การจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน เพื่อพัฒนาความเข้าใจที่ คลาดเคลื่อนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 วิชาชีววิทยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 วิชาชีววิทยา เรื่องการสืบพันธุ์ของพืชดอก และการลำเลียงของพืช ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบคะแนนความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ ก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน 3) ศึกษาความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 วิชาชีววิทยา เรื่องการสืบพันธุ์ของพืชดอกและการลำเลียงของพืช เป็นการวิจัยแบบเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา จำนวน 41 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน จำนวน 8 แผน รวม 24 คาบ และแบบวัดความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ แบบวินิจฉัยตัวเลือกสองลำดับขั้น (Two-tier diagnostic concept test) จำนวน 30 ข้อ มีค่าความเชื่อมั่น 0.83 ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานมีค่าเท่ากับ 84.81/81.37 เป็นไปตามสมมติฐาน 2) ผลคะแนนการเปรียบเทียบความเข้าใจมโนมติทางวิทยาศาสตร์ ก่อนการจัดกิจกรรมนักเรียนมีค่าเฉลี่ยความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์เท่ากับ 51.85 และหลังการจัดกิจกรรมนักเรียนมีค่าเฉลี่ยความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์เท่ากับ 97.37 เมื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยหลังการจัดกิจกรรมสูงกว่าก่อนการจัดกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 และ 3) ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 วิชาชีววิทยา เรื่อง การสืบพันธุ์ของพืชดอกและการลำเลียงของพืช หลังการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน นักเรียนมีความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ที่ถูกต้องมากยิ่งขึ้น และมีความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ที่คลาดเคลื่อนลดลง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กฤษณา โภคพันธ์. (2554). การพัฒนาแนวคิด เรื่องดาราศาสตร์และอวกาศ และเจตคติทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้ โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ละมัย โชคชัยและคณะ. (2557). การพัฒนาแนวคิดเรื่องเซลล์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ศิริพรรณ ศรีวรรณวงษ์. (2553). ความเข้าใจมโนมติวิทยาศาสตร์ เรื่องการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เมื่อใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และสาระภูมิศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
Bao, L. et al. (2009). Learning and scientific reasoning. Education forum 323. Retrieved January 30, 2009, from http://www.physics.ohio state.edu/~lbao/Papers/BaoLearning-Scientific-Reasoning.pdf
Calik, M. et al. (2009). Investigating the effectiveness of an anlogy activity in improving students’ conceptual solution chemistry concepts. International Journal of Science and Mathematics Education, 7(4), 651-676.
Gilbert, J.K. et al. (2000). Developing Models in Science Education. Springer Book: Springer Dordrecht.
Gobert, J.D. & B.C. Buckley. (2002). Introduction to model-based teaching and learning in science education. International Journal of Science Education, 22(9), 891-894.
Harrison, G.A. & Treagust, D.F. (2000). typology of school science models. International Journal of Science Education, 22(9), 1011- 1026.
Ross, P.A. et al . (2005). Modelling Photosynthesis to Increase Conceptual Understanding. International Journal of Science Education, 40(2), 80-88.
