การประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ ชุมชนตรอกปลา อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง

Main Article Content

พระธวัชชัย ถิรวชิโร (ใจตรง)
พระครูโฆสิตวัฒนานุกูล .
พระครูวิจิตรศีลาจาร .
พระครูวิจิตรสาธุรส .

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ ชุมชนตรอกปลา อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง 2) เพื่อศึกษาหลักภาวนา 4 ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และ 3) เพื่อประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ ชุมชนตรอกปลา อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เน้นการศึกษาเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ ชุมชนตรอกปลา อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง เป็นกระบวนการทำให้มีความสมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจ ด้านร่างกาย มีร่างกายที่แข็งแรง ด้านสังคม มีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นได้ดี ด้านจิตใจ มีความสุขอย่างเรียบง่าย และด้านปัญญา มองเพื่อนมนุษย์ด้วยความเข้าใจ ดำเนินชีวิตสอดคล้องและรู้เท่าทันตามความเป็นจริง 2) หลักภาวนา 4 ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท เป็นหลักธรรมที่พัฒนาตนให้มีความเจริญทั้งร่างกายและจิตใจ มี 4 ด้าน ได้แก่ 2.1) กายภาวนา การพัฒนาร่างกาย รู้จักในการบริโภคปัจจัยสี่ 2.2) สีลภาวนา การพัฒนาความประพฤติ มีศีลธรรมในการอยู่ร่วมในสังคม 2.3) จิตภาวนา การเจริญสติเพื่อรองรับอารมณ์ที่เข้ามากระทบและเจริญงอกงามด้วยคุณธรรม 2.4) ปัญญาภาวนา แก้ปัญหาด้วยปัญญา เข้าใจชีวิตและผ่านกระบวนการคิดพิจารณาสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง 3) การประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ ชุมชนตรอกปลา อำเภอเมืองตรัง 3.1) กายภาวนา เสริมสร้างให้ผู้สูงอายุทำให้ตนมีร่างกายที่แข็งแรง 3.2) สีลภาวนา เสริมสร้างให้ผู้สูงอายุสร้างความสัมพันธ์กับครอบครัว ชุมชน สังคม 3.3) จิตภาวนา เสริมสร้างให้ผู้สูงอายุมีทัศนคติและคุณธรรมให้กับจิตใจ 3.4) ปัญญาภาวนา เสริมสร้างให้ผู้สูงอายุเข้าใจชีวิต มีกระบวนการคิดและพิจารณาตามความเป็นจริง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ถิรวชิโร (ใจตรง) พ., . พ., . พ., & . พ. (2023). การประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ ชุมชนตรอกปลา อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(8), 120–129. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/271415
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กุลวิดี โรจน์ไพศาลกิจ และคณะ. (2560). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานของชุมชนในการพัฒนาสุขภาวะผู้สูงอายุ. วารสารสมาคมนักวิจัย, 22(1), 81-97.

จิรวรรณ โปรดบำรุง. (2559). การดูแลผู้สูงอายุตามหลักพุทธจริยศาสตร์. วารสารมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น, 33(2). 233-240.

ธนพร สิงห์นวล. (2564). ลำดวนส่งกลิ่นหอมเย็นในวันผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2564 จาก http://www.culture.go.th/culture_th/mobile_detail.php?cid=11&nid=556

ประเวศ วะสี. (2549). การพัฒนาระบบสุขภาพชุมชน สุขภาวะชุมชนเป็นรากฐานของสุขภาวะทั้งมวล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ.

พระกองสี ญาณธโร. (2560). ศึกษาวิเคราะห์การดำเนินชีวิตตามหลักภาวนา 4 ในพระพุทธศาสนา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2545). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: บริษัทสหธรรมิก จำกัด.

พระไพศาล วิสาโล. (2561). สุขภาวะทางปัญญาที่เราควรรู้จัก ใน สุขภาพคนไทย 2561พุทธศาสนากับการสร้างเสริมสุขภาวะ. (หน้า 101-102). นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคมหาวิทยาลัยมหิดล.

พระมหาเชาวฤทธิ์ ทรัพย์สวัสดิ์ นรินฺโท. (2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามหลักภาวนา 4 กรณีศึกษา: ผู้สูงอายุบ้านห้วยหอย ตำบลธาตุทอง อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ. ใน นิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มิเตอร์ประเทศไทย. (2564). ประชากรสูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2564 จาก http://www.thailandometers.mahidol.ac.th/#elderly

ลัดดาวัลย์ ไวยสุระสิงห์และสุภาภรณ์ วรอรุณ. (2560). กระบวนการพยาบาลชุมชน: แนวคิดทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ดูแลสุขภาพประชาชน. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรัญญู รีรมย์. (2559). พฤติกรรมสุขภาพและความต้องการสร้างเสริมสุขภาวะองค์รวมของผู้สูงอายุจังหวัดแพร่. ใน รายงานการวิจัย. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

สัมพันธ์ เตชะอธิก และคณะ. (2555). การพัฒนาสุขภาวะเพื่อความอยู่ดีมีสุข. ใน รายงานการวิจัย. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.