การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยววัดและพุทธสถานเลียบแม่น้ำโขง ในเขตเทศบาลตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย

Main Article Content

พระมหาประหยัด ปญฺญาวโร (สุนนท์)
พระมหาประทีป อภิวฑฺฒโน (แถวพันธุ์)
พระวันชัย ภูริทตฺโต (อนนตรี)
เจษฎา มูลยาพอ
อภิวัฒชัย พุทธจร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาประวัติความเป็นมาของวัดและพุทธสถาน เพื่อสำรวจทรัพยากรการท่องเที่ยววัดและพุทธสถาน และเพื่อพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยววัดและพุทธสถาน ตามเส้นทางเลียบแม่น้ำโขง ในเขตเทศบาลตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากเอกสารและข้อมูลภาคสนาม              โดยการสำรวจ การสังเกต และการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ เจ้าอาวาสหรือผู้ที่ได้รับมอบหมาย จำนวน 13 รูป/คน พื้นที่วิจัย คือ วัดและพุทธสถานที่ตั้งอยู่เลียบแม่น้ำโขง           ในเขตเทศบาลตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย จำนวน 13 แห่ง วิเคราะห์ข้อมูลโดยนำข้อมูลจากสำรวจ การสังเกต และสัมภาษณ์ มาจำแนกหมวดหมู่ตามประเด็นที่ศึกษา ประมวลผล และสร้างข้อสรุป นำเสนอเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัย พบว่า                            วัดและพุทธสถานที่ศึกษา สร้างในสมัยอาณาจักรล้านช้าง สร้างและบูรณปฏิสังขรณ์โดยกษัตริย์ ขุนนาง และประชาชนในชุมชนพุทธประติมากรรมและโบราณวัตถุ เป็นแบบศิลปะล้านช้าง ส่วนใหญ่สร้างในสมัยสมเด็จพระไชยเชษฐาธิราช การสำรวจทรัพยากรการท่องเที่ยวภายในวัดและพุทธสถาน พบว่า ทรัพยากรการท่องเที่ยวที่โดดเด่นและเป็นสิ่งจูงใจนักท่องเที่ยวมากที่สุด             ได้แก่ พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประจำวัด เช่น พระใส พระสุก พระเสาร์ พระแสง รองลงมาคือความงดงามของสถาปัตยกรรม โบราณวัตถุ และภูมิทัศน์ การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยววัดและพุทธสถานเลียบแม่น้ำโขง มี 4 แนวทาง คือ 1) คัดเลือกวัดและพุทธสถาน และจัดทำแผนที่เส้นทางท่องเที่ยววัดและพุทธสถานที่ตั้งอยู่เลียบแม่น้ำโขง 2) จัดทำฐานข้อมูลวัดและเว็บไซต์ ภายใต้ชื่อว่า “วัดริมโขงหนองคาย” 3) จัดทำป้ายแนะนำทรัพยากรการท่องเที่ยวภายในวัด            4) จัดทำหนังสือไกด์บุ๊คและแผ่นพับมอบให้แก่ วัดที่ศึกษา และหน่วยงานต่าง ๆ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ปญฺญาวโร (สุนนท์) พ. ., อภิวฑฺฒโน (แถวพันธุ์) พ. ., ภูริทตฺโต (อนนตรี) พ. ., มูลยาพอ เ. ., & พุทธจร อ. . (2022). การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยววัดและพุทธสถานเลียบแม่น้ำโขง ในเขตเทศบาลตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(11), 279–295. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/268185
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กองงานเลขานุการ สำนักงานเจ้าคณะอำเภอเมืองหนองคาย. (2564). รายงานทะเบียนวัด จังหวัดหนองคาย. หนองคาย: สำนักงานเจ้าคณะอำเภอเมืองหนองคาย.

ฉลอง พันธ์จันทร์. (2565). พระพุทธรูปข้ามแดน: ตำนาน การประกอบสร้างและการช่วงชิงพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ในบริบทสังคมวัฒนธรรมปัจจุบัน. วารสารศิลปะการจัดการ, 6(1), 340-357.

ชวลิต อธิปัตยกุล. (2556). สิมญวนในอีสาน. อุดรธานี: สำนักพิมพ์เต้า-โล้.

ทิพย์วิมล พูลสุข. (2561). วัดเจดีย์ (ไอ้ไข่) ในฐานะ พื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ในบริบทการท่องเที่ยว. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรบัณฑิต สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

ไธพัตย์ ภูชิสส์ชวกรณ์. (2557). โบสถ์-วิหารแบบล้านช้างในภาคอีสาน. ใน ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาไทยศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.

เยาวลักษณ์ เหล่าฤทธิ์. (2557). เที่ยววัด: แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท้องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมริมฝั่งแม่น้ำโขง จังหวัดหนองคาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวัฒนธรรมศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมัย ณ หนองคาย. (2559). หนองคายเมืองน่าอยู่อันดับ 7 ของโลก. ใน Sbl MAGAZINE NONGKHAI. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สมาร์ท บิชิเนล ไลน์ จำกัด.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หนองคายถิ่นวัฒนธรรมลุ่มน้ำโขง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การค้าของ สกสค.

สำนักงานจังหวัดหนองคาย. (2561). หนองคายเที่ยวได้ทั้งปี. นนทบุรี: บริษัท ลีโอ แลนเซ็ท จำกัด.