การวิเคราะห์ศักยภาพการดูแลสุขภาพทางจิตใจของผู้สูงอายุตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ศักยภาพการดูแลสุขภาพทางจิตใจของผู้สูงอายุตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย มีกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 3 กลุ่ม ได้แก่ 1) ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลบ้านดู่ 2) ผู้นำชุมชน และ3) ผู้สูงอายุตำบลบ้านดู่ รวมจำนวน 62 คน ใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงเลือก เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์และการประชุมกลุ่ม และใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า ศักยภาพในการดูแลสุขภาพทางจิตใจของผู้สูงอายุตำบลบ้านดู่ ประกอบด้วย 1) ดานบุคคล ยังรักษาวิถีชีวิตภูมิปัญญาผ่านประเพณีและพิธีกรรมเพื่อเสริมสร้างความสุขทางจิตใจ และรวมกลุ่มทำกิจกรรมร่วมกันในชุมชนเพื่อส่งเสริมสุขภาพกายและสุขภาพทางจิตใจ 2) ดานกายภาพ มีแหล่งทรัพยากรธรรมชาติที่สวยงามในพื้นที่สามารถเป็นสถานที่พักผ่อน และจัดกิจกรรม 3) ดานวัฒนธรรมประเพณี มีการดำรงอยู่ของวัฒนธรรมประเพณีส่งผลตอความเชื่อและความศรัทธาที่ได้ปฏิบัติสืบทอดกันมา จึงเปนสิ่งเชื่อมโยงความสัมพันธของชุมชนถือเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวทางจิตใจ 4) ดานเครือขายชุมชน และ5) ด้านนโยบายหน่วยงานปกครองส่วนท้องถิ่น เนนกระบวนการมีสวนรวมของทุกฝายเป็นลักษณะเครือข่ายความร่วมมือในชุมชนสู่รูปแบบกิจกรรมที่หลากหลายสอดคล้องกับบริบทและความตองการของผู้สูงอายุ ประกอบดวยชุมชน โรงเรียน วัด เทศบาล และโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล โดยศักยภาพทั้งหมดนี้เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ผู้สูงอายุในชุมชนมีสุขภาพทางจิตใจที่ดีบนฐานการพึ่งตนเองโดยใชศักยภาพของชุมชน เพื่อใหเกิดความยั่งยืนในชุมชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2564). ผู้สูงอายุกับเรื่องสุขภาพจิต. เรียกใช้เมื่อ 15 มิถุนายน 2565 จาก http://www.vichaiyut .com/th/health/diseases-treatment/otherdiseases/mental-health-elder.
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). สถิติผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 20 กรกฎาคม 2565 จาก https://www.dop.go.th /th/know/side/1/1/1159
กระทรวงสาธารณสุข กรมสุขภาพจิต. (2558). แนวทางการดูแลทางด้านสังคมจิตใจของผู้สูงอายุ เพื่อป้องกันปัญหาสุขภาพจิต. (พิมพ์ครั้งที่ 4). นนทบุรี : ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561 – พ.ศ. 2580). (2561). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 135 ตอนที่ 82 ก หน้า 9 ( 13 ตุลาคม 2561).
พรชัย ตระกูลวรานนท. (2554). ทุนทางสังคมกับการพัฒนากระบวนการทางสังคมเพื่อรองรับสังคมผู้สูงวัย. เรียกใช้เมื่อ 13 มิถุนายน 2565 จาก https://socanth.tu.ac.th/wp-content/uploads/2014/06/pornchai-2557.
รณรงค์ จันใด. (2561). แนวทางการพัฒนาระบบการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุแบบองค์รวมในเขตเทศบาลนครนนทบุรี. วารสารสถาบันพระปกเกล้า ปีที่ 16(1), 96-110
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (2560). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 134 ตอนที่ 40 ก หน้า 18 ( 6 เมษายน 2560).
รุสนี มามะ, ณิศรา ชัยวงค์, ศิวพงษ์ ตันสุวรรณวงค์ และสุวนันท์ แก้วจันทา. (2564). การศึกษาปัญหาและความต้องการดูแลสุขภาพด้วยการแพทย์แผนไทยของผู้สูงอายุ เทศบาลตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน. 10 (1), 222-231.
ศิริพักตร์ จันทร์สังสา, ศิวพงษ์ ตันสุวรรณวงค์ และยิ่งยง เทาประเสริฐ. (2563). การศึกษาความเชื่อเกี่ยวกับอาการเลือดลมแปรปรวนของผู้สูงอายุ. ใน รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษาระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด ครั้งที่ 2 “นวัตกรรมสร้างสรรค์ ศาสตร์พระราชาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน” มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 283-288.
สมบัติ ริยาพันธ์, นิยดา ภู่อนุสาสน์ และญาดา ประคองยศ. (2563). การพัฒนาศักยภาพแกนนำชุมชนในการส่งเสริมสุขภาพจิตผู้สูงอายุเขตบางซื่อ กรุงเทพมหานคร. วชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง. 65(2), 143-152.
สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ. (2552). ธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแหงชาติ พ.ศ. 2552. นนทบุรี: บริษัท วิกิ จำกัด.