สมรรถนะผู้นำของนายกเทศมนตรีที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงาน ของเทศบาลตำบล ในจังหวัดชัยภูมิ

Main Article Content

ลัดดา ศิริรุ่งเรืองไกร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสมรรถนะนำของนายกเทศมนตรีและประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตำบลในจังหวัดชัยภูมิ 2) วิเคราะห์สมรรถนะผู้นำของนายกเทศมนตรีที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารงาน และ 3) เสนอแนวทางการเพิ่มประสิทธิผลการบริหารงาน เป็นการแบบวิจัยผสมผสานระหว่างเชิงปริมาณและคุณภาพ กลุ่มประชากร ได้แก่ บุคลากรของเทศบาลตำบลในจังหวัดชัยภูมิ กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณจำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงคุณภาพจำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์สหสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) สมรรถนะผู้นำของนายกเทศมนตรีของเทศบาลตำบลในจังหวัดชัยภูมิ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดย ด้านการยึดมั่นในหลักการ มีความทุ่มเท อุทิศตน มีคุณธรรมมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด และ ด้านสมรรถนะความสามารถในการจัดการสัมพันธภาพกับผู้อื่น มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด ผู้นำการเปลี่ยนแปลงของเทศบาลในจังหวัดชัยภูมิ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ ประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตำบลในจังหวัดชัยภูมิ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) สมรรถนะผู้นำในด้านการมีความสามารถในการยืดหยุ่นและปรับตัวทางด้านอารมณ์ ด้านการมีแรงจูงใจและแรงกระตุ้นจากภายใน และด้านการมีความสามารถในการโน้มน้าวหรือมีอิทธิพลต่อผู้อื่น กับผู้นำการเปลี่ยนแปลงในด้านการกระตุ้นทางปัญญานั้น ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตำบลในจังหวัดชัยภูมิ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 และ 3) ผู้นำควรนำความยืดหยุ่น แรงจูงใจ การกระตุ้นภายในสามารถโน้มน้าว และกระตุ้นให้เกิดปัญญาเพื่อการพัฒนาและเพิ่มประสิทธิผลการบริหารของเทศบาลตำบลหรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ศิริรุ่งเรืองไกร ล. . (2022). สมรรถนะผู้นำของนายกเทศมนตรีที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงาน ของเทศบาลตำบล ในจังหวัดชัยภูมิ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(8), 414–429. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/263423
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชัยวุฒิ วรพินธุ์. (2557). คุณลักษณะภาวะผู้นำยุคใหม่กับสมรรถนะการบริหารงานแบบมือ อาชีพของปลัดเทศบาลในภาคกลาง. วารสารสมาคมนักวิจัย, 19 (1), 86-96.

ทัชเชษฐ์ นิยมสุข. (2561). ภาวะผู้นำทางจริยธรรมของนายกเทศมนตรีที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพ องค์การ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 10 (1), 215-228.

ธร สุนทรายุทธ. (2551). การบริหารจัดการเชิงปฏิรูป : ทฤษฎี วิจัย และปฏิบัติทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เนติกุลการพิมพ์ จำกัด.

ปาณิสรา ตรัสศรี. (2559). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขต อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

สมบัติ บุญเลี้ยง และคณะ. (2555). ลักษณะภาวะของผู้นำที่ดีในการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 29 (2), 97-112.

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2545). ภาวะผู้นำ ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: บุ๊คลิงค์.

Blake, R. et al. (1991). Leadership Dilemmas-Grid Solutions. Houston: Gulf.

Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Test. (5th ed.). New York: Harper Collins.

Gupta, S. (1996). Managerial effectiveness: conceptual framework and scale development. Indian Journal of Industrial Relations, 31 (3), 392-409.

Sergiovanni, T. (1992). Moral Leadership. San Francisco, CA: Jossey-Bass Inc.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd Ed). New York: Harper and Row Publications.