การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุ ในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกาย โดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกาย ที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ จากผู้ให้ข้อมูล 3 กลุ่ม กลุ่มละ 8 คน ได้แก่ 1) ผู้สูงอายุที่มีประสบการณ์เกี่ยวข้องกับการร่ายรำปันจักสีลัต 2) ผู้สูงอายุที่ออกกำลังกายเป็นประจำ และ 3) ผู้สูงอายุที่ไม่ออกกำลังกายเป็นประจำ จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นที่สอดคล้องกันของผู้สูงอายุผู้ให้ข้อมูลทั้ง 3 กลุ่มว่าเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย ช่วยส่งเสริมความแข็งแรง ทำให้การทรงตัวดี ไม่หกล้มง่าย คลายความเครียด และรับรู้ประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น สำหรับการรับรู้อุปสรรค พบว่าผู้ให้ข้อมูลทั้ง 3 กลุ่ม มีความคิดเห็นที่สอดคล้อง และแตกต่างกันระหว่างกลุ่ม หากเป็นในกลุ่มของผู้สูงอายุที่ออกกำลังกายเป็นประจำจะไม่มีการรับรู้อุปสรรคเรื่องของข้อจำกัดของระยะเวลา แตกต่างจากกลุ่มผู้สูงอายุที่ไม่ได้ออกกำลังกายเป็นประจำ นอกจากนี้ยังมีการรับรู้อุปสรรคเกี่ยวกับความยากของท่าทางของปันจักสีลัต และเกรงต่อการเกิดการลบหลู่ต่อปันจักสีลัต ซึ่งเชื่อมโยงกับความเชื่อทางด้านจิตวิญญาณ ความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกาย โดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต พบว่า ผู้สูงอายุทั้ง 3 กลุ่ม มีความต้องการให้มีผู้ชี้นำ และส่งเสริมให้มีการดำเนินการที่ต่อเนื่อง ซึ่งกิจกรรมอาจทำในรูปแบบของกลุ่ม หรือส่วนตัวที่บ้าน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
บรรจง พลไชย. (2560). การรับรู้ประโยชน์ ปัญหา และพฤติกรรมออกกำลังกายของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาล เมืองนครพนม. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม: 18(34), 62-72.
ผู้สูงอายุคนที่ 1 กลุ่มที่ 2. (13 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้สูงอายุคนที่ 2 กลุ่มที่ 1. (11 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้สูงอายุคนที่ 2 กลุ่มที่ 2. (13 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้สูงอายุคนที่ 2 กลุ่มที่ 3. (13 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้สูงอายุคนที่ 5 กลุ่มที่ 2. (13 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้สูงอายุคนที่ 5 กลุ่มที่ 3. (15 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้สูงอายุคนที่ 6 กลุ่มที่ 2. (14 กรกฎาคม 2564). การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค และความต้องการของผู้สูงอายุในการออกกำลังกายโดยประยุกต์ใช้ศิลปะการร่ายรำปันจักสีลัต เพื่อสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (อุบลทิพย์ ไชยแสง, ผู้สัมภาษณ์)
พลากร นัคราบัณฑิต และจีรนันท์ แก้วมา. (2564). การสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับนักศึกษาภายใต้การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 1(1), 73-83.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2558. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์พลับลิชซิ่ง.
วิญญ์ทัญญู บุญทัน และจริยาวัตร คมพยัคฆ์. (2563). ปัจจัยเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการออกกำลังกายเป็นประจำของผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารพยาบาล, 69(4), 1-10.
แวฟาตีเม๊าะ มะแซ และคณะ. (2561). ศิลปวัฒนธรรมที่ถูกลืม ปันจักสีลัต. นราธิวาส: มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.
Hui, E., et al. (2009). Effects of dance on physical and psychological well-being in older persons. Archives of Gerontology and Geriratrics, 49, e45 – e50.
Pender, N. J., et al. (2011). Health promotion innursing practice (6th ed.). New Jersey: Pearson Education, Inc.