การจัดการสุขภาวะชุมชนบ้านทับนายเหลียว ตำบลเขาขาว อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทชุมชนและสถานการณ์ด้านสุขภาวะชุมชนบ้านทับนายเหลียว 2) ศึกษาระดับสุขภาวะชุมชนบ้านทับนายเหลียว และ 3) หาแนวทางการจัดการสุขภาวะชุมชน บ้านทับนายเหลียว ตำบลเขาขาว อำเภอทุ่งสงจังหวัด นครศรีธรรมราช เป็นงานวิจัยแบบผสานวิธี ได้แก่ เชิงปริมาณใช้แบบสอบถาม สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ตัวแทนชุมชนบ้านทับนายเหลียว จำนวน 350 คน วิเคราะห์ด้วยสถิติค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบมีโครงสร้าง สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ) ผู้บริหาร 2) ผู้นำชุมชน และ 3) อสม. จำนวน 12 คน วิเคราะห์เชิงเนื้อหาและสรุปภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า 1) บริบทชุมชนเป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ มีแม่น้ำลำคลองรอบหมู่บ้านเหมาะแก่การทำเกษตร และสถานที่ท่องเที่ยว ในสถานการณ์สุขภาวะชุมชนมีการส่งเสริมให้คนในชุมชนออกกำลังกาย จัดตั้งชมรมการออกกำลังกาย และให้ความรู้ 2) ระดับสุขภาวะชุมชน โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.23, S.D.= 0.84) ประกอบด้วย ด้านร่างกาย ( = 3.06, S.D.= 0.71) ด้านจิตใจ ( = 3.34, S.D.= 0.83) ด้านสังคม ( = 3.24, S.D.= 0.88) และด้านปัญญา ( = 3.29, S.D.= 0.9) และ 3) แนวทางการจัดการสุขภาวะชุมชน ได้แก่ 1) ด้านร่างกาย ควรสร้างการมีส่วนร่วมในชุมชนทำกิจกรรม โดย อสม เป็นแกนนำจัดกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพ 2) ด้านจิตใจ ควรสร้างความสัมพันธ์ให้คนในชุมชน ครอบครัว และสร้างมีพื้นที่สังสรรค์ พบปะพูดคุย 3) ด้านสังคม มีการรวมกลุ่มทำกิจกรรม และมีระบบการบริการสุขภาพ และ 4) ด้านปัญญา มีการอบรมให้ความรู้ ทักษะ และวิธีปฏิบัติในการดูแลสุขภาพของตนเองและครอบครัว
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
แคทรียา การามและคณะ. (2565). รูปแบบการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วมในระดับพื้นที่สู่การปฏิบัติจังหวัดนนทบุรี ปี 2559. วารสารสหศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 21(2), 144-161.
ชยภรณ์ บุญเรืองศักดิ์ และสุทธิพงษ์ เอี่ยมอ่อง. (2561). การจัดการสุขภาวะชุมชน เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชนท้องถิ่น องค์การบริหารส่วนตำบลซับสมบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 10(1), 55-69.
ชุติมา ทองวชิระ และคณะ. (2561). ชุมชนสุขภาวะบนพื้นฐานศักยภาพของชุมชนและการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่าย: กรณีศึกษา ชุมชนท่าเสด็จ อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. ารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(ฉบับพิเศษ), 52-61.
นิตยา ปรูกระโทก. (2558). การสะสมทุนทางสังคมสู่การสร้างเสริมสุขภาวะชุมชน. วารสารวิชาการวิถีสังคมมนุษย์, 3(2), 238-256.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. (เล่มที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาการพิมพ์.
ผู้ให้ข้อมูลท่านที่1. (1 ตุลาคม 2564). การจัดการสุขภาวะชุมชนบ้านทับนายเหลียว ตำบลเขาขาว อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. (ชุติมณฑน์ คำแหง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลท่านที่2. (1 ตุลาคม 2564). การจัดการสุขภาวะชุมชนบ้านทับนายเหลียว ตำบลเขาขาว อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. (ชุติมณฑน์ คำแหง, ผู้สัมภาษณ์)
เพ็ญ สุขมาก. (2564). หลักคิด: สุขภาพ สุขภาวะ ปัจจัยกำหนดสุขภาพ การสร้างเสริมสุขภาพ. เรียกใช้เมื่อ 10 มกราคม 2564 จาก https://mehealthpromotion.com/ upload/ forum/paper_ch3.pdf
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2564). สุขภาพคนไทย 2564: ตายดีวิถีเลือกได้. เรียกใช้เมื่อ 10 มกราคม 2564 จาก http://stat.dopa.go.th/ stat/ statnew/upstat_age_disp.php
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2558). แผนหลัก สสส. 2558-2560. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (2560-2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.
องค์การบริหารส่วนตำบลเขาขาว. (2564). สุขภาวะชุมชนบ้านทับนายเหลียว. เรียกใช้เมื่อ 10 มกราคม 2564 จาก https://www.khaokhaow.go.th/data.php? content_id=19
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper Collins. Publishers.
Division of Non Communicable Disease , Department of Disease Control, Ministry of Public Health. (2021). Number of patients, morbidity rate and mortality rate between 2016 and 2021. เรียกใช้เมื่อ 19 October 2021 จาก http://thaincd.com/2021/ mission
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Likert, Rensis. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale”. In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement (pp. 90-95). New York: Wiley & Son.