การพัฒนากลยุทธ์ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนวิทยาลัยการอาชีพนครศรีธรรมราช โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ 2)พัฒนากลยุทธ์ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 3) ศึกษาผลการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ด้านคุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการอาชีวศึกษา และ 4) ศึกษาความพึงพอใจในผลการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน วิทยาลัยการอาชีพนครศรีธรรมราช โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน โดยใช้รูปแบบ การวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง/ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ คณะกรรมการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ครู และตัวแทนชุมชน จำนวน 113 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ สถิติในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ความต้องการจำเป็น จัดทำกลยุทธ์ ใช้เทคนิค SWOT วิเคราะห์สภาพแวดล้อม นำผลการวิเคราะห์มาจัดทำรายกลยุทธ์และตรวจสอบกลยุทธ์โดยการจัดประชุมสนทนากลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง และสภาพที่พึงประสงค์ของระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) กลยุทธ์ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ประกอบด้วย 5 กลยุทธ์หลัก 13 กลยุทธ์รอง ได้แก่ กลยุทธ์หลักที่ 1 ค้นหารับรู้คู่ชุมชน ประกอบด้วย 2 กลยุทธ์รอง กลยุทธ์หลักที่ 2 ร่วมมือวางแผน ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์รอง กลยุทธ์หลักที่ 3 ขับเคลื่อนงานด้วยเครือข่ายเข้มแข็ง ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์รอง กลยุทธ์หลักที่ 4 ประเมินผลอย่างมีคุณภาพ ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์รอง และกลยุทธ์หลักที่ 5 รับผลประโยชน์และขยายต่อความสำเร็จร่วมกัน ประกอบด้วย 2 กลยุทธ์รอง 3) ผลสำเร็จของการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน คือผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนสูงสุด ผู้เรียนมีความประพฤติดี กริยามารยาทเรียบร้อย มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ 4) ความพึงพอใจในผลการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ณรงค์ชัย สาไพรวัลย์. (2546). การติดตามผลการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนมหาชัยพิทยาคาร จังหวัดมหาสารคาม. ใน วิทยนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นงลักษณ์ วิรัชชัย และคณะ. (2548). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ประดับ บุญธรรม. (2552). ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อพัฒนาผู้เรียนของโรงเรียนที่มีการปฏิบัติที่ดี : พหุกรณีศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยงยุทธ เกสรสาคร. (2552). การวางแผนและนโยบายทางด้านทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนค.
วันชัย มีชาติ. (2552). การบริหารองค์การ. กรุงเทพมหานคร: สมาลดา.
วิทยาลัยการอาชีพนครศรีธรรมราช. (2563). คู่มือครูที่ปรึกษา. เรียกใช้เมื่อ 30 มีนาคม 2564 จาก http://www.nicc.ac.th/
สัมภาษณ์ อุปัญญ์. (2546). การพัฒนาการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนคำชะอีพิทยาคม จังหวัดมุกดาหาร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2561). แนวทางการประเมินคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษา ตามมาตรฐานการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักติดตามประเมินผลการอาชีวศึกษา. (2559). เอกสารประกอบการปฏบิติงานโครงการการลดปัญญาการออกกลางคันของผู้เรียนอาชีวศึกษา ประจำปีงบประมาณ 2559. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2548). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา สำหรับสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
หัสพงศ์ งานดี. (2551). การศึกษาการดำเนินงานของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ประสบความสำเร็จในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน:กรณีศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Arams, C. (2000). Man’s struggle for shelter in an urbanizing world. Cambridge: Mass : M. I. T. Press.
