การศึกษาเปรียบเทียบศักยภาพการดูแลผู้สูงอายุของเทศบาล ตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย และเทศบาลตำบลบุญเรือง อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบศักยภาพการดูแลผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลบ้านดู่ และเทศบาลตำบลบุญเรือง และ 2) เพื่อเสนอโอกาสในการจัดบริการดูแลผู้สูงอายุด้วยการแพทย์แผนไทยตามศักยภาพของเทศบาล โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้มี 2 กลุ่ม จำนวน 13 คน ได้แก่ ผู้บริหารของเทศบาลตำบลบ้านดู่จำนวน 1 คน ผู้บริหารเทศบาลตำบลบุญเรืองจำนวน 1 คน และอาจารย์แพทย์แผนไทยจำนวน 11 คน โดยใช้การสัมภาษณ์ผู้บริหารของเทศบาล การสังเกตบริบทสภาพแวดล้อมของชุมชน และการสนทนากลุ่ม ผลการศึกษาพบว่า ศักยภาพการดูแลผู้สูงอายุของเทศบาลทั้งสองแห่งมีความแตกต่างกันในด้านงบประมาณโดยเทศบาลตำบลบ้านดู่มีงบประมาณสูงกว่าเทศบาลตำบลบุญเรือง เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจของชุมชนมีการเจริญเติบโตสูงกว่า ในด้านบุคลากรพบว่าทั้งสองแห่งมีผู้บริหารที่มีนโยบายในการดูแลผู้สูงอายุและมีแนวคิดในการนำเอาการแพทย์แผนไทยไปดูแลสุขภาพผู้สูงอายุในชุมชน ในด้านอํานาจออกข้อบัญญัติเป็นกฎหมายใช้ในท้องถิ่นเทศบาลทั้งสองแห่งและสามารถออกเทศบัญญัติในเรื่องการดูแลและพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุด้วยการแพทย์แผนไทยได้ และในด้านโครงสร้างเครื่องมือและวัสดุอุปกรณ์ของหน่วยงานพบว่าเทศบาลทั้งสองแห่งมีกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม มีสถานที่และวัสดุอุปกรณ์ที่จะจัดบริการดูแลสุขภาพและส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุด้วยการแพทย์แผนไทย โดยเทศบาลตำบลบ้านดู่อยู่ในเขตชุมชนเมืองมีงบประมาณที่สูงกว่าจึงมีโอกาสจัดบริการดูแลผู้สูงอายุในรูปแบบศูนย์รับฝากผู้สูงวัยวิถีไทย ส่วนเทศบาลตำบลบุญเรืองอยู่ในเขตชุมชนชนบทมีงบประมาณน้อยกว่าจึงมีโอกาสจัดบริการดูแลผู้สูงอายุในรูปแบบคลินิกสูงวัยด้วยการแพทย์แผนไทย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครอง. สำนักบริหารงานทะเบียน. (2540). ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารสถิติประชากรรายจังหวัด ปี พ.ศ. 2540. เรียกใช้เมื่อ 5 มกราคม 2565 จาก https://stat.bora.dopa.go.th/StatMIS/#/ReportStat/3
กรมการปกครอง. สำนักบริหารงานทะเบียน. (2564). ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารสถิติประชากรรายจังหวัด ปี พ.ศ. 2564. เรียกใช้เมื่อ 20 กรกฎาคม 2565 จาก https://stat.bora.dopa.go.th/StatMIS/#/ReportStat/3
กรรณิกา นันตา และคณะ. (2564). การศึกษาโอกาสในการพัฒนาแนวเวชปฏิบัติการรักษาอาการเลือดลมแปรปรวนในผู้ที่ย่างเข้าสู่วัยสูงอายุด้วยหัตถเวช. วารสารหมอยาไทยวิจัย, 7(1), 53-65.
กวินารัตน์ สุทธิสุคนธ์ และคณะ. (2557). ศักยภาพขององค์กรท้องถิ่นในการจัดการดูแลผู้สูงอายุทุพพลภาพในชุมชน. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 8(2), 132-141.
กิตติพร เนาว์สุวรรณ และมาริสา สุวรรณราช. (2562). สภาพปัญหาและความต้องการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุที่อยู่ ในเขตความรับผิดชอบขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคใต้ตอนล่าง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีอุตรดิตถ์, 11(2), 118-132.
