การพัฒนาทักษะปฏิบัติการรำนาฏศิลป์ โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะปฏิบัติการรำนาฏศิลป์ โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ระหว่างหลังเรียนเทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 80 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 2) ศึกษาระดับความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอน โดยใช้รูปแบบการวิจัยกึ๋งทดลอง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/2 โรงเรียนเทพพิทยาภาณุมาศ อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 1 ห้องเรียน จำนวนนักเรียน 30 คน ได้มาโดยวิธีสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ จำนวน 3 แผนการจัดการเรียนรู้ รวม 6 ชั่วโมง 2) แบบวัดทักษะการปฏิบัตินาฏศิลป์ โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ 3) แบบวัดความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอน โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล 1) สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ค่าความเชื่อมั่นใช้ค่าสัมประสิทธิ์อัลฟ่าของครอนบาค 3) สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐานการวิจัยโดยใช้ค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการเปรียบเทียบทักษะปฏิบัติการรำนาฏศิลป์ โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์เทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 80 มีคะแนนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) ผลการศึกษาระดับความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอน โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.56 , S.D. = 0.26)
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เชษฎา ดำเกลี้ยง. (2565). การพัฒนาความสามารถในการปฏิบัติท่ารำ โดยการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
ทิศนา แขมณี. (2555). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพ็ญพักตร์ ภู่ศิลป์. (2557). องค์ประกอบของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนสาธิตระดับประถมศึกษาในสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏ. ใน หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณทิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยคริสเตียน.
แพง ชินพงศ์. (2560). ความหมายและอิทธิพลของหนังสือเรียน. เรียกใช้เมื่อ 13 มีนาคม 2566 จาก http://www. Oknation.net/blog/print.phpid=152225
ไพศาล ภู่ไพบูลย์ และคณะ. (2550). หน้าที่พลเมือง วัฒนธรรม และการดำเนินชีวิตในสังคม ม.1. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญ.
ริสสวัณ อรชุน. (2553). การพัฒนาสื่อประสมเพื่อการสืบทอดนาฎศิลป์ไทย. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยรามคำแหงกรุงเทพมหานคร.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2558). สถิติการวิจัย.(พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาสน์.
อินทิรา ดีแป้น. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ทักษะ ปฏิบัติการฟ้อนร้อยเอ็ดเพชรงามตาม แนวคิดของเดวีส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการเรียนการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.