การนำนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิด สู่การปฏิบัติในสถานศึกษากรณีศึกษา: โรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสงขลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการนำนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิดสู่การปฏิบัติในสถานศึกษา 2) ศึกษาผลที่เกิดจากการนำนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิดสู่การปฏิบัติในสถานศึกษา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้บริหารและครูโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสงขลา จำนวน 10 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และแบบสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการสร้างทฤษฎีจากข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า 1) โรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสงขลามีการนำนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิดสู่การปฏิบัติในสถานศึกษา ดังนี้ (1) การเตรียมบริบทก่อนนำไปใช้ ได้แก่ ทำความเข้าใจกับนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิด ศึกษาดูงานโรงเรียนต้นแบบ สร้างความสมัครใจของครูและผู้บริหาร ทำความเข้าใจแบบเรียนคณิตศาสตร์ของญี่ปุ่น จัดสรรงบประมาณเป็นการเฉพาะ และสนับสนุนสื่อ/วัสดุอุปกรณ์พื้นฐาน และ (2) การดำเนินการตามขั้นตอนของการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิด ได้แก่ การวางแผนบทเรียนร่วมกัน (Co-Plan) การปฏิบัติหรือการสังเกตชั้นเรียนร่วมกัน (Co-Do) และการสะท้อนผลร่วมกัน (Co-See) 2) ผลที่เกิดจากการนำนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิดสู่การปฏิบัติในสถานศึกษา พบว่า (1) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียนดีขึ้น (2) ครูมีภาวะผู้นำทางการจัดการเรียนการสอน (3) ผู้บริหารมีภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและภาวะผู้นำทางวิชาการ (4) โรงเรียนมีการเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์กรไปสู่วัฒนธรรมคุณภาพ และ (5) ผู้ปกครองและชุมชนให้การยอมรับ ชื่นชม สนับสนุน และติดตามความเคลื่อนไหวของโรงเรียน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กิติพัฒน์ นนทปัทมะดุลย์. (2554). การวิจัยเชิงคุณภาพในสวัสดิการและสังคม: แนวคิดและวิธีวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สามลดา.
ชาย โพธิสิตา. (2556). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.
นภาพร วรเนตรสุดาทิพย์. (2554). การศึกษาชั้นเรียน (Lesson study): แนวคิดใหม่ในการพัฒนาวิชาชีพครู. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 1(2), 86-99.
นฤมล อินทร์ประสิทธิ์. (2552). การศึกษาชั้นเรียน (Lesson Study): นวัตกรรมเพื่อพัฒนาครูและนักเรียน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประถมศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2552). กลยุทธ์การขับเคลื่อนนวัตกรรม การเปลี่ยนผ่าน การศึกษา “สัตตศิลา” สู่โรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟิค.
ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์. (2554). รายงานการสังเคราะหืการบริหารจัดการงานวิชาการในสถานศึกษาที่ใช้นวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียน (Lesson Study) และวิธีการแบบเปิด (Open Approach). ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์และคณะ. (2550). การเตรียมบริบทสำหรับการนำการพัฒนาวิชาชีพครูแบบญี่ปุ่นที่เรียกว่า “การศึกษาชั้นเรียน” (Lesson Study) มาใช้ในประเทศไทย. ใน ศิริพร วัชชวัลคุ, กิตติประเสริฐสุข (บรรณาธิการ). เครือข่ายญี่ปุ่นศึกษาในประเทศ. เอกสารหลังการประชุมนานาชาติ ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสร้างสื่อ จำกัด.
รัตนะ บัวสนธ์. (2556). การวิจัยเชิงคุณภาพทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: วี.พริ้นท์.
วิจารย์ พานิช และ ปิยาภรณ์ มัณฑะจิตร. (2563). การศึกษาคุณภาพสูงระดับโลก. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.
ศศิมา สุขสว่าง. (2560). VUCA World ความท้าทายสำหรับผู้นำยุคใหม่. เรียกใช้เมื่อ 6 กันยายน 2563 จาก https://bit.ly/3bhmBl2
สมใจ มณีวงษ์. (2556). การนำนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียน (Lesson Study) สู่การปฏิบัติในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานของประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาประถมศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2556). รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการระดับชาติ พ.ศ. 2555 “การประกันคุณภาพการศึกษาไทยใต้ร่มพระบารมี”. กรุงเทพมหานคร: แปลน พริ้นท์ติ้ง.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2547). แนวทางการบริหารและพัฒนาสถานศึกษาสู่โรงเรียนคุณภาพ (Guidelines on the best practice for quality school). กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สุภางค์ จันทวานิช. (2557). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อำรุง จันทวานิช และคณะ. (2546). โรงเรียนสมบูรณ์แบบ. วารสารวิชาการ, 2(5), 10-16.
Bogdan, R. C., & Bikklen, S. K. (2003). Qualitative research for education: An introduction to theories and methods (4th ed.). Boiston: Pearson Education Group, Inc.
Caldwell, B.J. & Spinks, J.M. (1990). The self-managing school. London: Taylor and Francis (printers).
Charmaz, K. (2006). Constructing grounded theory: A practical guide though qualitative analysis. Thousand Oaks. CA: Sage Publications.
Edmonds, R. R. (1979). Effective schools for the urban poor. Educational Leadership, 37 (1), 15 – 27.
Fullan, M., & Steigelbauer, S. (1991). The new meaning of education change (2nd ed.). New York: Teachers College.
Glaser, B., & Strauss, A. L. (1967). The discovery of grounded theory: Strategies for qualitative research. Chicago: Aldine.
Inprasitha, M. (2010). One feature of adaptive lesson study in Thailand –Designing learning unit. In Proceedings of the 45th Korean National Meeting of Mathematics Education, pp.193-206. Gyeongju: Korea.
Rogers, E.M. (1995). Diffusion of Innovations. (4th ed.). New York: Free Press.
Seidman, I. (1998). Interviewing as qualitative research: quide for researchers in education and the social sciences. (2nd ed.). New York: Teachers College, Columbia University.
Shimizu, S. (2006). Professional Development through Lesson Study: A Japanese Case. In Paper presented at APEC International Symposium on Innovation and Good Practice for Teaching and Learning Mathematics through lesson Study. Khon Kaen : Khon Kaen Session.
Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research. Thousand Oaks. CA: Sage.
Wang – lverson, P. & Yoshida, M. (2005). Building Our Understanding of Lesson Study. Research for Better school. USA: Inc.
Yin, R. K. (2005). Case study research: Design and methods. New York: SAGE Publications Inc.
