ระดับความสนใจในปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด ในการตัดสินใจซื้อสินค้ากาวลาเท็กซ์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาเกณฑ์ตามปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ผู้บริโภคใช้ในการเลือกซื้อกาวลาเท็กซ์ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลของผู้บริโภคที่ซื้อกาวลาเท็กซ์ 3) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการซื้อกาวลาเท็กซ์ของผู้บริโภค 4) เพื่อศึกษาความแตกต่างของเกณฑ์ตามปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ผู้บริโภคใช้ในการเลือกซื้อกาวลาเท็กซ์ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 5) เพื่อศึกษาความแตกต่างของเกณฑ์ตามปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ผู้บริโภคใช้ในการเลือกซื้อกาวลาเท็กซ์ จำแนกตามพฤติกรรมการซื้อของผู้บริโภค ประชากรที่ศึกษาคือ กลุ่มประชาชนทั่วไปที่เคยซื้อหรือใช้งานกาวลาเท็กซ์ แบบการซื้อ ใช้ปลีก กลุ่มตัวอย่าง 482 ราย ได้จากการสุ่มอย่างง่ายโดยการส่งแบบสอบถามแบบอิเล็กทรอนิกส์ผ่านระบบอินเตอร์เน็ต เพื่อนำมาวิเคราะห์สถิติพรรณนาโดยใช้การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน รวมถึงใช้การวิเคราะห์ข้อมูลความแตกต่างระหว่างกลุ่ม รวมถึงความแปรปรวนทางเดียวเพื่อทดสอบสมมติฐาน กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า ผู้บริโภคที่มีเพศ และจำนวนบุตรหลานในครอบครัวต่างกัน ให้ความสำคัญในปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดในการตัดสินใจซื้อสินค้ากาวลาเท็กซ์ แตกต่างกัน ส่วนผู้บริโภคที่มีอายุ สถานภาพ อาชีพ การศึกษาสูงสุด และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน ไม่แตกต่างกัน ในด้านพฤติกรรมการซื้อ ผู้บริโภคที่มีปริมาณการซื้อ และจุดประสงค์ของการซื้อต่างกัน ให้ความสนใจปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อสินค้ากาวลาเท็กซ์แตกต่างกัน ส่วนผู้บริโภคที่มีเหตุผลในการซื้อ ผู้มีอิทธิพลในการตัดสินใจซื้อ และช่องทางการเลือกซื้อ ไม่แตกต่างกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ. (2565). ราคานำเข้ากาว. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2565 จาก https://www.dtn.go.th
ขวัญชนก ปั้นปรางค์. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกซื้อเครื่องเขียนในกลุ่มของปากกา ดินสอ และสี ของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนาวดี ลี้จากภัย. (2549). พลาสติก ย่อยสลายได้เพื่อสิ่งแวดล้อม. ปทุมธานี: ศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ.
ประพนธ์ เล็กสุมา. (2555). รูปแบบและกลยุทธ์การดำเนินธุรกิจค้าปลีกเครื่องเขียนของผู้ประกอบการรายย่อยในเขตอำเภอเมืองนครปฐม. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการ . มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปิยนุช พิสุทธิโกเมน. (2557). พฤติกรรมการเลือกซื้อเครื่องเขียนในกลุ่มปากกาสีของผู้หญิงอายุ 16-26 ปี ในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาพาณิชยศาสตร์และการบัญชี . มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรภรณี รจิตานนท์ และฉัตรวรัญ องคสิงห์. (2562). การปรับตัวของธุรกิจเครื่องเขียน จังหวัดเชียงใหม่. ในสารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาผู้นำทางสังคม ธุรกิจ และการเมือง (ระบบการศึกษาทางไกลทางอินเตอร์เน็ต). วิทยาลัยนวัตกรรมสังคม มหาวิทยาลัยรังสิต.
อรรถพล ตันอินต๊ะ. (2560). การจัดการห่วงโซ่ของเล่นจากไม้ ชมรมหัตถกรรมพื้นบ้านหมู่บ้านป่าขาม อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ . มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
Davis, F. B. (1964). Educational Measurements and Their Interpretation. Belmont . California: Wadsworth.
Junling Guo. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมซื้อเครื่องเขียนตรา M&G ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาธุรกิจระหว่างประเทศ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
Nunnally, J. C. (1978). Test and Measurement. New York: McGraw Hill.