimasuk.com/16697109/5

พระยุทธนา มาลาวํโส (มาลาวงษ์) และคณะ. (2022). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ วิชาพระพุทธศาสนา โดยใช้วิธีสอนแบบเชิงรุก เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารการบริหารนิติบุคคล, 8(8),215-226.

มานิตย์ ไชยกิจ. (2557). แนวทางการบูรณาการการเรียนการสอน กับการวิจัยและการบริการวิชาการแก่สังคมของสถาบันอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(2), 205 - 213.

สุรสิทธิ์ วิทยารัฐ. (2549). การสื่อสารเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

อารี รังสินันท์. (2527). ความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: ธนกิจการพิมพ์.

AhaSlides. (2564). กลยุทธ์การเรียนรู้แบบร่วมมือเชิงปฏิบัติการ. เรียกใช้เมื่อ 3 มีนาคม 2567 จาก https://ahaslides.com/th/blog/cooperative-learning-strategies/

Starfish Labz. (2563). การใช้เทคโนโลยี เพื่อสนับสนุนการจัดการเรียนการสอน. เรียกใช้เมื่อ 3 มีนาคม 2567 จาก https://www.starfishlabz.com/blog/760

Starfish Labz. (2565). บูรณาการการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. เรียกใช้เมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://www.starfishlabz.com/blog/249-21