คุณภาพชีวิตการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงาน ของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับประสิทธิผลการปฏิบัติงานและคุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง 2) วิเคราะห์คุณภาพชีวิตการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง 3) เพื่อศึกษาแนวทางในการเพิ่มประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง เป็นวิจัยแบบผสมผสาน ระหว่างวิจัยเชิงปริมาณและวิจัยเชิงคุณภาพ วิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรของกรมการขนส่ง สำนักงานขนส่งในจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง จำนวน 238 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ การวิเคราะห์การถดถอย และการวิเคราะห์สหสัมพันธ์ วิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ บุคลากรสำนักงานขนส่งในจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง จำนวน 24 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรมข้อมูลคือแบบสัมภาษณ์เชิงลึก ใช้วิธีวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) คุณภาพชีวิตการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) คุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ด้านการได้รับค่าตอบแทนในการทำงานที่เพียงพอและยุติธรรม ด้านความมั่นคงและความก้าวหน้าในงาน และด้านลักษณะงานที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของบุคลากรกรมการขนส่งจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 3) ควรมีการสนับสนุนให้บุคลากรเกิดความก้าวหน้าในงาน และคำนึงถึงค่าตอบแทนที่เพียงพอ เพื่อให้บุคลากรสามารถปฏิบัติหน้าที่อันเป็นประโยชน์ต่อสังคมต่อไป
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ธงชัย สันติวงษ์. (2550). องค์การและการบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร: ไทย วัฒนาพานิช.
ธงทิพย์ วัฒนชัย. (2550). คุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลในโรงพยาบาลพิจิตร. วารสาร พยาบาลสาร: 34(2), 29-38.
นิเวศ ธรรมชัยชูศักดิ์, การุณันทน์ รัตนแสนวงษ์. (2561). ประสิทธิผลของการพัฒนาขีด ความสามารถทางด้านระบบความปลอดภัย ในการขนส่งสินค้าอันตรายของประเทศ ไทย. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 4(1), 45.59.
บดินทร์ วิจารณ์. (2550). การจัดการความรู้สู่ปัญญาปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: ธรรกมลการพิมพ์.
ปณิชา ดีสวัสดิ์. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเอง แรงจูงใจในการ ทำงาน และคุณภาพชีวิตในการทำงานของพนักงานโรงพยาบาลทหารผ่านศึก. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มาลินี ธรรมบุตร. (2550). การศึกษาคุณภาพชีวิตการทำงานของพนักงานสายสนับสนุน วิชาการมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรม ราชูปถัมภ์.
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต และคณะ. (2556). คุณภาพชีวิตการทำงานและความสุข. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมดาเพรส จำกัด.
ศิริวรรณ จันรจนา และกฤษดา เชียรวัฒนสุข. (2563). คุณภาพชีวิตในการทำงานและ สภาพแวดล้อมในการทำงานที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน. วารสาร สังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(4), 160-174.
อุมาพร มูลมณี. (2555). การพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของพนักงานระดับปฏิบัติการ บริษัท เวส เทิร์น ดิจิตอล (ประเทศไทย) จำกัด. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลย อลงกรณ์ในพระ บรมราชูปถัมภ์.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Test. 5th ed. New York: Harper Collins.
Hackman, R. J., & Suttle, L. J. (1977). Improving Life at Work; Behavioral. Science Approach to Organization Change. Santa Monica. Calif: Goodyear.
Krejcie, Robert V. & Daryle W. Morgan. (1970). Determining Sampling Size for Research Activities. Journal of Education and Psychological Measurement, 30(1), 607-610.
Walton, R. E. (1975). Criteria for Quality of Working Life. In Loues E. Davis and Albert B. Cherns (eds.) The Quality of Working Life (p. 109). New York: Free Press.