ปัญหาทางกฎหมายในการซื้อขายสินค้าบนทางสาธารณะ ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่

บทคัดย่อ

  บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับการซื้อขายสินค้าหรือบริการบนทางเท้า 2) กฎหมายในการบังคับใช้ของไทยและต่างประเทศ และข้อเสนอแนะ เป็นวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสาร ตำราทางกฎหมาย ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหาและอุปสรรคเกิดจากการผู้ซื้อขายสินค้าหรือบริการบนทางเท้ากระทำผิดกฎหมายประกอบการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งถือเป็นการละเมิดสิทธิของประชาชนในการใช้ทางเท้า แม้เจ้าพนักงานท้องถิ่นจะดำเนินคดีตามกฎหมายก็ยังไม่ทำให้ผู้ประกอบการเกรงกลัว และมีการกระทำความผิดซ้ำขึ้นอีก 2) กฎหมายของไทยมีพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 และพระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. 2535 ที่มีบทบัญญัติเกี่ยวข้องกับการซื้อขายสินค้าบนทางเท้า และบทบัญญัติของประเทศญี่ปุ่นมีพระราชบัญญัติสุขาภิบาลอาหาร ออกใบอนุญาตซื้อขายบนทางเท้า ประเภทการเร่ขาย และขายชั่วคราว ส่วนประมวลกฎหมายอาญา มีบัญญัติเกี่ยวกับความผิดการกีดขวางจราจร โทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี ปรับไม่เกิน 20,000 เยน ส่วนกฎหมายจราจร ให้ความสำคัญและเคารพแก่คนเดินเท้าหรือผู้ที่ข้ามถนน “ถ้าฝ่าฝืนกฎหมายจราจร จะต้องถูกจำคุกไม่เกิน 3 เดือน หรือปรับไม่เกิน 50,000 เยน” และ 3) ข้อเสนอแนะแก้ไขเพิ่มเติม พระราชบัญญัติการจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 109 วรรคสอง มาตรา 110 วรรคสอง พระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. 2535 มาตรา 20 วรรคสาม และ มาตรา 21 วรรคสอง “การกระทำความผิดตามวรรคแรก ถ้าเป็นการกระทำความผิดซ้ำ ให้เพิ่มโทษเป็นสองเท่าของอัตราโทษที่ได้รับจากการกระทำความผิดในครั้งก่อน”