ความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลและการจัดการความขัดแย้งของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏ 2) ศึกษาการจัดการความขัดแย้งของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏ และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลกับการจัดการความขัดแย้งของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏ โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรในการศึกษาคือ บุคลากรของมหาวิทยาลัยราชภัฏ จำนวน 756 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยมีจำนวน 262 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบโควตา โดยแบ่งสัดส่วนกลุ่มตัวอย่างตามส่วนงานและเลือกผู้ให้ข้อมูลแบบบังเอิญ ซึ่งใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการศึกษา พบว่า 1) การดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของบุคลากรโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด หลักคุณธรรมมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมาคือหลักนิติธรรม หลักความโปร่งใส หลักการมีส่วนร่วม หลักความรับผิดชอบ และหลักความคุ้มค่า ตามลำดับ 2) การจัดการความขัดแย้งของบุคลากรโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก การจัดการความขัดแย้งแบบการเอาชนะมีค่าเฉลี่ยมากที่สุดและอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงคือ การจัดการความขัดแย้งแบบการผสมผสาน การจัดการความขัดแย้งแบบการประนีประนอม การจัดการความขัดแย้งแบบการยอมตาม และการจัดการความขัดแย้งแบบการหลีกเลี่ยง อยู่ในระดับมาก ตามลำดับ และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลกับการจัดการความขัดแย้งของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏพบว่ามีความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในระดับต่ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กันตภณ สุคันธพงษ์. (2558). ทัศนคติเกี่ยวกับธรรมาภิบาลของผู้มาติดต่อราชการกับสำนักงานเลขาธิการสภาพผู้แทนราษฎร. ใน สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยสยาม.
คณิต เรืองขจร. (2557). กรณีศึกษาบุคลากรคณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลทั้ง 4 . ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาเอกการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ชัยวิชิต เชียรชนะ. (2562). สถิติสำหรับการวิจัย: แนวคิดและการประยุกต์ใช้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เบญยาศิริ งามสะอาดและคณะ. (2565). การใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานเทศบาลตำบลบางเดื่อ อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 48-61.
ปรารถนา หลีกภัย. (2564). การจัดการความขัดแย้งจากการทำงานของข้าราชการครูในจังหวัดตรัง. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 19(1), 93-113.
ระเบียบสำนักนายรัฐมนตรีว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดีพ.ศ. 2542. (2542). ใน ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 116 ตอน 63ง. หน้า 24-31.
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2560). มนุษยสัมพันธ์: พฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2547). ระเบียบวิธีการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.
วุฒิชัย อารักษ์โพชฌงค์ และลักขิกา วารีสมบูรณ์. (2561). กลไกทางจริยธรรมของผู้นำเพื่อการจัดการความขัดแย้งในองค์การ. วารสาร RMUTT GLOBAL BUSINESS AND ECONOMICS REVIEW, 13(2), 17-34.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2544). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: บุญศิริการพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). เรียกใช้เมื่อ 2 กันยายน 2561 จาก http://www.nesdb.go.th/ewt_news.php?nid=6420&filename=develop_issue
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่แปด (พ.ศ. 2540-2544). เรียกใช้เมื่อ 2 กันยายน 2561 จาก http://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=3783
สุปรียา วงศ์พรต, นันจิรา สังวาล และเอื้องฟ้า เขากลม. (2564). ความขัดแย้งและแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรเทศบาลนครนครศรีธรรมราช อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(1), 260-267.
เอื้องฟ้า เขากลม. (2562). หลักธรรมาภิบาล การจัดการความขัดแย้ง และพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 36(2), 102-124. Hinkle, D.E., William, W. & Stephen G.J. (1998). Applied Statistics for the Behavior Sciences . (4th ed.). New York: Houghton Miffin.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22 (140), 1-55.
Rahim, M. A. (1985). A strategy for managing conflict in complex organizations. human relations. Human Relations,, 38(1), 81-89.
Robbins, S. P. , & Judge,T. A. (2013). เรียกใช้เมื่อ 5 May 2016 จาก Organizational Behavior: http://bba12.weebly.com/uploads/9/4/2/8/9428277/ organizational_behavior_15e__stephen_p_robbins__timothy_a_judge_pdf_qwerty.pdf.
