มาตรการทางกฎหมายในการป้องกันและการลดปัญหาการค้าประเวณี ในประเทศไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงมาตรการต่างๆในการป้องกันและลดปัญหาการค้าประเวณีในประเทศไทยและต่างประเทศ รวมถึงวิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายว่ามีกฎหมายบัญญัติคุ้มครองและการให้สิทธิต่างๆ แก่ผู้ค้าประเวณีอย่างไร เพื่อเสนอแนวทางแก้ไขปัญหาในการป้องกันและลดปัญหาการค้าประเวณีในประเทศไทยได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น จากการศึกษาพบว่า การค้าประเวณีในประเทศไทยเป็นอาชีพที่ผิดกฎหมายมาอย่างยาวนาน ถึงแม้ว่าในประเทศไทยจะมีกฎหมายที่เกี่ยวกับการแก้ไขปัญหาเรื่องการค้าประเวณีหลายฉบับ ได้แก่ ประมวลกฎหมายอาญา พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 กฎหมายแต่ละฉบับดังกล่าวนั้น พบว่ายังมีปัญหาอย่างมากซึ่งส่งผลให้การกำกับดูแลการค้าประเวณีไม่สามารถทำได้ ทั้งนี้ ประเทศไทยไม่มีบทบัญญัติคุ้มครองผู้ค้าประเวณี จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้ค้าประเวณีมักถูกผู้แสวงหาผลประโยชน์ทางเพศจากกลุ่มผู้ที่มีอิทธิพล อีกทั้งไม่มีมาตรการในการป้องกันและลดปัญหาการค้าประเวณีในประเทศไทยได้ ดังนั้น การค้าประเวณีของไทยจึงไม่ได้รับการควบคุมหรือคุ้มครองผู้ค้าประเวณีได้อย่างเหมาะสม และยังเป็นการก่อผลเสียต่างๆในการบังคับใช้กฎหมายอีกด้วย ดังนั้น ผู้ทำการวิจัยจึงได้เสนอแนวทางในการปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 และมาตรการอื่นๆอย่างเหมาะสมที่จะสามารถป้องกันและลดปัญหาการค้าประเวณีในประเทศไทยได้ ทั้งนี้ มีการแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองและดูแลผู้ค้าประเวณี ซึ่งอยู่ภายใต้การกำกับดูแลและให้มีการควบคุมการค้าประเวณี เพื่อให้ประเทศไทยสามารถคุ้มครองสังคมจากการเกิดปัญหาและผลกระทบจากการค้าประเวณี ทั้งนี้ เพื่อสามารถคุ้มครองผู้ค้าประเวณีได้อย่างถูกต้องเหมาะสมอีกด้วย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ปิยวัฒน์ วิทูราภรณ์. (2560). ปัญหาในการกำหนดความรับผิดชอบทางอาญาต่อผู้ค้าประเวณี. วิทยานิพนธ์นิติศาสตร์มหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ทัยเลิศ ลือปือ. (2550). ปัญหาการนำมาตรการทางกฎหมายมาใช้ในการแก้ปัญหาธุรกิจการ ค้าประเวณี. ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีปทุม, กรุงเทพมหานคร.
สุจิรา เชื่อมไพบูลย์. (2560). การค้าประเวณีโดยชอบด้วยกฎหมาย. วิทยานิพนธ์นิติศาสตร มหาบัณฑิต สาขากฎหมายอาญา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
ณัฐปภัสร์ ณรงค์กิจพาณิช. (2561). มาตรการทางกฎหมายในการแก้ไขปัญหาการค้าประเวณี : ศึกษากรณีผู้ค้าประเวณีในประเทศไทย. วารสารวิชาการ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัย ราชภัฎอุบลราชธานี, 6(1), 71-84.
ปุณยวีร์ เวชกรณ์. (2561). โสเภณีกับชีวิตที่ต้องดูแลตัวเอง แรงงานไร้สวัสดิการ ผิดกฎหมาย และความเป็นคน ไม่มีความเท่าเทียมกับคนในสังคมประชาไท เรียกใช้เมื่อ 2 สิงหาคม 2564 จาก https://prachatai/journal/2018/08/78088
จิตรา วาริช. (2558). ทำเรื่องใต้ดินให้มาอยู่บนดินแบบดัทช์สไตล์. สำนักข่าวอิศรา. เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2564 จาก https://www.isranews.org/content-page/item/39641- isranews_39641.html
เท่าภิภพ ลิ้มจิตรกร (2563). แนวคิดแก้ปัญหาการค้าประเวณี. เรียกใช้เมื่อ 25 เมษายน 2564 จาก http://www.matichon.co.th/politics /news_2486440
ดวงใจ บรรทัพ. (2556). พฤติกรรมเสพติด (Behavioral Addiction). Journal of public health and development, 11(3), 1-1
เสาวรส หุ่นดี และจรัล เล็งวิทยา. (2558). มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการป้องกันและ ปราบปรามการค้าประเวณี. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal Silpakorn University ฉบับภาษาไทยมนุษยศาสตร์ สาขาสังคมศึกษาและศิลปะ, 8(2), 464-482.
อุไรวรรณ คนึงสุขเกษม และสุภาณี เวชพงศา. (2542). ประมวลสถานการณ์ทางด้านสุขอนามัย ของหญิงบริการทางเพศ. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
เอื้อพร เพ็ชรศิริ. (2556). แนวคิดใหม่เกี่ยวกับความเสมอภาคทางเพศ ในความผิดเกี่ยวกับเพศ ตามประมวลกฎหมายอาญา : ศึกษาเปรียบเทียบบางประเทศในประชาคมอาเซียน (Unpublished Master’s thesis). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
ชวฤทธิ์ โยศรีคุณ. (2562). หน้าที่ของประชาชนในการชำระภาษีอากร. วารสารการจัดการ ความรู้สู่การปฏิบัติที่เป็นเลิศ วิทยาลัยนครราชสีมา ฉบับที่ 1/2562, 135-141.
The Netherland Ministry of Foreign Affairs. (2005). Dutch Policy on Prostitutution. Retrieved from https://www.prostitution.procon.org/Sourcefiles/nether land.pdf