ประเด็นสำคัญในสัญญาจ้างแรงงานกับสัญญาจ้างทำของ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
สัญญาจ้างแรงงานและสัญญาจ้างทำของเป็นสัญญาที่มีลักษณะและลำดับขั้นตอนที่แตกต่างกันในทางธุรกิจ ความเหมือนที่สำคัญของทั้งสองประเภทของสัญญา คือ ต้องมีข้อตกลงเกี่ยวกับการทำงาน การชำระค่าตอบแทนและการกำหนดระยะเวลาที่ต้องทำงาน อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างที่สำคัญในลักษณะและวัตถุประสงค์ของการจ้างงาน สัญญาจ้างแรงงานมุ่งหวังการบริการแรงงาน ซึ่งแสดงถึงความรับผิดชอบทางกฎหมายของลูกจ้าง ลูกจ้างมีความรับผิดชอบต่อการทำงานและบริการที่ได้รับจ้าง และมักมีสิทธิ์ต่าง ๆ ในกรณีที่การทำงานไม่เป็นไปตามข้อตกลง ทั้งนี้ ผู้จ้างงานมีความเสรีมากขึ้นในการกำหนดลักษณะงานและการติดตามการทำงานของลูกจ้าง ในทางตรงกันข้าม สัญญาจ้างทำของมุ่งหวังผลลัพธ์จากการทำงานของผู้รับจ้าง ผู้รับจ้างมีความเสรีมากขึ้นในการกำหนดวิธีการทำงานเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ตามที่ตกลง ในกรณีนี้ มักมีการกำหนดลักษณะของโครงการหรืองานที่ต้องทำและมีระยะเวลาจำกัด มีการแบ่งแยกความรับผิดชอบทางกฎหมายมากขึ้น โดยทั่วไปแล้วผู้รับจ้างมีความเสี่ยงทางทรัพย์สินมากขึ้นในกรณีที่ผลลัพธ์ไม่ได้ตามที่ตกลง สรุปได้ว่า สัญญาจ้างแรงงานมุ่งหวังการบริการแรงงานในขณะที่สัญญาจ้างทำของมุ่งหวังผลลัพธ์ที่ได้จากการทำงานของผู้รับจ้าง ทั้งนี้ มีความแตกต่างในลักษณะของงาน ความรับผิดชอบ ความเสี่ยงทางทรัพย์สิน ลักษณะการจ้างงาน และสิทธิและความเสี่ยงทางกฎหมาย นอกจากนี้ ยังมีความแตกต่างในความรับผิดชอบทางกฎหมายและความเสี่ยงทางทรัพย์สิน ดังนั้น สัญญาจ้างแรงงาน และสัญญาจ้างทำของเน้นที่ความรับผิดชอบและความเสรีในการกำหนดงานและผลลัพธ์ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จุรินทร์ มีมุงธรรม. (2545). วิวัฒนาการกฎหมายคุ้มครองแรงงาน. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ฉันท์ชนก คงเฉลิมนนท์. (2558). บทบัญญัติของกฎหมายแรงงานในส่วนที่ ไม่เป็นธรรมต่อนายจ้าง. วารสารรามคำแหง, 4(2), 139-155.
ธีระปกรณ์ ธีระภัทรปกรณ์ และกิตติ ชยางคกุล. (2565). ความยุติธรรมด้านแรงงานในประเทศไทยศึกษากรณีความยุติธรรมตามสัญญาจ้างแรงงาน. วารสารรัชต์ภาคย์, 16(49), 20-40.
นนทวัชร์ นวตระกูลพิสุทธิ์. (2559). กฎหมายเอกเทศสัญญา: ลักษณะจ้างแรงงาน จ้างทำของ-รับขน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์วิญญูชนและศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
โนติยา ภัทรประสิทธิ์. (2565). ความแตกต่างระหว่างสัญญาจ้างแรงงานและสัญญาจ้างทำของ. เรียกใช้เมื่อ 26 ตุลาคม 2565 จาก https://lbc.coj.go.th/th/content/c ategory/detail/id/8/cid /12 995/iid/3015 92
วิชัย โถสุวรรณจินดา. (2545). แรงงานสัมพันธ์: กุญแจแห่งความร่วมมือระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์นิติธรรม.
วีระพงษ์ บึงไกร และสุชิน กฤตลักษณ์วง. (2556). ปัญหาการจ้างเหมาแรงงานตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน. วารสารกระบวนการยุติธรรม, 6(1), 45-69.
สถิตย์ อินตา. (2562). กฎหมายเรื่องจ้างทำของและ หลักนิติกรรมและสัญญาทั่วไป. เรียกใช้เมื่อ 26 ตุลาคม 2565 จาก https://numchailawyer.com/2019/01/09
สภากาแฟ HR. (2563). งานแบบนี้ควรจ้างแบบไหน. เรียกใช้เมื่อ 26 ตุลาคม 2565 จาก https://www. businessplus.co.th/Activities/
สำนักงานกฎหมายปาระมี. (2564). คำพิพากษาฎีกาที่ 7699/2551 เรื่อง สัญญาจ้างแรงงานหรือสัญญาจ้างทำของ. เรียกใช้เมื่อ 26 ตุลาคม 2565 จาก http://www.parameelaw.com /index.php?la y=sh ow&ac=article&Id=53917 4772&Ntype=3
สำนักงานกฎหมายปาระมี. (2564). ฎีกา InTrend ep.34 ตกลงว่าจ้างแต่ยังไม่ลงนามสัญญา หากมีการยกเลิกงาน ผู้รับจ้างจะเรียกร้องค่าใช้จ่ายที่เสียไปแล้วได้หรือไม่. เรียกใช้เมื่อ 26 ตุลาคม 2565 จาก https://iprd.coj.go.th/th/ content/category/detail/id/10720/iid/260639
สุชาดา รัตนพิบูลย์ และปัทมาวรรณ จินดารักษ์. (2562). สำคัญผิดสำคัญอย่างไรต่อสัญญาจ้างแรงงาน. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์, 13(1), 224-236.
Atiyah, P. S. (1986). Contract as Promise. Oxford: University Press.
Korobkin, R. (2003). Bounded Rationality, Standard Form Contracts, and Unconscionability. The University of Chicago Law Review, 70(4), 1203-1295.
Weiss, M. & Schmidt, M. (2000). Labour Law and Industrial Relations in Germany. (3rd ed.). The Hague: Kluwer Law International.
