รูปแบบการขับเคลื่อนชุมพรสู่ “มหานครเมืองแห่งสุขภาวะ” โดยนักจัดการสุขภาพชุมชน

Main Article Content

วงษ์สิริ เรืองศรี
องอาจ พรหมมงคล
ชนัญชิดา ทิพย์ญาณ
พงศ์เทพ แก้วเสถียร
เพ็ญนภา สวนทอง

บทคัดย่อ

บทความวิชาการฉบับนี้ได้ถอดรูปแบบการขับเคลื่อนชุมพรสู่“มหานครเมืองแห่งสุขภาวะ” โดยนักจัดการสุขภาพชุมชน หรือเรียกว่า อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ที่เป็นต้นแบบในการสร้างสุขภาพ เป็นผู้ร่วม ดำเนินการ สั่งการ ควบคุมกำกับ ให้คำชี้แนะ ในกระบวนการจัดการด้านสุขภาพ 4 ด้าน ได้แก่ การจัดทำแผนด้านสุขภาพ การจัดการงบประมาณ การจัดกิจกรรมด้านสุขภาพ และการประเมินผลการดำเนินงานแบบมีส่วนร่วม เพื่อให้เกิดการสร้างเสริมสุขภาพ เฝ้าระวังป้องกัน และควบคุมโรคในชุมชนนำไปสู่การพัฒนา การดูแลสุขภาพของตนเอง ครอบครัว และชุมชนที่พึ่งตนเองได้ จากการจุดประกายของเครือข่ายองค์กรงดเหล้าภาคใต้ตอนบนที่มีแนวคิดว่า “สุขภาพที่ดีเริ่มต้นจากฐานรากชุมชน” โดยการผสานพลังชุมชนท้องถิ่นสู่สุขภาวะชุมชนที่ยั่งยืนอย่างเท่าเทียม เป็นการสร้างความเข้าใจว่าชุมชน คือ ยุทธศาสตร์ชาติ โดยเน้นชุมชนเป็นฐานในการบริหารงานพัฒนาประเทศ ซึ่งชุมชนเปรียบเสมือนเป็นความจริงของชีวิตและการอยู่ร่วมกัน หากชุมชนเข้มแข็งทุกด้านอย่างบูรณาการ ฐานของประเทศก็จะแข็งแรง และรองรับประเทศทั้งหมดให้มั่นคง ดังเช่น การดำเนินงานสาธารณสุขมูลฐานที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมด้านสุขภาพอนามัยมีการปฏิบัติเป็นต้นแบบในการสร้างสุขภาพ สร้างการมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหา และใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นที่มีอยู่ด้วยวิธีหรือเทคโนโลยีที่เหมาะสม โดยการสื่อสารสร้างสุขภาพ เฝ้าระวังป้องกัน ควบคุมโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในชุมชน ซึ่งนำไปสู่การดูแลสุขภาพของตนเอง ครอบครัว และชุมชน เป็นมุมมองใหม่ในการจัดการใหม่ของระบบสุขภาพชุมชน โดยมีนักจัดการสุขภาพชุมชนเป็นแกนนำใน
การสร้างสุขภาวะ และลดปัจจัยเสี่ยงในชุมชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เรืองศรี ว. ., พรหมมงคล อ. ., ทิพย์ญาณ ช. ., แก้วเสถียร พ. ., & สวนทอง เ. . (2024). รูปแบบการขับเคลื่อนชุมพรสู่ “มหานครเมืองแห่งสุขภาวะ” โดยนักจัดการสุขภาพชุมชน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 11(1), 211–219. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/274615
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2560). การเสริมสร้างความรอบรด้านสุขภาพจาก อสม.สู่ อสค. กรุงเทพมหานคร: โอ-วิทย์.

กวินธิดา สอดศรี. (2566). การมีส่วนร่วมในการส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพของบุคคลในชุมชน. เรียกใช้เมื่อ 24 ธันวาคม 2566 จาก https://616214kawinthida.wordpress.com

ขวัญเมือง แก้วดำเกิง. (2561). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ เข้าถึง เข้าใจ และการนำไปใช้. กรุงเทพมหานคร: อัมรินทร์.

ทรรศนีย์ บุญมั่น. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จังหวัดสุโขทัย. ใน วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุข. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ประไพพิศ สิงหเสม และคณะ. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างความ รอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสุขภาพตาม 3อ.2ส. ของผู้สูงอายุ ตำบลหนองตรุด จังหวัดตรัง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 11(1), 37-51.

เริงวิชญ์ นิลโคตร และคณะ. (2564). การพัฒนาสุขภาวะชุมชนโดยประยุกต์ใช้บริบทชุมชนเป็นฐาน: กรณีศึกษา การฟ้อนไทยทรงดำบ้านดอนทอง ตำบลดอนข่อย อำเภอกำแพงแสน จังหวัด นครปฐม. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 5(2), 94-110.

วัชราพร เชยสุวรรณ. (2560). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ: แนวคิดและการประยุกต์สู่การปฏิบัติการพยาบาล. วารสารแพทย์นาวี, 44(3), 183-197.

ศูนย์ประสานงานเขตสุขภาพเพื่อประชาชน เขตพื้นที่ 11. (2566). ก้าวย่างสำคัญ Node flagship Chumphon เพื่อชุมพรมหานครสุขภาวะ. เรียกใช้เมื่อ 24 ธันวาคม 2566 จาก https://www.ahsouth. com/paper/857

สำเริง แหยงกระโทก. (2562). นโยบายรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขด้านสุขภาพ. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข.

The Secretariat of the House of Representatives. (2017). Public Health Provisions According to the Constitution of the Kingdom of Thailand 2017. Bangkok: the Secretariat of the House of Representatives.

Yuthavong, Y. (2015). Reform the Health System of Life, Reform of Democratic Consciousness. Nonthaburi: National Health Commission Office.