องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเรื่อง องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรี มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรี และ 2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรี ดำเนินการวิจัยโดยการศึกษาพระไตรปิฎก เอกสารและงานวิจัยเกี่ยวกับภาวะผู้นำเชิงพุทธตามหลักทุติยปาปณิกสูตร จากนั้นสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อหานิยามองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ และทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้บริหารและบุคลากร องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรี โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 500 ตัวอย่าง เพื่อนำมาวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ โดยการวิเคราะห์องค์ประกอบ ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรี โดยรวมประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ 23 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ 1) จักขุมา คือ เป็นผู้มีวิสัยทัศน์กว้างไกล (Conceptual Skill) ซึ่งประกอบด้วย 6 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบตั้งแต่ 0.312 – 0.622 โดยตัวบ่งชี้ที่มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบสูงสุด ได้แก่ ผู้บริหารท้องถิ่น และบุคลากรเจ้าหน้าที่ใช้เทคนิค SWOT ในการวิเคราะห์และพัฒนาองค์กร 2) วิธูโร คือ เป็นผู้มีความเชี่ยวชาญชำนาญในงาน รู้หลักการและวิธีการ มีการบริหารจัดการที่ดี (Technical Skill) ประกอบด้วย 7 ตัวบ่งชี้ ได้มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบตั้งแต่ 0.303 – 0.742 โดยตัวบ่งชี้ที่มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบสูงสุด ได้แก่ ผู้บริหารท้องถิ่นมีการสร้างทัศนคติที่ดีในการมอบหมายงาน ที่มิใช่เป็นการเพิ่มภาระของงาน และ 3) นิสสยสัมปันโน คือ เป็นผู้มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี (Human Relation Skill) ประกอบด้วย 10 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบตั้งแต่ 0.347 – 0.675 โดยตัวบ่งชี้ที่มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบสูงสุด ได้แก่ ผู้บริหารท้องถิ่นให้เกียรติและแสดงความจริงใจต่อบุคลากรในองค์กรทุกระดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ขวัญนภา วงศ์ไพศาลสิริกุล และอารง สุทธาศาสตร์. (2562). “รูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่น”. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์, 14(3), 1-11.
ดวงตา ราชอาษา. (2559). “บทบาทของผู้นำในกระบวนทัศน์ใหม่”. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์, 3(2), 180–196.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพลากร สุมงฺคโล (อนุพันธ์). (2557). ความคิดเห็นของบุคลากรที่มีต่อการบริหาร งานตามหลักอธิษฐานธรรม ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอจังหาร จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ว.วชิรเมธี). (2554). ภาวะผู้นำ: จากเนลสัน มันเดลา โอบามา แห่งทำเนียบขาว. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สถาบันวิมุตตยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รณิดา มนต์ขลัง และคณะ. (2559). “ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดบริการสุขภาพผู้สูงอายุไปสู่การปฏิบัติ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น”. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์, 3(2), 133–153.
สมบัติ บุญเลี้ยง และคณะ. (2555). “ลักษณะภาวะของผู้นำที่ดีในการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น”. มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 29(2), 97–112.
อภิรมย์ สีดาดำ และคณะ. (2564). “ภาวะผู้นําเชิงพุทธในยุค New Normal”. วารสารธรรมวิชญ์, 3(1), 410 – 423.
Boonleaing, S.,etal. (2011). “The Leadership characteristics and efficiency of local administrative organizations: A case study of local administrative organizations in the lower north region of Thailand”. International Business & Economics Research Journal, 9(12), 119-122.
Eric Schmidt and Jared Cohen. (2014). he New Digital Age : Reshaping the Future of People, Nations and Business. T. London: John Murray.
Mai Chi Vu. (2018). Spiritual Leadership. A Buddhist Approach: Durham theses Durham University.
Toffler Alvin. (1980). The Third Wave. New York: William Marrow & Co.
