การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการณ์ ปัญหาทางการตลาดและการจัดจำหน่ายของผลิตภัณฑ์ชุมชนของผู้ประกอบการในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 2) สร้างกลยุทธ์ทางการตลาดเพื่อสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของกลุ่มผู้ประกอบการชุมชนจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และ3) เพื่อพัฒนาเทคนิคทางการตลาดและการขายของผลิตภัณฑ์ชุมชนของผู้ประกอบการ OTOP ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นวิธีวิจัยเชิงคุณภาพโดยวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสาร เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึกและสนทนากลุ่ม โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลหลักได้แก่ ผู้ประกอบการที่ผลิตสินค้า OTOP ในเขตพื้นที่ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และนักวิชาการ จำนวน 17 ราย การสนทนากลุ่มประธานศูนย์โอทอปหัวหิน เจ้าหน้าที่ศูนย์โอทอปหัวหิน จำนวน 13 ราย การอบรมเชิงปฏิบัติการให้นักศึกษาทีมช่วยทดสอบตลาดจำนวน 20 ราย ผลการศึกษา พบว่า 1) สภาพการณ์ ปัญหาทางการตลาดและการจัดจำหน่ายของผลิตภัณฑ์ชุมชนของผู้ประกอบการในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ขาดการพัฒนาผลิตภัณฑ์อย่างต่อเนื่อง ขาดการพัฒนาด้านบรรจุภัณฑ์ และภาวะธุรกิจการค้าหดตัวเนื่องจากได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาดของ COVID-19 2) กลยุทธ์ทางการตลาดที่จะสามารถสร้างความได้เปรียบทางด้านการตลาด โดยใช้กลยุทธ์ส่วนผสมทางการตลาด 7P’s 1. ด้านผลิตภัณฑ์ โดยผู้ประกอบการจะนำสินค้ามาที่ศูนย์โอทอป หัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เพื่อเป็นศูนย์กลางในการจัดจำหน่ายสินค้า หลากหลายกว่า 500 ผลิตภัณฑ์ 2. ด้านราคา ที่มีระดับราคาตั้งแต่หลักสิบถึงหลักพัน การชำระเงินที่ง่าย 3. ด้านช่องทางการจำหน่ายหรือทำเลที่ตั้ง หน้าร้านมีการเดินทางสะดวก มีการพัฒนาช่องทางในการจัดจำหน่ายผ่านทาง Application 4. การส่งเสริมการตลาด มีส่วนลดราคา ออกโปรโมชั่น เพื่อดึงดูดความสนใจของลูกค้าให้เข้ามาใช้บริการ อาทิ ส่วนลด 10% ซื้อคู่ถูกกว่า 5. ด้านบุคคล มีการทำความร่วมมือกับสถาบันการศึกษาเพื่อช่วยในการขายสินค้า เนื่องจากพนักงานในศูนย์มีจำนวนไม่มาก 6. ด้านกระบวนการ มีการแนะนำสินค้าหรือโปรโมชั่นต่างๆให้กับลูกค้า 7.ด้านสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ โดยลูกค้ารู้สึกคุ้มค่าในการซื้อ 3) การทดสอบตลาด พบว่า การพัฒนาเทคนิคทางการตลาดและการขายขของผลิตภัณฑ์ชุมชนของผู้ประกอบการ OTOP ช่องทางในการทำการตลาดและการขายของผลิตภัณฑ์ชุมชนผู้ประกอบการ OTOP ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ที่ทำยอดการสั่งสินค้าได้มากที่สุดคือช่องทางผ่าน Facebook รองลงมาคือ TikTok และ ช่องทาง IG ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กฤษติญา มูลศรี. (2562). นวัตกรรมและการตลาดดิจิทัลที่ส่งผลต่อการดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทย. MFU Connexion: Journal of Humanities and Social Sciences, 8(2), 36-62.
จุฑาพร รัตนโชคกุล. (2561). เส้นทางสู่ความสำเร็จของการเป็นผู้ประกอบการดิจิทัลที่ขายสินค้าออนไลน์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จุฑารัตน์ อุชชิน, & ธนกฤต ทุริสุทธิ์. (2562). กลยุทธ์ทางการตลาดสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ของกลุ่มผู้ผลิตชุมชนในอำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี. เรียกใช้เมื่อ 29 กรกฎาคม 2565 จาก https://conference.kku.ac.th/colaimg/files/articles /b2816-p-9-.pdf
ณัฐธิดา อินทร์ตาล. (2564). กลยุทธ์การตลาด 7Ps ที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงลักษณะภูมิปัญญาท้องถิ่นกรณีศึกษาผ้าไหม บ้านแสนสุข ตำบลยะวึก อำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์. Journal of Modern Learning Development, 6(5), 155-165.
ปณัฐฐา ภาคธูป และศุภรัตน์ เอี่ยมสมุทร. (2555). กลยุทธ์การปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของร้านค้าปลีกขนาดเล็กในเขตเทศบาลนครสมุทรสาคร อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสาคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจทั่วไป. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 1. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 12. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 14. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 15. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 16. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 4. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 5. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 7. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 8. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่ 9. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่11. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลหลักคนที่17. (2565). การยกระดับขีดความสามารถของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (ภฤศญา ปิยนุสรณ์, ผู้สัมภาษณ์)
มาลินี คำเครือ, & ธีระพันธ์ โชคชัย. (2562). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าโอทอปผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า , 6(1), 1-8.
ศรินทร์ ขันติวัฒนะกุล. (2558). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการตลาดของผลิตภัณฑ์ชองกลุ่มอาชีพในเขตจตุจักรเพื่อการพัฒนาธุรกิจอย่างยั่งยื่น. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 6(1), 69-81.
สุพัตรา คำแหง, ศิวารัตน์ ณ ปทุม, & ปริญ ลักษิตามาศ. (2561). รูปแบบของปัจจัยความสำเร็จในการบริหารการตลาดสมัยใหม่ของผู้ประกอบการใหม่สู่ประเทศไทย 4.0. วารสารธรรมศาสตร์, 37(1), 1-18.
สุพินดา สุวรรณศรี. (2558). การพัฒนาเว็บไซต์เพื่อส่งเสริมการตลาดสำหรับสินค้า OTOP . ใน รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์งบประมาณเงินรายได้ คณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
Kotler P., & Keller, K. L. (2006). Marketing Manage. Pearson: Prentice Hall.
Kushwaha, G. &, Agrawal, R. S. (2015). An Indian customer surrounding 7P's of service marketing. Journal of Retailing and Consumer Services, 22(2015), 85–95.