จารุวรรณ สุกใส และวิมลฤดี พงษ์หิรัญญ์. (2556). ปัญหาและความต้องการสวัสดิการของผู้สูงอายุที่รับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ สำนักงานเขตดินแดง กรุงเทพมหานคร. วารสารเผยแพร่ความรู้ทางวิชาการและงานวิจัย, 20(1), 46-56.
ฐิติรัตน์ ชัยชนะ และคณะ. (2563). การศึกษาและติดตามผลการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อมระยะเริ่มต้นด้วยการแพทย์แผนไทย. วารสารหมอยาไทยวิจัย, 6(1), 45-54.
นายกเทศมนตรีตำบลบ้านดู่. (23 เมษายน 2562). ศักยภาพของเทศบาลตำบลบ้านดู่. (นางสาวสุวนันท์ แก้วจันทา, ผู้สัมภาษณ์)
นายกเทศมนตรีตำบลบุญเรือง. (14 ตุลาคม 2564). ศักยภาพของเทศบาลตำบลบุญเรือง. (นางสาวสุวนันท์ แก้วจันทา, ผู้สัมภาษณ์)
บุญเลิศ เลียวประไพ. (2557). ประชากรไทย อดีต-ปัจจุบัน-อนาคต . กรุงเทพมหานคร: บริษัทโรงพิมพ์เดือนตุลาจำกัด.
ประกาศคณะกรรมการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2545). เรื่อง แผนปฏิบัติการกำหนดขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 119 ตอนพิเศษ 23 ง หน้า 22 (13 มีนาคม 2545).
ปริพัช เงินงาม และคณะ. (2562). การศึกษาสมุนไพรหนุมานประสานกายลดการกำเริบของโรคหืด. ใน มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ,รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการและนำเสนองานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 6 นวัตกรรมการศึกษาเพื่อพัฒนาสังคมสู่ความยั่งยืน ในวันที่ 20 กรกฎาคม 2562 (น.175-186). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
ปิยากร หวังมหาพร และคณะ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาคุณภาพชีวิตและส่งเสริมอาชีพผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการวิจัย, 8(1), 33-41.
พรรณภัทร อินทฤทธิ์. (2560). การดูแลสุขภาพผู้สูงอายุด้วยศาสตร์การแพทย์แผนไทย. วารสารหมอยาไทยวิจัย, 3(2), 35-42.
พระราชบัญญัติระเบียบบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่นพ.ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 112 ตอนที่ 120 หน้า 1-20 (29 พฤศจิกายน 2542).
มหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2564). ประชากรของประเทศไทย พ.ศ. 2564. สารประชากร มหาวิทยาลัยมหิดล, 30(1), 1-2.
รุสนี มามะ และคณะ. (2564). การศึกษาปัญหาและความต้องการดูแลสุขภาพด้วยการแพทย์แผนไทยของผู้สูงอายุ เทศบาลตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(1), 222-231.
ศิริพักตร์ จันทร์สังสา และคณะ. (2563). ประสบการณ์ในการใช้ยาหอมรักษาอาการเลือดลมแปรปรวนของผู้สูงอายุ. วารสารหมอยาไทยวิจัย, 6(2), 35-47.
ศิริพันธุ์ สาสัตย์. (2554). การเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายในผู้สูงอายุ. (หน้า 11-26). การพยาบาลผู้สูงอายุปัญหาที่พบบ่อยและแนวทางในการดูแล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สายฝน สมภูสาร และคณะ. (2562). ผลการรักษาโรคเรื้อนกวางด้วยกรรมวิธีการแพทย์แผนไทย. วารสารการวิจัย กาสะลองคํา, 13(1), 95-101.
สิทธิศักดิ์ กองมา. (2558). การศึกษาศักยภาพการแพทย์แผนไทยในหน้าที่เป็นทางเลือกของการรักษาโรคที่มีข้อจำกัด. ใน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, รายงานสืบเนื่องจากการประชุมสัมมนาวิชาการนำเสนองานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ (Proceedings) เครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ ครั้งที่ 15 ในวันที่ 23 กรกฎาคม 2558 (น.175-186). นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
สุวศิน พลนรัตน์ และคณะ. (2564). แนวทางการพัฒนาคลินิกจิตเวชชุมชนด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นภายใต้บริบทของการแพทย์พื้นบ้านล้านนา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ , 8(5), 162-176.
