การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะกลืนลำบาก โรงพยาบาลชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จังหวัดชุมพร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบ และประเมินผลการใช้รูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะกลืนลำบาก กลุ่มตัวอย่าง คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง มี 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มพัฒนารูปแบบจำนวน 7 คน พยาบาลผู้ใช้รูปแบบจำนวน 12 คน ผู้ป่วยจำนวน 72 คน ผู้ดูแลผู้ป่วย จำนวน 72 คน พัฒนารูปแบบตามแนวทางเวชปฏิบัติทางคลินิกสำหรับผู้มีภาวะกลืนลำบาก ของกรมการแพทย์ ร่วมกับ 7 Aspects of care และการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสังเกต แบบสนทนากลุ่ม รูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะกลืนลำบาก แบบประเมินความคิดเห็นของพยาบาลต่อการใช้รูปแบบ แบบวัดความรู้และแบบประเมินการปฏิบัติของพยาบาล แบบวัดความรู้และแบบประเมินการปฏิบัติของผู้ดูแลผู้ป่วย แบบประเมินระดับความสามารถด้านการกลืนและแบบบันทึกอัตราการเกิดภาวะปอดติดเชื้อจากการสำลักของผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ และการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ Paired t – test ผลการวิจัยพบว่า ผู้ใช้รูปแบบมีความคิดเห็นว่ารูปแบบที่พัฒนาขึ้นมีความเป็นไปได้ ร้อยละ 95.77 ผู้ป่วยมีความสามารถด้านการกลืนเพิ่มขึ้นในสัปดาห์ที่ 1,2,4,8,12 ร้อยละ 6.94,31.94,54.17,68.06,70.83 ตามลำดับ ไม่พบการเกิดภาวะปอดติดเชื้อจากการสำลัก พยาบาลมีความรู้และการปฏิบัติในการดูแลผู้ป่วยมากขึ้นและมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 ผู้ดูแลผู้ป่วย มีความรู้และการปฏิบัติในการดูแลผู้ป่วยมากขึ้นและมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัยเสนอแนะว่า ในการดูแลผู้ป่วยกลืนลำบากควรมีการใช้รูปแบบที่พัฒนาขึ้น เพื่อเป็นประโยชน์ต่อคุณภาพชีวิตผู้ป่วยต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2562). แนวทางเวชปฏิบัติสำหรับผู้ที่มีภาวะกลืนลำบาก. นนทบุรี: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.
กรมควบคุมโรค. (2565). วันหลอดเลือดสมองโลก. เรียกใช้เมื่อ 30 ตุลาคม 2565 จาก http://pr.moph.go.th>print>print
กิตติยา วงษ์ขันธ์. (2561). รูปแบบการวิจัยและพัฒนา(R&D)และรูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม(PAR). ใน เอกสารการประชุมนักวิจัยรุ่นใหม่ลูกไก่รุ่นที่ 1. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
คณะแพทย์ศาสตร์ ศิริราชพยาบาล. (2563). ศูนย์โรคหลอดเลือดสมองศิริราช. เรียกใช้เมื่อ 30 ตุลาคม 2565 จาก http://www.si.mahidol.ac.th>history
ดวงใจ บุญคง และคณะ. (2562). การส่งเสริมการกลืนอย่างปลอดภัยในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะกลืนลำบาก: บทบาทที่ท้าทายสำหรับพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีกรุงเทพ, 35(1), 13 – 21.
นิตินาถ วงษ์ตระหง่าน. (2561). ผลการใช้แนวทางการคัดกรองภาวะกลืนลำบากในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองโรงพยาบาลประสาทเชียงใหม่. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2564 จาก http://www.cmneuro.go.th
ภัทรา วัฒนพันธุ์. (2562). การฟื้นฟูสภาพการกลืน. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
รุ่งนิภา จ่างทอง. (2564). การพยาบาลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะกลืนลำบาก. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุพรรณบุรี, 4(1), 55-73.
โรงพยาบาลชุมพรเขตรอุดมศักดิ์. (2564). สถิติผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง. ใน รายงานการประชุมผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง. โรงพยาบาลชุมพรเขตรอุดมศักดิ์.
วชิราภรณ์ เรืองเดช และคณะ. (2563). ผลของโปรแกรมการจัดการรายกรณีต่อคุณภาพชีวิตและความสามารถในการทำหน้าที่ของผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะพึ่งพิงในกรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 34(1), 112-126.
สำนักการพยาบาล. (2551). มาตรฐานการพยาบาลในโรงพยาบาล. นนทบุรี: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
อริญาพร จันทราศิลธุ์. (2560). การสนับสนุนทางสังคมในการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง กรณีศึกษาโรงพยาบาลนครนายก. ใน วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารและนโยบายสวัสดิการสังคม. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Ebrahiem, E.et al. (2018). Effect of swallowing training program on dysphagia following cerebrovascular stroke. Egyptian Nursing Journal, 15(1), 125-134.
Hellden, J.et al. (2018). Experiences of living with persisting post strokedysphagia and of dysphagia management a qualitative study. International journal of qualitative student , 13(1), 1-9.
Malhi, H. (2016). Dyphagia: warning signs and management. British Journal of Nuring, 25(10),546-549.
